In Leipzig de gothic uithangen
Hoi hoi lezer, had ik je al verteld dat ik de afgelopen week in Leipzig heb gebivakkeerd? Ik moet zeggen, ik had het daar richting Poolse grens prima naar mijn zin. Het drinken en vooral het eten is er stukken beter dan bij ons in Nederland en verder valt er van alles te doen en te zien. Alleen al de gigantische vertrekhal van het Hauptbahnhof, wow! De stad is in opkomst en het schijnt er te wemelen van de creatieve Berlijners die de toeristenmassa’s van hun thuisstad zijn ontvlucht. Verder kun je Leipzig prima als uitvalsbasis gebruiken naar nabij gelegen oorden zoals Colditz (antieke TV-serie), Dessau (Bauhaus), Weimar (Bauhaus), Buchenwald (voormalig KZ), Dresden und so weiter. Als je dat soort steden nadert dan zie je vaak overal langs de spoorlijnen hele stroken met oude industrie-ruïnes uit het DDR-tijdperk opdoemen en dat heeft zeker zijn charmes.
Ook heeft Leipzig een jaloersmakend rijke historie, alleen al op het gebied van muziek. Zo zijn, om maar eens twee grootheden te noemen, Richard Wagner en Rammstein-zanger Till Lindemann, er geboren. Ook figuren als Bach, de Schumannetjes en Mendelsohn hebben er kortere of langere tijd vertoefd. Maar waar ik echter effe geen rekening mee gehouden had is dat Leipzig ook het jaarlijkse middelpunt is van het WGT, oftewel van het zogenaamde Wave-Gotik-Treffen. Wat ooit begon in Potsdam als een obscuur undergroundfenomeen in het Honecker-tijdperk, is thans een hmpfff, mainstreamlifestyle-event geworden dat steevast rond Pinksteren wordt gehouden.
Nu ben ik als domstedeling natuurlijk wel wat gewend. Met het Summer Darkness-festival werd Utrecht tenslotte tien jaar lang overspoeld door allerhande ‘gothics.’ Maar op een gegeven moment was daar de rek uit en besloot de organisatie de stekker er uit te trekken. Geen beroerd idee was dat en er waren maar weinig locals die maalden om dat besluit, kan ik je verzekeren. Niet dat die gothics erg vervelend waren, integendeel, het is best wel een vredelievend volkje… Maar al dat holle uiterlijke vertoon ging op den duur ernstig vervelen. Op het Domplein bijvoorbeeld was het elk jaar weer een geparadeer van jewelste. Volwassen kerels met toeters van camera’s stonden er bijkans hun vleselijke lusten bot te vieren als er weer zo’n kortgerokt gothic-girl even gewillig als zwaar opgemaakt voor hen stond te poseren.
But time flies like an eagle, dat alles is intussen alweer zowat een jaar of acht jaar geleden. Intussen is de gothic-generatie een stuk ouder geworden valt mij nu op, nu ik hier zo om me heen kijk. Maar evenzogoed in omvang flink groter gegroeid, in Leipzig hingen het afgelopen long weekend naar verluidt maar liefst zo’n 22.000 (!) van die vleermuizen rond. Het is dan ook onmogelijk je eraan te onttrekken. Overal waar je kijkt zitten ze te drinken, te schransen of doen ze in parkjes aan ‘Victoriaans picknicken, ‘ of lopen ze in het pikzwart (in goed Duits: ‘pechschwarz’) opzichtig te flaneren (in goed Duits: ‘schaulaufen’). Over muziek lijkt het nauwelijks meer te gaan, zo lijkt het, al moet ik eraan toevoegen dat concerten enzo vooral later op de avond en binnen plaatsvinden en op die momenten verkoos deze jongen de beschutting van zijn hotelkamertje.
In een artikel in de Leipziger Volkszeitung gaan ze echter wat dieper in op het verschijnsel. Zo interviewden ze een paar van de ‘deelnemers’ en al snel doemt het beeld op van een leger getatoeëerde ambtenaren annex verveelde salesmanagers die iets essentieels missen in het leven. De gothic-lyfestyle zorgt ervoor dat ze aan de anonimiteit van alledag kunnen ontsnappen, dat ze gezien worden en dat ze ergens bij horen, zo lees ik. Nou, op zich wel prima, ieder zijn meug, ja toch? Toch overkwam me iets raars, ook al probeerde ik me eraan te onttrekken.
Want al snel werd ik ermee geconfronteerd dat ook in Leipzig het gothic-volk dolgraag poseert. Als ik verdomme maar een beetje in de buurt kwam van dat volk en per ongeluk mijn smartphone tevoorschijn haalde stonden ze zich al voor mijn neus te verdringen. Omdat ik ook de beroerdste niet ben heb ik daarom beleefdheidshalve zo links en rechts om me heen maar wat plaatjes geschoten. En best wel veel ook… Iets dwangmatigs begon het zelfs op een gegeven moment te krijgen. Wel hoffelijk van mij natuurlijk maar help, ben ik nou ook zo’n ouwe creep die het op duister geschminkte deernes heeft voorzien? Ich hoffe es nicht! Uit pure armoede deel ik nu die fotootjes maar met jou, lieve lezer, misschien kun jij er wat mee.
Okay, tenslotte nog de Kettingzaag Pluim van de Week. Die betreft nu eens niet deze of gene grammofoonplaat of optreden maar een OV-kaart! In heel Duitsland namelijk kun je thans voor het luttele bedrag van 9 euro een maand lang (periode juni t/m augustus) gebruik maken van alle OV, uitgezonderd van Intercity-treinen. En niks geen moeilijk online gedoe om zo’n ding te bemachtigen maar gewoon 9 euro’s werpen of schuiven in betaalautomaten zoals die op elk stationnetje staan. Je moet daarna alleen nog met pen je naam invullen und klar ist Käse. Echt een aanrader want zo kom je overal, je fladdert als het ware als een heuse gothic door de binnensteden. De Duitse overheid heeft deze maatregel bij wijze van compensatie genomen nu de inflatie toeslaat, alsmede om in het kader van de energietransitie meer volk uit de auto te krijgen. En een succes is het vooralsnog zeker want sinds de ingangsdatum van 1 juni zijn er reeds 8 miljoen van die kaarten verkocht. Enige nadeeltje is dat in het Duitse OV het dragen van een ‘Mundmaske’ nog steeds hartstikke verplicht is. Daar staat dan weer tegenover dat conducteurs en ander bedienend personeel tegenwoordig hartstikke aardig tegen je doen. Hebben die lui laatstelijk allemaal verplicht een cursus publieksvriendelijkheid gehad ofzo? Vroeger, laten we zeggen tot diep in de jaren ’90, waren dit soort types nog zwaar hiërarchisch ingesteld en konden ze ontzettend bars tegen je doen, ze stonden je dan nog net niet de huid vol te schelden. Nee, die tijd is duidelijk voorbij, het lijkt warempel wel alsof Duitsers net gewone mensen zijn.
