Gaat The KLF in 2017 contractbreuk plegen?
Op 23 augustus 1994 verbrandden Bill Drummond en James Cauty , tezamen de K Foundation, in een vervallen boothuis op het Schotse eiland Jura precies 1 miljoen Britse ponden in papiergeld. Het was ongeveer het totale bedrag dat ze over hadden van hun muziekproject The KLF. Een jaar later legden ze bij de notaris vast dat de K Foundation vanaf 5 november 1995 23 jaar lang alle projecten opschort.
Om deze afspraak kracht bij te zetten tekenden de beide heren het contract op de motorkap van een gehuurde Nissan Bluebird, die ze vervolgens van de klippen op het noordelijkste puntje van Schotland de zee in mieterden.
Deze daad komt je misschien wat extreem voor als je niet heel erg bekend met het werk van The KLF en de K Foundation. Oppervlakkig gezien maakten de heren als The KLF (en The Justified Ancients Of Mu Mu) een aantal enorm succesvolle top-40-plaatjes, onder die mainstream dekmantel was hun werk echter subversief, opruiend en 100% punk.
In de geest van de situationisten uit de jaren vijftig pasten Drummond en Cauty consequent en met veel succes de techniek van het détournement toe. Ze gebruikten verleidingstechnieken van het kapitalistische systeem tegen dat systeem zelf.
Dr. Who + The Sweet + Gary Glitter = megahit
Voorbeelden? Nadat ze als The Timelords in 1988 per ongeluk een enorme internationale hit hadden met Doctorin’ The Tardis schreven ze in The Manual, een handleiding voor het bakken van een nummer 1 hit, precies op hoe ze dat gedaan hadden. Dat boek verkocht als een dolle en talloze artiesten hebben het gebruikt om succesvolle singles te maken. Het boek zorgde bijvoorbeeld voor het succes van Bring Me Edelweiss van het Oostenrijkse Edelweiss. En dan zwijg ik nog van Scooter die in en met zijn hele oeuvre naar The KLF verwijst. Cautie en Drummond fuckten het systeem door haarfijn uit de doeken te doen hoe het systeem. Klik hier en lees hoe zelf hoe je eenvoudig eens een nummer 1 hit maakt.
Recept voor goud, intussen zelf ook goud waard
Ander voorbeeld: De videoclips van The KLF vielen destijds niet eens zo heel erg op tussen het aanbod op MTV, maar bevatten naast een Amerikaanse politieauto , een ijscokar en een hele hoop schapen allerlei verwijzingen naar geschriften van de illuminati. Daarbij maakt het niet eens zoveel uit of Drummond en Cauty onderdeel waren van die geheime orde, de verwijzing ernaar werken vervreemdend. En dat was precies de bedoeling.
Het subversieve karakter van Cauty en Drummond kwam nadrukkelijk aan de oppervlakte tijdens het laatste publieke optreden van The KLF tijdens de Brit Awards in 1992. Een nogal overspannen Bill drummond had flink genoeg van het popsucces en besloot daarom KLF’s megahit 3 A.M. Eternal samen met crustieband Extreme Noise Terror te brengen. Bovendien zou hij de aanwezige popsterren en –bonzen besmeuren met liters schapenbloed. Dat laatste wisten de BBC (want geeft rommel) en Exteme Noise Terror (want waren veganisten) te voorkomen. Ze konden niet voorkomen dat Drummond niet alleen figuurlijk, maar ook (bijna) letterlijk de muziekbusiness overhoop schoot. Daags erna was er in geen enkele platenwinkel ter wereld meer een nieuw plaatje van The KLF te koop. De KLF bestond namelijk niet meer.
The end
Waar The KLF eindigde begon de K Foundation. Onder die naam gingen de heren nu de kunstwereld te lijf met hun détournement. In 1994 saboteerden Drummond en Cauty de uitreiking van de prestigieuze Turner Prize. Ze plaatsten advertenties in The Guardian met de oproep “Abandon all art now” en of lezers wilden laten weten wie zij de slechtste kunstenaar van het jaar vonden. Voor hem of haar loofde de K Foundation 40.000 pond uit. Hilarisch genoeg het dubbele van wat de winnaar van de Turner Prize zou ontvangen. “Toevallig” won Rachel Whiteread zowel de Turner Prize als de prijs van de K Foundation. Die laatste prijs accepteerde ze pas na lang aarzelen. Het geld ging naar goede doelen. Naast slechte verliezers heb je dus blijkbaar ook slechte winnaars.
K Foundation Prize
De K Foundations maakte intussen ook zelf kunst. Drummond en Cauty timmerden stapels bankbiljetten ter waarde van een miljoen pond op een houten plaat. Het kunstwerk kreeg de titel Money: A Major Body Of Cash. Het duo wilde het te koop aanbieden voor 500.000 pond, de helft van de nominale waarde van de gebruikte grondstoffen. De grote vraag was: zou de koper het kunstwerk intact laten, of zijn 500.000 pond winst opstrijken? Helaas was er geen galleriehouder in heel het Verenigd Koninkrijk te vinden die zijn vingers wilde branden aan deze grote fuck you aan de kunstwereld. De K Foundation bedacht daarom een nog veel groter kunstwerk, dat (voorlopig) hun laatste zou zijn: Drummond en Cauty zouden de miljoen pond verbranden.
Bij de Grote Geldverbranding op Jura waren naast Cauty en Drummond alleen cameraman Gimpo aanwezig. Gimpo maakte er een documentaire van een uur over die de K Foundation tijdens een tour door Groot Brittannie liet zien aan wie wilde. Na afloop volgde een bespreking met de zaal. De centrale vraag daarbij was steeds: waarom zouden we het gedaan kunnen hebben? Die tour en die vraag waren geen publiciteitstunt ofzo (Cauty en Drummond hadden immers niets meer te verkopen), maar een oprechte zoektocht naar hun diepere motieven. Naar verluidt zijn ze er nog steeds niet uit.
Waarom? Joe Elliott van Def Leopard heeft er ook een mening over
Ruim een jaar na de geldverbranding stopte ook de K Foundation ermee. Tenminste: voor 23 jaar dus. Het lijkt echter iets korter te worden. Afgelopen zondag dook op youtube namelijk een nogal mysterieus filmpje op waarop de vingerafdrukken van Cauty en Drummond duidelijk zichtbaar zijn.
Op de sociale mediaas gonst het sindsdien van de geruchten. Weliswaar is het volgens hun eigen afspraak een jaar te vroeg om weer samen te werken, maar het zou niet voor het eerst zijn dat Drummond en Cauty een beetje contractbreuk plegen. In 1995 hebben ze bijvoorbeeld een benefietsingletje gemaakt voor een Servisch radiostation en in 1997 was er een soort van geheime en geflopte come back met de single Fuck The Millenium (onder de naam 2K).
Het is dit jaar wel precies 23 jaar geleden sinds Drummond en Cauty hun fortuin verbrandden. En dat getal blijft maar op allerlei manieren terugkomen in het werk van de band (iluminati, weetjewel). Houd je vingers dus gekruist: als we geluk hebben komt The KLF je weer lekker rocken dit jaar. Je weet dat je er aan toe bent.
Pas op: filmpje hieronder werkt niet op je telefoon (mag niet van Abba).
Nagekomen bericht:
Onderstaande poster werd vanmorgen door een nietsvermoedende voorbijganger (die toevalligerwijs de manager is van Bill Drummond) aangetroffen aan een muur in Kingsland Road te Londen. Er komt NIEUW werk aan van Drummond en Cauty, maar we moeten er nog wel op wachten. Tot wanneer? 23 augustus natuurlijk!
Wil je meer lezen over het werk van de genieën Cauty en Drummond, dan kan ik je deze en deze aanbevelen.
Comments
Related Posts
Legende of sprookje? →
Dit is indiepop (denken we) →
Belle & Sebastian: de Toto van de indiepop →
