J. Bastós: broekjesdag beter dan rokjesdag
Nu de zomer sinds vandaag formeel een feit is en een enkele blik naar buiten leert dat de aloude hot-pants weer helemaal terug zijn in het straatbeeld, ligt het voor de hand om hier de klassieke, likkebaardend lekkere clip Loop di Love uit 1971 van J. Bastós weer eens uit de kast te trekken.
Hallo zeg, bij 1.27 minuut wordt het al meteen fallisch…
Brandende kwestie is: wie was die J. Bastos eigenlijk? Online is er vrijwel niets over hem te vinden, dus je moet het even doen met mijn gebrekkige kennis daaromtrent. Let op, ik ga even wat spuien:
J. Bastós was een Spaanse Nederlander óf een Nederlandse Spanjaard óf een Duitse Spanjaard, alleen daar al is veel verwarring over. Zijn echte naam is wel bekend: Juan Bastós. In een tijd dat alles veel minder gehaast ging dan nu, had hij in Zuid-West Europa al een jaar eerder een hit met dit nummer, dat gebaseerd is op een antiek Grieks vissersliedje. Na het Iberische succes werd Bastós gestrikt door de Nederlandse platenmaatschappij Pink Elephant. Dat was het label van piratenradio-dj Joost den Draaijer (Willem van Kooten dus) die er dé zomerknaller van 1971 van wist te bakken.
Een Duitse YouTube commenter denkt het echter beter te weten dan ik en brengt de nodige verwarring: His birth name is Rolf Steitz. He lived in Cologne in Germany. As a younger man he was the frontman of a band playing together with Werner Faus – later drummer from the german Beatband The Lords. Today Rolf Steitz has a video and movie production and a casting agency in a small town near Cologne, Bergisch Gladbach.
Hoe dan ook, Loop di Love viel prima samen met het allerwarmste mode-item uit die tijd, de hot-pants. In het clipje is daar goed gebruik van gemaakt, want zie, de korte damesbroekjes überherschen total. En dat dan heel toepasselijk gepaard gaand met veel onbezorgdheid, alsook met een bijna ongebreidelde naïviteit. Cheesy Euro-pop in extremis dus, helemaal typisch voor die tijd. Het zal tevens één van de laatste clips geweest zijn die in zwart/wit geschoten is, en dat geeft het onbedoeld ook iets nostalgisch mee. Dat de clip in Amsterdam – toen nog hét internationale baken van tolerantie en vrijzinnigheid- opgenomen is adds to the charm. Zo zien we het Museumplein (toen nog zonder Albert Heijn), met op de achtergrond het Rijksmuseum (toen nog met fietstunnel) .
Het origineel op zijn Grieks
Voor zover mijn kennis reikt maakte J. Bastós slechts een vuistvol 45s, en ik zal je vertellen dat de B-kant van een andere plaat van hem (Holy Goly Girl) ook van een ongekende klasse is! Het nummer Alice bedoel ik dus: heavy zomerse huppelglam, beginnend met een tergend lang uitgesteld extatisch nanana-voorspel en eindigend met een orgastische finale, en dat alles in slechts 3 minuut 16!
Nu was ik afgelopen weekend op een antikraak-knalparty en nadat Loop di Love daar met veel succes van YouTube spatte, toen was de honger naar nog meer soortgelijke cheesiness niet meer te stillen. Gelukkig was er een schrandere geinponem ter plekke die zo pats! uit zijn blote geheugen een obscuur staaltje Nederpop uit 1968 van ROEK’S FAMILY wist op te diepen. Hij wist er overigens bij de vertellen dat de ahaaa-backing vocals van de moeder van de lesbo-vriendin van Ella Bandita zijn.
Welkom in het schemergebied tussen hippie en bubblegum…
Wil je dus een onvergetelijk en vrolijk feestje geven en ben je op zoek naar dito en gratis draaitips, dan hoef je vanaf nu niet verder meer te zoeken!
3 Responses to J. Bastós: broekjesdag beter dan rokjesdag