Blitskikkers
The Mieters gaan al lang mee in de Nederlandstalige sixties-scene. Sterker nog, volgens mij vertegenwoordigen ze die scene zo’n beetje in hun eentje. Uitgedost in dezelfde lullige truitjes rammelen ze er al jaren lustig op los. Ondanks die vele dienstjaren was het toch nog lang wachten op de debuutelpee, maar die gaat nu eindelijk uitkomen.
The Mieters maken nederbiet van het type Biet Het – een serie platen uitgegeven door beroepsgekkie, record nerd en premium platendealer Marthy Coumans – waarop het beste/slechtste uit de Nederlandstalige jaren zestig is verzameld.
The Mieters tappen uit hetzelfde vaatje en op Blits! rocken en jengelen ze zich door een dozijn eigen composities vol Nederlandstalige zin en onzin. Achter een vreemde taal kan je je makkelijk verschuilen. Dan klinkt de meest belachelijke shit al gauw artistiek verantwoord. The Mieters kiezen niet voor die makkelijke weg. Onderbroekenlol, stoere praat, (zelf-)spot en slap gelul wisselen elkaar af. Het klinkt allemaal heel gezellig, maar er wringt iets. Het is van die typisch Hollandse gezelligheid. Van die gezelligheid die wij graag tentoon spreiden wanneer we onze emoties niet kunnen of durven delen.
Openingsnummer Willem gaat over de dienstplicht. Een dienstplicht die twee jaar duurt. Dat zegt wel iets over hoe ver deze knakkers achterlopen op de werkelijkheid. Maar in het volgende liedje komen hun dichtkunsten pas echt tot volle wasdom. Daarin laten ze het woord dancing – uitgesproken op zijn Hollands als dansing – rijmen op vakantie. Meesterlijk… Toch? Oordeelt u zelf…
https://themieters.bandcamp.com/album/de-dancing
De liedjes gaan veelal over puberaal levensgeluk, domme pech, zoals je griet kwijtraken aan een blitse gozer, en andersoortige dagelijkse beslommeringen. Dat doen ze vaak verhalend, in de traditie van The Clungels en hun hits Geen cent! en Dat had ik nog nooit gedaan.
De boys spelen gezellig leentjebuur bij allerlei sixtieskrakers en draaien daar hun eigen drol van. What’cha gonna do about it wordt verteerd en geserveerd als Wat vond je er zelluf van? En zo zijn er nog een aantal te vinden. Leuk voor een avondje sixties-bingo. Vind ze allemaal!
The Mieters bezingen het bestaan aan de rafelranden van het al dan niet sociale leven in het uit den treure aangeharkte Nederland. Zoals wanneer je per ongeluk op het hondje van de koningin gaat staan. Heel herkenbaar. Of dat je konijn de moestuin leeg vreet en vervolgens het tuinpad onder schijt, wat later beeldspraak voor een relatie blijkt te zijn. Tenminste, als ik het goed begrepen heb.
Ze presenteren zichzelf als sukkelige losers en dat doen ze goed. Zo goed dat ze waarschijnlijk tweede worden in een loserverkiezing. Maar het lijkt The Mieters geen reet te kunnen schelen hoe suf ze zijn of hoeveel pech ze hebben. In deze tijden van narcistische egotripperij en opgeblazen serieuze nikserigheid en is dat eigenlijk best fijn. En zolang het imago de muziek niet overschaduwt is er niks aan de hand.
Blits! is een ontwapenende raadplaat, gespeeld met hart en ziel, zonder pretenties of enig benul van wat het volk wil. Waarlijk outsidermuziek. Het laatste liedje gaat erover dat er geen hond op hun verjaardag wil komen. Misschien dat deze plaat daar verandering in gaat brengen.
14 juni komt de plaat uit op Down At The Nightclub Records
Comments
About the Author
Der Wolfshund Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.
