Avonturen in LA, pt 2: op zoek naar het graf van Johnny en Dee Dee

Echt niet te geloven joh, in LA heb je straten die misschien wel twintig keer zo lang zijn als de Amsterdamsestraatweg en de Vleutenseweg tezamen. Behalve de Sunset Boulevard en de Mulholland Drive heb je bijvoorbeeld ook de schier eindeloze Santa Monica Boulevard, en precies daar wou ik het even met je over hebben.

Ten eerste: op Santa Monica Boulevard 6256 bevond zich voorheen de befaamde GOLD STAR STUDIO, alwaar PHIL SPECTOR zijn ‘little symphonies for kids’ maakte. Het eindresultaat jaagde hij door de befaamde ‘Gold Star echo chamber’ and the rest is history. Ik wist natuurlijk ook wel dat die studio al een tijdje terug gesloopt is, maar een geheimzinnige kracht dreef me toch naar die plek. Wellicht dat ik hoopte daar nog een verdwaalde girlgroup aan te treffen? Spontaan op de stoep staand om auditie te doen, de suikerspinkapsels nog vers van de kapper.? Hm… Of wellicht zat er toch meer realiteitszin achter en hoopte ik alleen maar een gedenkplaat of zoiets aan te treffen.

Maar niets van dat alles. Behalve een dom nieuwbouwwinkelcentrumpje valt er helemaal niets te zien of te beleven daaro. Laat staan dat de geest van Phil er rondwaart. Ik zal het je nog sterker vertellen: dat hele adres bestaat niet meer! Kijk maar op de foto. Nummer 6254 en 6260 bestaan nog wel, maar het nummer 6256 ertussen is weggevallen. Wat is dat nou, de Holocaust ga je toch ook niet ontkennen? Arme Phil kan ook niet effe rustig een paar jaartjes brommen of de herinneringen aan hem worden al meteen weggevaagd….

Ten tweede: een paar honderd meter verderop aan diezelfde Santa Monica Boulevard bevindt zich het Hollywood Forever Cemetery. Onder het motto ‘om het heden te begrijpen moet je eerst de geschiedenis kennen’, maken we er eerst even een inspectierondje over het kerkhof en kunnen hierbij terugrapporten dat de meeste graven toebehoren aan rijke Joods/Armeense medeburgers. En vervolgens dan toch recht op ons doel af. Zeer opvallend tussen al dat serene in, gelegen aan een vriendelijk, doch kunstmatig aangelegd meertje, daar vinden wij het graf van JOHNNY RAMONE.

Als je goed kijkt zie je Dee Dee’s graf in de verte liggen

Het is een nogal protserig graf, maar daar kan Johnny niks aan doen natuurlijk. Op de achter- en zijkant ervan staan namen van bevriende artiesten gebeiteld, compleet met ieder een eigen citaatje over Johnny (Vincent Gallo, John Frusciante, Eddie Vedder, Rob Zombie, Lisa Marie Presley). Zo ziet het er een beetje crowdfunding-stylee uit. Wellicht was een versteende vermelding de tegenprestatie die men toegezegd kreeg bij het bekostigen van dit praalgraf? Even wennen hoor, aan dit soort weldoenerij.

Terwijl ik een beetje plechtig om het graf heenloop om foto’s te maken, beginnen twee aso-ganzen (waarschijnlijk zijn het rotganzen) ongelofelijke stennis te schoppen. Ze, ik noem ze voor het gemak even Jacky en Judy, beginnen te blazen en gaan als twee goed getrainde commando’s achter me aan rennen. Op een onbewaakt ogenblik word ik zelfs VOOR HET EERST IN MIJN LEVEN DOOR EEN GANS IN MIJN LINKERBIL GEPIKT!!

Gauw door dan maar naar het graf van Dee Dee, want hij ligt letterlijk op een steenworp afstand aan datzelfde watertje. Dee Dee’s graf oogt een stuk minder spectaculair en gezien de prullaria eromheen (bierblikjes, buttons, vieze beduimelde doekjes, papiertjes met boodschappen) lijkt het ook meer een bedevaartsoord voor de fans. Of zou Johnny’s graf beter onderhouden worden? Anyway, wat dat betreft heeft Jayne Mansfield, die hier ook al ligt, het een stuk makkelijker. Bij haar althans geen enkel teken van verering.

Als we de dagelijkse realiteit van SM Boulevard weer opzoeken blijft de gedachte hangen waarom onze twee New Yorkse brudders eigenlijk hier begraven liggen, in de snoeihete California Sun. Stardom bracht hen vervreemding en gekte, zoveel is wel duidelijk, maar of ze hier, een paar duizend kilometer verwijderd van Rockaway Beach, wel zo goed op hun plek zijn? Ik waag het te betwijfelen…