De grote Slint / Will Oldham popquiz!

Een beetje zichzelf respecterend popliefhebber heeft het allang met dikke uitroeptekens in zijn/haar agenda gespijkerd: TWEE UITERST BELANGRIJKE gebeurtenissen die eraan zitten te komen:

Ten eerste is daar de korte NL-KERKENTOUR van WILL OLDHAM, beter bekend als BONNIE ‘PRINCE’ BILLY.

Ten tweede is daar de heropgerichte USA-cultband SLINT. Op 5 juni staan ze in Tivoli Pandora’s box met een eenmalig NL-optreden (met verder slechts een paar extra Europese optredens, o.a. Antwerpen en Primavera). Ook in 2007 kwamen ze al bijeen, en nu dus weer back by dope demand.

Ja, SLINT is typisch zo’n voorbeeld van een band die tijdens zijn bestaan nauwelijks opgemerkt werd, hooguit wat cultstatus verwierf maar in feite grof over het hoofd gezien werd door de goegemeente. Nu staan ze echter vet in de belangstelling en hun platen worden weer opnieuw uitgebracht, tot grote vreugde van de internationale muziekpers.

Very early, very nerdy Slint

Alle sukkels die destijds zaten te slapen krijgen zodoende de gelegenheid om de schade in te halen en de recentelijk uitgebrachte remasterd box-set van Slint aan te schaffen. Een peperduur ding, wat mij betreft een verwerpelijk en pervers verschijnsel om jezelf zo schaamteloos te trakteren. Ik bedoel, begin nou eerst eens gewoon met een mp3-cassettebandje van Spotify op te nemen ofzo…

… of check de al even actuele Slint-documentaire ‘Breadcrumb Trail’ (2014). Ongelukkigerwijs is die vooralsnog alleen verkrijgbaar als onderdeel van die dure box-set..

Dat Will Oldham in NL optreedt is op zich niet zo super-bijzonder. Maar wel speciaal zijn de locaties, want de kerkjes zijn soms op de meest onwaarschijnlijke plekken gelegen. Niet dat Oldham de allereerste is die zo’n kerkjestoer doet, want eerlijk is eerlijk, het Hollandse tuthola-zangeresje Marike Jager was hem daarin voor, zij doet momenteel een soortgelijke rondgang.

Kaarten hiervoor zijn schaars natuurlijk. Off- en online wordt er nu nog steeds flink nagezeverd over de moeilijke verkrijgbaarheid. Mij hoor je daar niet over want ik zeg: pure luiheid! Wie laatst gewoon vroeg uit de veren was gegaan had voorin de rij gestaan en dat kaartje met gemak in da pocket gehad, ja?

De popquizvraag van vandaag is: wat is het grote raakvlak tussen Slint en Will Oldham?

Neem eerst even een denkpauze. Hieronder volgt het antwoord.

Nou dat is een makkie natuurlijk. Behalve dat het goede vrienden waren in het Louisville, Kentucky van de 80er en 90er jaren, fotografeerde Will Oldham ook de hoesfoto van Slint’s meesterwerk Spiderland uit 1991.

Op Slint’s debuut Tweez van twee jaar daarvoor (producer: Steve Albini) is Will nog fotomodel. We zien hem nauwelijks zichtbaar -met een helm op- achter het stuur zitten van de Saab, terwijl zijn vader Joe Oldham de foto nam. Ja, wist Will veel, zijn muzikale carrière moest toen nog helemaal beginnen, hij was op dat moment bezig met een acteeropleiding. Al schijnt er in die tijd wel even sprake van geweest te zijn dat hij deel zou gaan uitmaken van Slint.

Was Tweez nog een soort van vingeroefening voor de toen nog jonge Slintjes, de opvolger Spiderland was dat allerminst. Het is deze plaat geweest die SLINT de grote naam opleverde die ze sindsdien vergaard hebben. With the benefit of hindsight wordt deze plaat algemeen erkend als zijn de grote voorloper van wat later het post-rock / slow-core / math-rock genre zou worden genoemd. De hoesfoto toont ons het kwartet in een verlaten en ondergelopen steengroeve (water-idee later gejat door o.a. de Daryll Anntjes).