die sendung mit… der wolfshund # 39
Ter gelegenheid van twee nieuwe delen in de Back From The Grave serie op Crypt Records; een Back From The Grave special, met liedjes van de eerder – tussen ’83 en ’92 – verschenen 8 delen. Killer sixties punk om iedere garage mee op te blazen.
Nu als voordeelcombi, met kletspraatje over deze geweldige serie en de twee nieuwe delen.
Die sendung mit… der wolfshund # 39 by Der Wolfshund on Mixcloud
OMFG BFTG deel 9 & 10!!!
BFTG is een afkorting als KBD en alle muziek die met die twee afkortingen geassocieerd wordt moet meestal nederig het hoofd buigen. Tenzij ze op de daadwerkelijke platen te vinden is. KBD mag je zelf opzoeken, vandaag ga ik leeglopen over BFTG, oftewel: Back From The Grave.
Back From The Grave is een serie elpees op het legendarische en punkste label op aarde, Crypt Records. Opperhoofd Tim Warren werd in ’79 gegrepen door het verzamelvirus en sindsdien is de muziekwereld weer een stukje mooier en beter. Samen met een zooitje gelijkgestemde idioten, maakt hij deel uit van een fanatiek verzamelaarsnetwerk met als missie: de meest obscure en brute sixties punk opduikelen en delen met de wereld, door deze opnieuw uit te brengen op verzamelelpees.
Mijn eerste BFTG was een ceedeetje. De eerste elpee van The New Bomb Turks was net uit op Crypt en in de Plato in Zwolle kwam ik dit schijfje tegen, ook op Crypt. Ik ben beroerd in rekenen, maar 1+1 lukt nog wel en de boer op schoenen in mij sprak: “Loat ik die dan ook moar ‘es luustern…”
Ken je dat, dat moment dat je voor het eerst iets nieuws hoort en dat je het gevoel hebt dat er een deur in je ziel wordt opengetrapt. Muziek heeft mij al meermalen zo’n soort religieuze ervaring bezorgd en dit was er ook eentje, gezeten op die barkruk in de Plato in Zwolle. Wat er uit mijn koptelefoon schalde zette mijn wereld op zijn kop. De andere klanten in de winkel zagen er ineens hopeloos op zoek en verdwaald uit, terwijl The Elite mij om de oren sloeg met My Confusion.
En dat was pas het eerste liedje van de ceedee. Ik zapte langs alle nummers en het werd alleen maar beter en wilder en gekker en intenser.
En dan het boekje. Daarin stonden korte verhaaltjes over alle bands. De samenstellers hadden heel Amerika doorgereisd, afgebeld, rondgeschreven en -gefaxt om bandleden te achterhalen en uit te horen over hun tijd in de band.
Die bandleden waren toentertijd meestal tussen de 12 en 18 jaar oud. Highschool kneuzen die niet mee konden komen op het sportveld, maar in plaats daarvan The Beatles en The Stones en de rest van de British Invasion hadden omarmd. Ze speelden zich een slag in de rondte, maakten één of enkele singles en als het tijd werd voor college of Vietnam dan viel de band meestal uit elkaar.
Soms scoorden ze per ongeluk een hit en een dubbel dozijn van die one hit wonders werd in 1972 door Lenny Kaye (later gitarist bij Patty Smith) bijeengebracht op ‘Nuggets’, uitgegeven door Elektra Records.
Eind jaren ’70 begon Greg Shaw met de schier eindeloze Pebbles serie en dat was voor Tim Warren het moment dat alle stoppen bij hem doorsloegen.
Tussen 1983 en 1992 bracht Tim 8 delen van Back From The Grave uit op zijn label Crypt Records. Iedere seconde op die platen is gevuld met de bruutste sixties punk die je je kan voorstellen. Of eigenlijk niet, je moet het horen.
Crypt Records staat voor kwaliteit. Geen laffe shit om de plaat mee vol te krijgen, maar enkel 100 procent killer punk, overgezet met de best denkbare audioapparatuur en weergegeven in de best denkbare geluidskwaliteit. Niet opgepompt en plat gecompressed, maar volop dynamisch. Je kan, mag en moet je stereo dus lekker hard zetten.
Na ’92 werd het stil in het BFTG kamp. Even leek het erop dat ieder obscuur singletje wel was opgeduikeld, maar niets bleek minder waar. BFTG was samen met de andere eerste generatie sixties verzamelaars de aanjager voor een vloedgolf aan sixties punk verzamelelpees die tot heden over ons heen slaat. Als je het wil horen tenminste en bereid bent verder te kijken dan je luisterpaal lang is. En nu heeft Crypt het dus geflikt om vorige week ineens met twee nieuwe delen op de proppen te komen.
Om een beeld te schetsen van de belachelijke obscuriteit van de muziek en de fanatieke verzameldrift die aan de wieg van deze twee releases staat: Over de twee elpees (ook verkrijgbaar op één ceedee) verdeeld staan 13 liedjes waarvan maar één kopie van het desbetreffende singletje bekend is. Dit is echt een andere wereld, die inmiddels dicht in de buurt begint te komen van de 78 toeren platen scene, al zijn die gasten misschien nog wel een klein beetje gekker.
Waar ik toen en nu nog steeds van achterover sla is de hoeveelheid werk en liefde die in dit soort projecten wordt gestoken. Deze mafketels reizen letterlijk stad en land af om zoveel mogelijk te weten te komen over de bands. En wij, gelukkige kleine mensjes hoeven slechts een fractie van het bedrag dat één zo’n singletje op Ebay opbrengt neer te leggen om 16 van die pareltjes in handen te hebben, inclusief foto’s, labelscans en verhalen uit de eerste hand.
Koopje…
Beter gaat het niet worden. Back From The Grave is de ultieme soundtrack voor iedereen die tot zijn dood jong van geest wil blijven.
Je schaamhaar springt spontaan uit de krul en je krijgt zin om te feesten en te zuipen en sigaretten te roken en je stereo op tien te zetten en de zijspiegels van de leasebak van je nutteloze kutburger van een buurman af te schoppen en zijn dochter te naaien.
Comments
About the Author
Der Wolfshund Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.
Related Posts
Auf der Reeperbahn nachts um halb eins →
ELEKTRISCHE DROMEN →
Play the blues, punk! →
