Apache: gruizige glam in druilerig Mokum
Gisterenavond het roemruchte kraakpand Vrankrijk te A’dam met een verzoekje vereerd. Reden: twee San Fransisco bands speelden daar, APACHE en GLITZ. Beide zijn ECHTE MONGOLENBANDS: lekker lijpe gasten met belachelijke kledij aan (tijgerprintjes, ultra-strakke broeken, leren jasjes met van die rafelslierten achterop) Bij hen gaat de blik steevast op oneindig en het verstand (voor zover aanwezig) op nul, haha. Eenmaal op het podium is het zaak om gelijktijdig aan een bierfles te lurken en onverstaanbare zaken in de microfoon te brallen. En voorafgaand aan het optreden een uurtje gillend staan tafelvoetballen, dat hoort er ook bij!
Een grauwe maandagavond in een druilerig Mokum is niet bepaald een garantie voor een goeie rock n roll party. De avond komt dan ook wat moeizaam op gang. Het kwartet GLITZ (met de bolle bassist van Apache in de gelederen) speelt klassieke sleaze-rock: goeie muzikanten die zo nonchalant mogelijk de traditionele rock te lijf gaan en voor wie gierende gitaarsolo’s geen taboe vormen. En ook: een cassette uit op Burger Records, wow! Toch zijn ze wat te gezichtsloos (ook muzikaal gesproken) om een blijvende indruk achter te laten.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=7iO725vVlIw&w=420&h=315]
APACHE (“’great stoner punk jams straight outta 1976! … drugged up, boozed up rock n roll madness” ) hadden we vijf jaar terug al eens gecheckt in een Haags kraakpandje. Destijds tamelijk hilarisch en wereldschokkend met een nieuwe definitie van glamrock: brutaal, up-tempo, punky, in your face en catchy as hell . Van de band die toen speelde zijn nu alleen zanger en bolle bassist over. Beter gezegd: het is gewoon GLITZ die de zanger van Apache begeleidt! Verschil met Den Haag is ook dat er nu twee (junior) gitaristen op het podium staan en wat mij betreft is dat geen verbetering. De sound is nu een stuk alledaagser, de puntige glamrock (zoals hun knaller Crystal Clear) is wat naar de achtergrond verdrongen. Kortom: nu zijn ze gruiziger, vroeger waren ze beter.
Bedenkers van muziekpaleizen zouden verplicht eens een maandje in de kost moeten gaan in Vrankrijk. Geheid dat ze dan onder de indruk raken van rock ‘n’ roll’s humble beginnings. Ik bedoel: die heerlijke melange van rook, zweet, bier en kapotte wc’s, daar zal je in die nieuwe Utrechtse Muziekbunker verdomd weinig van gaan opsnuiven vrees ik. Wat zeg ik, als je in het oude Tivoli nu al een portier in je nek krijgt wanneer je het in je botte hoofd haalt om JE JAS AAN TE HOUDEN, hoe moet dat dan aan het Vredenburg wel niet gaan, huh?
Apache in Den Haag, circa 2008
2 Responses to Apache: gruizige glam in druilerig Mokum