Drie plaatjes om een zonnig weekeinde mee door te komen
Net zoals kappers altijd werk zullen hebben omdat hoofdhaar gewoon doorgroeit, hoeven platenwinkeleigenaren zich ook geen zorgen te maken. Nieuwe platen blijven namelijk maar verschijnen. Er komt zogezegd geen eind aan. Gelukkig is het niet echt iets om je zorgen over te maken. Sterker nog: mijn persoontje zelf beschouwt die constante stroom aan nieuwe muziek als het enige aanvaardbare bewijs voor het bestaan van een opperwezen. Deze week vielen mij drie leuke plaatjes in de schoot die me dit stralende voorjaarsweekeinde erg van pas zullen komen. Ik maak je er graag deelgenoot van.
De eerste is van FUTURE ISLANDS. Iedereen met oren aan zijn kop loopt zich natuurlijk al weken te verheugen op Le Guess Who May Day. Niet alleen omdat een deel van het programma zich afspeelt in het nog vlekvrije TivoliVredenburg, maar ook om het vingeraflikkenswaardige affiche. Future Islands staat daar ook op. Ze hebben net een plaatje uit met de wat verwarrende titel Singles. Het betreft geen verzameling singles, maar gewoon hun vierde volledige langspeelplaat. En hun eerst op het 4AD-label.
Future Islands uit Baltimore zou een redelijk onopvallende band zijn als ze in Samuel T. Herring geen ultracharismatische zanger zouden hebben. Onderstaande opname van de band bij David Letterman onderstreept dat Future Islands een band is die even gemakkelijk vrienden als vijanden maakt.
Het stemgeluid, de uiterst toegewijde voordracht en de danspassen van Herring kunnen reden genoeg zijn om de band voor altijd links te laten liggen. Ikzelf kan niet anders dan gefascineerd luisteren en kijken naar bovenstaande beelden. Voor Singles geldt hetzelfde (behalve het kijken dan). Muzikaal leunt het losjes op het geluid van de betere synthband uit de jaren tachtig (lees: New Order), maar het zijn de stem en de voordracht van Herring die de nummers dragen. Twee jaar geleden speelde de band in een uitverkocht Ekko waar de thuisblijver ongelijk had. In mei zal dat niet anders zijn. Ik kan alleen maar hopen dat Herring ons in mei ook nog even trakteert op zijn nieuwste hobby: rappen.
Yo Yo, Samuel Herring a.k.a. Hemlock Ernst in da house
Dan THE NOTWIST. Daarvan kwam een aantal weken geleden Close To Glass uit. Met die plaat geven ze niet een heel nieuwe draai aan hun krautrock 2.0. Close To Glass is wel hun beste plaat sinds Neon Golden uit 2002. Anders dan Neon Golden is de nieuwe plaat geen allemansvriendje. Je moet je er even in vastbijten. Langzaam maar zeker geeft hij dan zijn schoonheid prijs. De plaat klinkt aanvankelijk of de band hun hele arsenaal aan electronica er lukraak op losgelaten heeft, maar er blijkt bij nadere beluistering structuur in te zitten. Naast wat abstractere stukken staan er zelfs gewoon liedjes op. Kong, bijvoorbeeld, doet denken aan Arcade Fire in een betere wereld; zonder de pretenties en zonder die zeurstem en met betere liedjes. Het meditatieve Lineri is een ander hoogtepunt. Brian Eno zoals Brian Eno bedoeld is. Close To Glass is niet alleen lekker voor op het balkon in de zon met rosé of trappistenbier, maar ook voor tijdens de voorbereiding van die barbecue.
Kong
Tenslotte heeft ook die goeie ouwe MAC DEMARCO weer een plaat uit. Salad Days is de ware opvolger van 2. Niet dat Mac stilgezeten heeft hoor. Er verschenen het afgelopen jaar allerlei singles en demodingetjes, maar dit is dus weer een Echte Plaat. Eigenlijk verschijnt hij pas op 1 april, maar ik viste hem gewoon gisteren al uit de bak bij Plato aan de Voorstraat. Plus hij staat al op Spotify. Salad Days is gelukkig gewoon meer van hetzelfde. Mac en zijn band doen weer vreselijk hun best om te klinken of ze er geen hout van kennen, terwijl ze gewoon stiekem de instrumentbeheersing van Toto hebben. Het is allemaal weer lekker laid back en in bijna ieder nummer klinkt Macs karakteristieke gitaargeluid. Op de Beatlelige single Passing Out Pieces probeert de band wat nieuws met een synthesizer en op Chamber Of Reflection doen ze wat seventies slaapkamerfunk, maar – hoewel volledig geslaagd – echt heel anders klinkt het niet. Hulde daarvoor! Mocht de barbecue of de vuurkorf aangaan dit weekeinde, zet dan Mac erbij op.
Lekker je spaans oefenen met Mac
Comments
Related Posts
Op een vliegend tapijt met The Notwist →
Last Night At Club Vinex, Vol. 9 →
Gus Dapperton kan de volgende keer beter met de toegift beginnen →
One Response to Drie plaatjes om een zonnig weekeinde mee door te komen