De tragiek van Brian Jones omgezet naar een toffe docu

Sommige dingen zijn raar. Een bio-pic die eerst op TV te zien was en daarná, een jaar later pas in de bioscopen draait, dat is echt een rariteit! Toch is dit precies wat er met documentaire ‘The Stones and Brian Jones’ aan de hand is. Deze docu van de hand van regisseur Nick Broomfield was medio vorig jaar al op de BBC te zien, en pas binnenkort wereldwijd op het grote doek. Vermoedelijk hebben de makers pas achteraf ingezien wat voor goud ze in handen hebben, want jazeker, deze film is er eentje om in te lijsten. Eentje die inderdaad veels te goed is voor een eenmalige laat-op-de-avond-vertoning op een vluchtig medium als TV. Natuurlijk, over het blonde sixties icoon zijn al eerder niet onverdienstelijke speelfilms en documentaires gemaakt, maar deze filmbiografie is echt van eenzame klasse!

Het bijzondere ligt ‘m allereerst aan de vele unieke beelden. Wie denkt van een band als de Rolling Stones zo’n beetje alles wel gezien te hebben, vergist zich schromelijk. Wat we te zien krijgen is een hele berg aan privé 8 mm-filmpjes, behind-the-scenes, interviews en concertopnames die in gezamenlijkheid op zijn minst een zeer verfrissend uitwerking hebben. Het schijnt dat de regisseur met maar liefst drie man een half jaar in touw is geweest om research te plegen en in allerlei beeldarchieven te duiken, alvorens te gaan draaien.

Maar belangrijker nog dan al dit beeldmateriaal is het verbluffende inkijkje dat de film de kijker biedt in het getroebleerde brein van de muzikale alleskunner. Want fascinerend blijft het, de razendsnelle neergang van iemand die alles mee leek te hebben in het leven. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een in wezen goed en getalenteerd mens in nog geen acht jaar tijd transformeert van de trotse oprichter van een opkomend Londen’s bluesbandje tot een uitgeblust hoopje mens dat ‘the world’s greatest rock ‘n’roll band’ wordt uitgeknikkerd om luttele weken erna levenloos teruggevonden te worden op de bodem van zijn eigen privé-zwembad?

Brian Jones’ zwakste punt, althans dat zeggen de mensen die hem gekend hebben, was zijn alsmaar knagende onzekerheid. Want ondanks zijn upper middleclass opvoeding, zijn welbespraaktheid, zijn muzikale superioriteit en ondanks zijn gave om in een mum van tijd het-maakt-niet-uit-welk-instrument onder de knie te krijgen, lukte het hem nooit om zelf ook maar één fatsoenlijk liedje te schrijven. En dat terwijl hij lijdzaam moest toezien hoe Jagger/Richards zich tot een gouden componistenduo ontpopte, destijds slechts vergelijkbaar met Lennon/McCartney. Keith Richards, de man die hij nota bene hoogstpersoonlijk nog de fijne kneepjes van het gitaarspelen had bijgebracht.. En dan gingen ze hem ook nog eens pesten vanwege de wallen onder zijn ogen…

En dan was er ook nog zijn met schandalen gelardeerde privé-leven dat de Stonesmanagers zoveel mogelijk uit de publiciteit trachtten te houden: al voordat de Stones bestonden was hij op 22-jarige leeftijd al vader van vier (!) kinderen bij vier (!) verschillende moeders. Dat, tezamen met de beruchte drugsprocessen en het bad boy-imago van de band zorgden voor veel innerlijke ellende, ook omdat hij de hooggespannen verwachtingen van zijn conservatieve ouders niet kon waarmaken en hen daarin zwaar teleurstelde De regisseur zoomt daar op in: op de knellende band met zijn niet-begrijpende ouders. Broomfield noemt de docu zelfs ‘almost a biblical story of the relationship between a child and his parents.’ En dan kon Brian Jones soms van het ene op het andere moment plotselinge vlagen van agressie vertonen waarbij vooral zijn respectievelijke vriendinnen het moesten ontgelden. De charmeur van weleer verwerd zo tot een nijdige vrouwenmepper. Toch heeft de regisseur een paar ex-vriendinnen bereid gevonden om op hun tijd met Jones terug te kijken, en het moet gezegd, zij zijn behoorlijk mild en liefdevol in hun oordeel. Een prachtrol is er verder nog weggelegd voor ex-Stones bassist Bill Wyman, die na zijn zelfgenomen ontslag kennelijk tijd heeft genomen voor reflectie en anno nu met veel genegenheid en respect praat over zijn vroegere bandmaatje. Ontroerend gewoon!

Vanaf 25 april a.s. gaat ‘The Stones and Brian Jones’ overal in het land draaien. Aanstaande zaterdag 20 april is er een voorvertoning bij het In-Edit muziekdocumentairefestival in De Melkweg. Een bijzonderheid is dat regisseur Nick Broomfield dan voor een Q&A aanwezig zal zijn. Er zijn nog kaarten voor 20 april verkrijgbaar.