Huilbabies in Ekko

Ik wou hier eigenlijk een pozitiefe rezensie schrijven over THE BABIES in Ekko, afgelopen zaterdag. Ze waren best wel goed namelijk. Maar er is iets lulligs tussen gekomen…

Ja, want toen ik een uurtje na afloop van hun show kwiek op de lieftallige gitariste afliep, toen gunde ze me geen blik waardig. Ze zei ‘yeah sure’ op elke interessante vraag die ik stelde, en keek onderwijl verveeld de andere kant op. En ik had nog wel net voor 40 Euro aan Babies-vinyl gekocht, dus je mag op zijn minst verwachten dat zo’n mens je dan een beetje aandacht geeft. Maar nee hoor, een beetje de verwaande rockster uithangen… Cassie Ramone heet ze… Niet dat ik haar hier meteen aan de digitale schandplaal wil nagelen, maar een beetje fatsoen is toch wel op zijn plaats dacht ik zo. Maar nee hoor, ze friemelde wat aan die smakeloos geblokte blouse van haar zonder al te veel acht op mij te slaan. Dus tja… die platen die ik kocht zitten nu nog steeds in de tas, misschien dat ik ze er in de vakantie wel uithaal. Wat in het vat zit verzuurt niet tenslotte…iets wat van haar leuke gezichtje niet gezegd kan worden trouwens …..Een blauwtje lopen is niet de juist uitdrukking, maar ik ergerde me wel groen en geel aan zoveel disrespect voor haar grootste ex-fan. Bah…stom wijf. En dat terwijl ik waarschijnlijk de enige in de zaal was die deze band voor de TWEEDE keer aanschouwde, want een paar weken terug in Barcelona waren we speciaal voor deze baby’tjes halverwege het Nick Cave-optreden weggelopen, kun je nagaan … En dan krijg je zoiets… Ondankbare honden zou ik ze niet willen noemen maar huilbabies zijn het wel. Of misschien kan ik er gewoon niet zo goed tegen als vrouwen niet precies doen wat ik wil…..ik ga er vanavond nog eens goed over nadenken, okay?