De Tijuana Panthers weten hoe het moet
In Nijmegen en omstreken schijnt thans een meerdaags sportevenement gaande te zijn, een soort van Tour de France maar dan zonder fietsen heb ik me laten vertellen. Ons Soort Mensen mijdt zoiets als de pest maar komt tegelijkertijd als een dikke bromvlieg op de stront af vanwege alle cultuur die er omheen hangt. Zo ook op het Valkhof Festival dat plaatsvindt in een hooggelegen, feeëriek parkje langs de Waal. Het wemelt daar iedere jaar van de toffe bands en nog gratis ook, dus tja je moet wel een slome duikelaar in het kwadraat zijn als je dan nog in je eigen stadje blijft hangen.
Een Cherry Glazerr
Als we aankomen op deze vroege zaterdagavond zijn de jonkies van CHERRY GLAZERR al aan het spelen (konden ze niet even wachten ofzo?). Hun plaatjes op Burger Records zijn cute en nieuwsgierig makend, in het Valkhofpark maakt het trio hun Europese debuut. Vooraf had ik me ingesteld op een min of meer typische LA-band, dus op een stelletje half-decadente, lekker leipe, zelfverzekerde, zonaangebrande outlaws met een dito sound, bij voorkeur besprenkeld met veel toefjes glam en punk. Maar die verwachtingen komen mooi niet uit. Op het podium staat een onwennige, onzekere band, duidelijk nog zoekend en niet door de wol geverfd. Dat hoeft geen nadeel te zijn maar je moet van goede huize komen wil je anno nu nog indruk maken met een soort van early 80s new wave liedjes. En die zijn onder de maat helaas, het beklijft niet en doet bedacht en krukkig aan. Slechts op de momenten dat de effectapparatuur ingetrapt wordt daalt er iets van glans over deze band neer. Jammer hoor.
Een Tijuana Panther
Het contrast met de TIJUANA PANTHERS kon bijna niet groter zijn. Dit is een geoliede machine, deze gasten, ook een trio, lijken bijna volledig vergroeid met hun instrumenten, zo organisch klinkt het allemaal. Heavy surfinvloeden waaien als een fris oceaanbriesje door elk nummer heen. Wat mij betreft vullen ze zo mooi het gat dat ontstaan is met het wegvallen van The Allah Lahs, want man die tweede plaat van die lui….they lost it completely. Nee, dan the Tijuana Panthers, een verantwoorde feestband zeg maar, deze lui moet je zeker uitchecken als je de kans hebt!
Hee, hoor ik daar geen Gang of Four invloeden?
Growlers in full effect
Midden in een zomerzwoele stad die dronken aan het worden is van de feestvreugde, vormt het met party people volstromende parkje een ideale omgeving voor THE GROWLERS zou je zeggen. Het is nou al de zesde keer ofzo dat ik deze Califoniers zie spelen, en om de een of andere mysterieuze reden zetten ze de ene keer een tent met gemak op zijn kop (Ekko 2013), de andere keer slaat hun sound nogal dood (Guess Who 2014) en gebeurt er niks. Helaas kan Nijmegen bij dat laatste rijtje gevoegd worden. Hun lome, spacey liedjes lijken in feite allemaal op elkaar dus dan is het zaak dat het publiek dit gaat drinken en in een soort van trance geraakt. Maar ja, kennelijk komt het bij hen heel precies, en als dan de PA en/of geluidsman (m/v) niet meewerkt dan blijft de groove in de fles en bewegen er alleen voorin wat mensen mee, terwijl de meute erachter slechts met een holle blik naar het podium staat te staren. Volgende keer beter!
Comments
Related Posts
Kabam! Burger Records hard ten val. Who’s next? →
“We wear our underpants three days in a row.’ Cherry Glazerr in Tivoli →
De Vierdaagse zien te ontlopen in Nijmegen →
