Eagulls: olympisch tegengif!

Drie maanden terug zagen we ze nog als voorprogramma fungeren (van Föllakzoid) in een Amsterdams zaaltje: het uit Leeds afkomstige bandje Eagulls. Toen in OCCI waren we getuige van een keihard spelende hardcore gitaarband. Maniakaal, gejaagd, donker, venijnig, boos, zwaar op de maag… waarbij de huilende vocalen af en toe aan Herr Robert Smith deden denken. Ja, het klonk soms zo ongeveer als een heavy Cure, maar dan als het ware voorzien van een paar stevige kloten.

Niet dat we toen het idee hadden met een aankomende sensatie te maken te hebben, hoor. Daarvoor zag het er allemaal teveel uit als een zootje ongeregeld. In het neerlandse kraakpandencircuit kom je dit slag bandjes wel vaker tegen: ongewassen en ongekamd, muzikaal hopeloos out of time, lekker ruftend en zuipend low-budget hotelletjes onveilig makend, allang blij om met een rammelend busje Europa door te rossen, enzovoorts. Toch hadden deze Eagulls iets ondefinieerbaars & meeslepends….

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=QYpT4FNvNnE]

En zie, tot mijn toch niet geringe verbazing stonden deze zelfde Eagulls onlangs plots bij David Letterman te spelen. In vergelijking met A’dam in niets slicker geworden. Nog net zo brash and opinionated, short and sharp, fast and furious als toen. Neen, water bij de wijn is niet hun drankje!

Gezelligheid kent geen tijd

Hoewel Eagulls inmiddels drie verdraaid leuke 7 inches uit hebben, was daar in A’dam niets van te koop: alles ausverkauft! Zelfs hun zeer recente 7“ Never Endings lag er niet. Bijzonder (vind ik dan hè) is de B-kant hiervan. Dat is namelijk “Requiem,’ een cover van de geweldigste en heftigste 80’s band aller tijden: Killing Joke!!! (is te checken op Spotify).

Eagulls in hartje Parijs

Tja, wat hebben we nou per saldo in handen met Eagulls? Ik durf te zeggen: eindelijk weer eens wat heftugs en relevants uit – where else?- de Midlands. Net zoals een band als Savages grijpen ze – al dan niet instinctmatig- terug naar de grauwe jaren ’80. Ik bedoel: het zijn apathische tijden waarin we leven en die schreeuwen toch om een tegenreactie? En of die nou politiek beladen of zwaar emotioneel is, dat doet er niet toe! Anders gezegd: de NSA luistervinkt op ongekende schaal, de oceanen slibben dicht met plastic, heel Syrië wordt uitgemoord en wat doen wij hier? Een beetje staan juichen voor een stel verwende schaatsmongolen! Ik wil maar zeggen: EAGULLS, ze komen er aan! Ze MOETEN eraan komen!! Deze tijden schreeuwen erom! Als het een beetje meezit kunnen / moeten ze zomaar uitgroeien tot the next big thing. En dan dus niet als trend maar uit bittere noodzaak!

De nieuwe plaat, nog maar een paar wekies slapen..

Op 3 maart verschijnt het debuutalbum ‘Eagulls’ op Partisan Records.
Op 4 april staan ze op Motel Mozaique en binnenkort al, op 25 februari in Paradiso.