The Amazing Snakeheads houden het simpel.

‘Leef met vlag en wimpel, maar hou het simpel.’, zo luidde de lijfspreuk van het Simplistisch Verbond. Het simplisme is een ten onrechte vergeten stroming, zo bleek gisteravond, 30 oktober, weer eens. In de gemeenteraad van Utrecht vond een verhit spoeddebat plaats over de financiële strop die Tivoli Vredenburg heet. Een hoogwaardig en alzijdig, multimediaal ontmoetingscentrum en cultuurgenerator moest dat nieuwe Tivoli Vredenburg worden, zo hadden mannen met artistieke brillen vol vuur verkondigd. Op een goede programmeur en geluidstechnicus kon dan weer wel bezuinigd worden.

Nog geen kilometer verder traden the Amazing Snakeheads op in het aftandse jeugdhonk Ekko. Deze Schotten waren geheel conform hun volksaard, roodharig, zuinig en op een prettige manier rechttoe-rechtaan. Om de kosten te drukken bestaat de band uit niet meer dan een bassist, een drummer en een zanger-gitarist, terwijl het kleine broertje van de zanger als roadie dienst doet. De muziek laat zich nog het beste omschrijven als een muzikale vertaling van het aloude Schotse Kick-and-Rush-Voetbal. Bassist en drummer geven de bal een lange haal naar voren waar de gemeen kijkende zanger (denk aan een soort Schotse Tony Montana) klaar staat om te scoren. Zo eenvoudig kan muziek dus zijn. Goedkoop, effectief en niet afhankelijk van allerlei rare snufjes. Bovendien is het muziek die dorstig maakt. Waar de bezoeker van de Meridian Brothers, het Avishai Cohen Trio of Blaudzuun genoegen nemen met een Muntthee in het Gegeven Paard, daar lieten de oudere jongeren die gisteren Ekko bevolkten het zich goed smaken.

Leer hiervan, heren en dames Utrechtse politici en beleidmakers