Een stuk of 25 Gouden Tips voor Le Guess Who (deel 1)
Okee, daar gaan we weer. Le Guess Who 2016, van 10 t/m 13 november. Het absolute muzikale hoogtepunt van het jaar voor Utrecht en verre omstreken, geen speld tussen te krijgen. Alleen wat moeten we gaan kijken dan? Wel, je kan natuurlijk de overbekende acts in de overbevolkte grotere zalen gaan aflopen (Dinosaur jr, Wilco, Savages, Tortoise, Swans, Black Mountain, Goat) maar dat is natuurlijk niet de bedoeling van LGW. De kunst is om de pareltjes te ontdekken. Nou goed, dit is wat ons zoal kan bekoren, alles samengevat in 25 lemma’s, ook al was het soms even flink zoeken geblazen:
1) Zoals bekend zijn er op LGW dit keer vier gearriveerde acts die ieder een stuk programma ‘cureren’ (kunstluizentaal voor ‘samenstellen’). We hebben het over Suuns, Wilco, Savages en Julia Holter. Het leuke van dit jaar is dat ze nu ook elk een film mogen uitkiezen. Zodoende is er elke middag eentje te zien in het Louis Klaploper Complex. SAVAGES bijvoorbeeld, kiest voor de biopic ‘Voice of the Eagle: the Enigma of Robbie Basho’ over de totaal vergeten, op 45-jarige leeftijd overleden 60s en 70s gitarist ROBBIE BASHO. Deze Robbie zat op het zelfde label (Takoma) als Leo Kottke en John Fahey, ook notoire tokkelaars die er destijds als het ware met de roem vandoor gingen. De grap is dat STEVE GUNN nu op LGW speelt en hij speelt volledig in diezelfde, laten we zeggen akoestische, eclectische, onthaastende, polifonische, meditatieve Kottke/Fahey/Basho-stijl. Ook grappig is dat Steve Gunn (voorheen in Kurt Vile & the Violaters) weer niet gecureerd is door Savages maar door Wilco. Ja joh, we lachen wat af hier…
Steve Gunn – donderdag – 21.00 – Pandora
Robbie Basho-docu – vrijdag – 16.00 – LHC (polsbandje = entreebewijs)
Steve Gunn al eerder te gast
2) Wie herinnert zich het optreden van Colin Stetson nog? Deze saxofoonvirtuoos opende in 2014 LGW met een indrukwekkende solo-show in Ekko. Hij beheerst de techniek van het gelijktijdig door de neus inademen en door de mond uitblazen, waardoor er een soort van onafgebroken, bezwerend drone-effect ontstaat, en waarbij hij alle sonische uithoeken van het instrument onderzocht. Dit jaar zijn er twee andere gasten te gast die iets soortgelijks trachten te bewerkstelligen, maar dan met andere instrumenten. Ten eerste is daar op vrijdag in de Janskerk de geboren Bosnier MARIO BATKOVIC op accordeon, en op zondag de Brit OLIVER COATES op cello. (‘he makes it sound like a rave,’’ riep iemand hierover). Kortom spannend, kom uit je hok en klim over dat hek!
Mario Batkovic – vrijdag – 19.00 – Janskerk
Oliver Coates – zondag – 14.30 – Kikker
The Ex in Barca, drumster Kat zingt een nummertje
3) Niet bepaald onontdekt zijn THE EX, want deze import-Amsterdammers zijn al zowat 40 jaar onafgebroken bezig! De ‘neo-Bintangs’ worden ze dan ook hier en daar al genoemd (smiley). Op zondagmiddag krijgt The Ex alle ruimte om met een massa Ethiopische vrienden een vier uur durend, grotendeels geïmproviseerd programma in Hertz te vullen. Nadat de band zelf al een paar keer te gast was in Ethiopië, worden de rollen nu dus omgedraaid. Let op, dit belooft een zeer gedenkwaardig spektakel te worden, met niet alleen muzikanten maar ook een troupe acrobaten van een rondtrekkend Ethiopisch circus! Kenden we The Ex ooit nog van haatzaaiende punk-attacks als ‘Weapons for El Salvador,’ tegenwoordig is het allemaal wat humanistischer en bestaan er no limits meer. Vergis je dus niet in The Ex hè, een jaar of twee terug nog ging in Barcelona de complete redactie van dit online sufferdje geheel overstag. Groovy & primitive sounds van een band met een volstrekt eigen geluid, de Spanjaarden hopten volop mee. En in sommige buitenlandse blaadjes worden ze thans zonder dralen ingezet als referentiekader (zoals: “on their new record this band clearly looked around in the kitchen of The Ex’ ). Mensenlief, en dat loopt zomaar rond in Nederland….
The Ex & Ethiopische vrienden – zondag – 15.00 tot 19.00 – Hertz
The Ex & Fendika – zaterdag – 23.00 – Ronda
4) Wereldmuziekpodium RASA moet noodgedwongen zijn deuren sluiten en dus zijn andere podia al her en der aan het voorsorteren op dat voldongen feit. LGW blijft niet achter en heeft een uitgebreid exotisch programma. Remember ISLAM CHIPSY vorig jaar? Deze Egyptische magiër wist toen werkelijk de complete Hertz aan het dansen te krijgen met zijn opzwepende Cairo-elektro. Dit jaar is Egypte opnieuw van de partij met THE DWARVES OF EAST AGOUZA. Een stuk minder extreem dansbaar maar een stuk meer virtuoos, dit is domweg muzikaal interessant, zeg maar. Dusdanig dat het dak er opnieuw af mag, zeg maar. Rock the Casbah!
The Dwarves of East Agouza – zaterdag – 00.40 – Pandora
5) Een band die je op zijn minst éénmaal in je leven gezien moet hebben is DEERHOOF. Net als enkele andere muzikale instituten op dit festival (zoals The Ex…) beschikken deze freaky Frisco-freaks over een very own distinctive sound. Bizar en knotsgek vooral. Wie erin slaagt om om Satomi Matzusaki, de Japanse-frontvrouwe-met-kamikaze-achtige-dansdansjes heen te kijken en te luisteren, die zal opvallen hoe uitzonderlijk goed en inventief deze band speelt. Samen met drummer Greg Saunier vormt Satomi de stabiele factor in Deerhoof, al vanaf het begin (1994!) zijn zij betrokken. Opmerkelijk: na 17 albums en tig jaren toeren wil Deerhoof nu wel eens hogerop. En zo komt het dat ze de twee dagen voorafgaand aan LGW in het voorprogramma van The Red Hot Chili Peppers staan in de Ziggo Dome! Een valkuil van jewelste natuurlijk, als dat maar goed gaat…
Deerhoof – donderdag – 22.30 – Pandora
Deerhoof in Ekko in 2015
6) Ook zo east coast als de pest is WAND. Anderhalf jaar geleden stonden ze al eerder op LGW, Hun tweede plaat (‘Golem’) was toen net uit, en die was best wel aardig hoor. Maar let op, hun derde LP (‘1000 Days,’ 2015) is van topklasse!! Scheurende rock met helium-achtige vocalen in fake-Engels accent gezongen (ja ja, je wil als Bowie/Bolan klinken of niet). Oftewel, sprookjesachtige garage-psych met flinke Sparks/Todd Rundgren invloeden. En hou in het oog dat ‘wand’ niet staat voor ‘muurtje’ ofzo, maar gewoon ‘toverstokje’ betekent hè? Overigens, de helft van Wand zagen we enkele maanden terug in Italië nog Ty Segall begeleiden. Zanger/gitarist Cory Hanson was daar ook bij. Heel binnenkort verschijnt er van hem een heuse solo-LP. Psych met strijkers, hoorden we al in een voorproefje, het klinkt vooral naar meeeeer. In de gaten houden dus deze makker!
Wand – donderdag- 00.00 – Pandora
Hoor dan joh, de hele LP
7) DIE NERVEN. Drie frisse twintigers aus Deutschland hebben een geschikte uitlaatklep gevonden voor hun angst en wut. Daar kun je op donderdag in De Helling lekker van profiteren. Verwacht een bassist die zijn postpunk-klassieken kent, een gitarist die Andy Gill van Gang Of Four goed kan naspelen en een drummer met een interessante modieuze ziekte, ADHD ofzo. Met de nummers zit het ook wel snor, hoewel dat trucje met hard/zacht, langzaam/snel allicht op den duur wat kan gaan langweilen.*
Die Nerven – donderdag – 22.40 – Helling
8) Black Metal, Krautrock en drones: een gedroomde combinatie van stijlen die alleen een band uit Polen op succesvolle manier met elkaar kan verweven. Of nou ja band… STARA RZEKA bestaat uit eigenlijk één bandlid: Jakub ‘Kuba’ Ziołek. Met een gitaar en een hele bak elektronica probeert hij zo goed en zo kwaad als het kan zijn eigen platen na te spelen. Tof dit, ook al niet te missen! *
Stara Rzeka – vrijdag – 20.45- LE:EN
9) En spelen er verder eigenlijk nog spannende, nieuwe bandjes op LGW? Yes, wij tippen er twee: NAP EYES en ULRIKA SPACEK. Die laatsten zijn zwaar psychedelisch ingestelde Britten die we onlangs nog tegenkwamen in het voorprogramma van Ultimate Painting. Helaas (het was buiten nog licht) lieten ze om 20.30 uur de stroboscopen al loos gaan & dan is het met mij kwaad kersen eten. Eenmaal verlost van die ergernis bleek er een zeer originele, zwaar spacy spelende band op het podium te staan. Maar helaas, toen was het zowat al afgelopen…. Neem dus wat stenen mee, die stroboscopen schijnen heel makkelijk kapot te krijgen.
Ulrika Spacek, onlangs in het Tolhuistuintje (foto Arjan)
10) Iets om naar uit te kijken is de Canadese band NAP EYES. Helemaal uit Halifax, Nova Scotia komen ze. Fraaie soft-pop. Lekker pure en slome new wave is dit. Pardon: lekkere slacker indie, hoor je thans te zeggen. Nap Eyes roepen vooral herinneringen op aan Peter Perett en zijn illustere The Only Ones (wie kent ze nog?) en aan Lou Reed. Of anders komt Ezra Furman wel in de buurt. Hey, en waarom heeft Ezra Furman eigenlijk nooit op LGW gestaan? Toch een van de grote talenten van onze tijd…
Nap Eyes – vrijdag – 20.30 – Ekko
Ulrika Spacek – vrijdag – 21.45 – Ekko
11) Mijn persoonlijke Grote Tip voor deze LGW is CATE LE BON. Als inwoonster van Wales maakte ze voorheen een paar weinig opzienbarende, in Welsh gezongen, drollenpopplaten. Maar nu gooit ze het over een geheel andere boeg. Dat komt zo: net als John Cale destijds verhuisde ze van Wales naar de USA en zocht daar aansluiting met de underground-scene. In haar geval liep ze in LA het genie Tim Presley tegen het lijf, de eenzame revolverheld die wij allen vooral kennen van WHITE FENCE. Die twee bleken samen een geweldige combinatie, net zoals kweeperenjam met blauwgeaderde kaas zogezegd. Haar – zwaar door Tim geïnspireerde- laatste plaat “Crab Days’ is daar het resultaat van (check vooral Kant 2!), een soort Raincoats-meets-Nico-meets-early-Pavement. Bovendien: haar live-shows zijn om van te smullen: minimale, hoekige, onderkoelde, Velvet Underground-achtige suspense, waarbij opperste lagen van schoonheid bij tijd en wijle aangeboord worden. Kubistische art-rock in optima forma. Mis het niet!
Cate met Tim op bas
12) Daarnaast is er nóg een project van Cate le Bon te zien, namelijk DRINKS. Dit zijn Cate en Tim Presley samen als duo! We mogen de twee niet als een gelegenheidsduo zien maar svp als een aparte eenheid. Clevere teksten in een meer experimentele setting, soms ontaardend in pure improvisatie dat op de pijnlijkste momenten doorslaat naar jazz. Wees dus gewaarschuwd.
Cate le Bon – zaterdag – 21.50 – Pandora
Drinks – vrijdag – 01.40 – Helling
13) WRANGLER zorgt voor de broodnodige elektronische noot in het progamma van dit jaar. De band is een soort supergroep met leden van TUNGG, John Foxx & The Maths (je weet wel, check dit stukkie) en Cabaret Voltaire. Wrangler maakt industrial dance muziek, maar niet die ongevaarlijke variant waarbij de handjes lekker in de lucht mogen. De band combineer vette acid met EBM en declameert daar teksten overheen waarbij ze de maatschappijkritiek niet schuwen. In hun liveset zitten meestal ook wat nummertjes van the Cabs verborgen dus dubbel reden om te gaan kijken. *
Wrangler – vrijdag – 00.00 – Pandora
Beak>, met rechts Geoff Barrow
14) BEAK> is het Bristolse motorik-krautspeeltje van Portishead-brein Geoff Barrow. Dit trio zal met hun Moogbassen de Ronda op zijn grondvesten doen schudden en de bijna gerepareerde geluidslekken in TiVre voor eeuwig aan gort blazen. Eigenlijk heeft deze band geen enkel nummer met een kop en een staart, maar het groovet als een dolle. Als je dit na één nummer niks vindt: wegwezen dan, want beter wordt het niet.*
Beak> – vrijdag – Ronda – 21.20
(* thanx the Bramster)
Morgen deel 2!
Comments
Related Posts
Cate le Bon is toppie, en toch kan ze beter →
Last Night At Club Vinex, Vol. 11 →
De motorik van BEAK> →
