Hank Williams in Breda

Omdat er in Uutje geen zak te doen was zakte ik laatst met een paar maten af naar het verre Breda. Aldaar gaven de SP ATIES en DISCO IN THE DISCO gave optredens weg in het café van de Mezz. Beide bands hebben een LP uit op het Bredase label Grey Past Records, dus vandaar de logica van deze combi op deze plek, dat snap je wel toch hè?

Behalve de bands was ook de dj in vorm (Telex, Blood Orange, etc), en ja, dat leidde meteen tot een leuk spelletje aan de bar: wie het eerst raadt welk nummer er opstaat hoeft geen rondje te betalen!

Eén specifiek nummer sprong er wat mij betreft bovenuit. Een mij zeer bekend in de oren klinkend nummer was het, maar ik kon het toch verdorie niet thuisbrengen! Terwijl ik mijn hersenen aan het pijnigen was daar aan die bar, toen ging onze Frankie het gewoon brutaalweg vragen aan de dj. En wat blijkt: het waren THE RESIDENTS!

Vanmorgen natuurlijk meteen even uitgepluisd welk nummer precies. Welnu het blijkt deze te zijn:

Pas toen begon het te dagen waar ik dit nummer verdikkeme ook alweer van ken: van Turn Up The Bass, natuurlijk! Die verzamelplaat (volume one heb ik het hier over) vanzelfsprekend meteen even uit de kast getrokken en opgezet. Instant nostalgie natuurlijk. Maar ook: wat een pech! Bij het bestuderen van de hoes werd ik namelijk indirect, ongevraagd en geheel ongewenst met de partij van Pim Fortuyn geconfronteerd! Bah, wat een smakeloze vent was die Pimmetje toch. Een aalgladde ijdeltuit, altijd al gevonden, zelfs toen hij zich nog kon verweren 🙂

Ja, want het zit zo, die plaat was gereleased in 1989 door Arcade Records en zoals bekend was het brein/de direkteur daarachter de latere LPF-Minister van Economische Zaken, de heer Herman Heinsbroek. Op de hoes blijft hij dan ook niet ongenoemd (‘Concept and repertoire selection by Herman Heinsbroek ...’).

Die Heinsbroek was een slimme donder. In 1996 verkocht hij Arcade aan Wegener BV en harkte daar een slordige 340 miljoen guldentjes mee binnen. Met die combinatie dacht Wegener als een soort Hollandse Time-Warner te kunnen gaan floreren. Maar het lot beschikte anders. De samenwerking werd juist een grandioze en dure mislukking, en dat terwijl ondertussen die Heinsbroek in Den Haag het `Kabinet Balkenende 1′ mee naar den kloten hielp..

Maar eh… we hadden het over The Residents dus. Dat Kaw-Liga is een cover van een Hank Wiliams-nummer uit 1952! Dat nummer kwam ooit uit als A-kant van een single van hem, maar de B-kant Your Cheating Heart bleek net effe succesvoller. Kaw-Liga heeft een geinig bedoelde tekst over een houten standbeeld, over een houten Indiaan die verliefd wordt, his heart was set on the Indian maiden with the coal black hair.

In een vlaag van typische Residents-humor plakten ze het loopje van Michael Jackson’s Billie Jean eronder en smolten ze het geheel om tot een vet funky post-punkding. Daarmee was meteen het meest toegankelijke, dansbare, en ook commerciële nummer van The Residents een feit. Niet onbelangrijk en komisch bovendien: de tweede vrouw van Hank Williams heette ook Billie Jean! Een staaltje grappigheid waarover nagedacht is dus.

Hank en Billie Jean (zij is hier 19 jaar, hij zou hier nog 64 dagen te leven hebben)

Even het verhaal netjes afmaken nog: Kaw-Liga is afkomstig van de Residents LP Stars & Hank Forever uit 1986. Op de ene kant staan Hank Williams–liedjes en op de andere een medley van John Philip Sousa-military marching songs.