De Love Buzz-sample
Afgelopen weekend had deze jongen totaal geen zin in dat oranje gedoe en in die K-dag, dus verklaarde ik me solidair met Friso en ging mijn eigen dingen doen. Zo had ik ook eindelijk eens de tijd om via Uitzending Gemist naar de aflevering van Classic Albums te kijken, met At Home van Shocking Blue. Nou dat viel niet tegen. Liefdevol gemaakt door de jongens van de VPRO, ze waren erin geslaagd om alle sleutelfiguren voor de camera te krijgen, inclusief Robbie van Leeuwen die toch al zowat 40 jaar in afzondering leeft. Bovendien kregen die mensen mooi de ruimte om hun verhaal te vertellen, een zeldzaamheid op TV tegenwoordig. Bijzonder waren ook de live-opnames, nooit eerder gezien, wat een akelig goeie band was dat toch!
Vanzelfsprekend was er in de uitzending naast Venus ook de nodige aandacht voor het nummer Love Buzz. Jarenlang een door niemand opgemerkt niemendalletje totdat Nirvana er in 1988 mee aan de haal ging. Grappig wat Robbie over dat nummer vertelt: ze hadden nog een nummer nodig, en hij flanste snel wat in mekaar in de studio. Alles bij elkaar een uurtje aan besteed.
Dat At Home een Classic Album is, is natuurlijk een beetje bullshit. Er staan een paar gedenkwaardige nummers op, en om het boeltje te rechtvaardigen zochten de makers een album als excuus. Snoeischaar zelf heeft in zijn hele leventje NOG NOOIT iemand specifiek over At Home gehoord. Wel circuleren er al jaren allerlei verzamelplaten van de band, want Shocking Blue, dat was natuurlijk in beginsel een singles-georiënteerde groep.
Als je het mij vraagt dan is dit tevens een staaltje WIDERGUTMACHUNGS-TV van de eerste orde. Want zoals algemeen bekend, in de 70s haalden die hippe vogels van de VPRO hun Vrijzinnig Protestantse neuzen nog op voor hitparadepop. Men gruwde van dit soort commerciële ongein, van de gedweeë houding van dit soort bands, van de uniforme glitterjasjes en al helemaal van die verzorgde kapsels. Kortom: typisch Haagse nep-alternatievelingen, bah! Gewoon uitgesloten dat de VPRO ooit in de hele jaren 70 dit soort muziek gedraaid heeft.
Ook missen de makers een schot voor open doel. Want behalve dat Love Buzz (losjes) door Nirvana gecoverd is, is het de laatste jaren vooral ontdekt als een nummer dat verdraaid goed te samplen valt. Ja, inmiddels begint het een patroon te worden om steeds maar weer dat sitar-loopje van Robbie erbij te pakken. In die zin is deze sample een klasse apart geworden, een CLASSIC SAMPLE, alleen vergelijkbaar met andere sample-classics zoals Apache van de Incredible Bongo Band, met Funky Drummer van James Brown, of met Manu Dibango’s Soul Makossa. Naar mijn weten zijn hier geen andere voorbeelden van te vinden in de Nederpop.
Er zijn tot nu toe precies zeven LOVE BUZZ-samples bekend:
Lil’ Kim – Kitty Box (2005)
Haar een geile teef noemen is in de belevingswereld van Lil’ Kim een galant complimentje. Lil’ Kim is immers niet alleen de meest vuilbekkende rapster op aarde, maar ook een post-moderne feministe die er trots op is een disease-free bitch te zijn. Eentje die ook nog eens gedisciplineerd omgaat met haar lichaam: “I keep my pussy tight like the President’s security”. Lil’ Kim vormt dan ook wat je kan noemen de ontbrekende schakel tussen rap, poëzie en porna. In Kitty Box doet ze een beroep op de verbeeldingskracht van de mannelijke luisteraar ( picture Lil’ Kim tan and topless on a yacht; picture Lil’ Kim in a 69 position; picture Lil’ Kim in a Playboy centerfold, etc) en tussen de zwoele zinnen door weet ze Robbie’s sitar met gemak GEIL te laten klinken.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=N60zZHZ-zM4]
Lil’ Kim (echte naam: Kimberley Jones) was een protegé van The Notorious B.I.G.. Kitty Box is een album-track afkomstig van Kim’s vierde en laatste cd. Precies op de dag dat deze cd uitkwam ging ze voor een jaar de bak in wegens meineed. Tante Deborah Harry – altijd al een warm hart gehad voor NYC-hiphop- nam het nog voor haar op en zette een homage op haar website (‘Dirty and Deep’ ). Sinds haar vrijlating heeft Lil’ Kim geen platen meer opgenomen en zich volledig op een film- en TV-carrière gestort.
24K – We Have No Enemies (1989)
Ere wie ere toekomt. Deze Eindhovenaren hadden – na Nirvana – de verdomd goeie smaak om als allereerste act de mogelijkheden van de Love Buzz sample in te zien. Dit werd destijds hardcore rap genoemd, maar het komt nu tekstueel wat lullig en cartoonesk over. We Have No Enemies komt van hun debuut-album No Enemies, en dat was tevens de allereerste DJAX-release.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=0PTWiJfwPKQ]
Necro – Die (2011)
Necro is een Brooklyn-born rapper en van Joods-American komaf, net zoals de Beastie Boys dus. Hij is zwaar beïnvloed door death-metal en noemt zichzelf uitvinder van de ‘death rap,’ wat dat ook moge betekenen. Een goed bijtende rap in ieder geval, maar ja, wel 22 jaar na 24K. Woorden zijn trefzeker geplaatst, he’s spitting rhymes zeggen ze dan. Het nummer is ook controversieel omdat Jezus al na een paar regels een faggot genoemd wordt.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=czDssqEtK3A]
The Prodigy – Phoenix (2004)
Afkomstig van hun veelbekritiseerde album Always Outnumbered Never Outgunned, toen Liam en zijn boys al ruim over hun hoogtepunt heen waren. Naar mijn bescheiden mening weliswaar smaakvol gedaan maar in feite meer een remix van Love Buzz dan een echt eigen Prodigy nummer.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=K__4dqclnGk]
Andere nummers met de Love Buzz sample erin verwerkt:
– Candy’s 22 – Switchfoot (2005)
– K-Os – Uptown Girl (2009)
– Malk de Koijn – 5 Ǿres Ting (Deense hiphop)
Nu we toch bezig zijn, hierbij als klap op de uitsmijter: Where I Am van de The FUNKOARS uit Adelaide, Australie uit 2011. The FUNKOARS, een populaire band down-under, hebben zich met verve geworpen op een ander nummer van Shocking Blue: Long and Lonesome Road. Uitbundig, hilarisch en behoorlijk weird!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ICQ7JSCBZn0]
O ja 1, het SB-nummer Acka Raga werd gebruikt als titeltrack voor de BBC1-quiz Ask the Family
O ja 2, Krist Novoselic berichtte hier nog: “If you want to hear more Shocking Blue influences, check out their song “Send Me A Postcard” and then listen to the bass line to Nirvana’s “Lounge Act”.
O ja 3, las ik ergens: Van Leeuwen’s English-language lyrics can be awkward at times. En: Veres has great presence — like a gypsy incarnation of Grace Slick.
O ja 4, een paar jaar terug speelde de USA-band Knaughty Knights in Dbs in Utrecht een cover van Hot Sand van SB, alleen niemand die het doorhad natuurlijk!
O ja 5, let maar op: over 15 jaar bij VPRO’s Classic Albums: 2 Unlimited!
Pingback: Anika’s versie van Love Buzz | KETTINGZAAG