Jack White zocht en vond het in Japan

“Wij staan boven de Joooden’, hoor ik de laatste jaren met vaste regelmaat uit de Galgenwaard opschallen, als de lokale FC U weer eens Ajax de baas is. De supporters laten zich bij het blèren ervan inspireren door het fameuze gitaarbasloopje van ‘Seven Nation Army.’ Jaja, het is toch wat, die mondiale faam van The White Stripes heeft duidelijk zo zijn downsides. Maar het kan ook anders…

Een paar maanden geleden kwam ‘Jack White Acoustic Recordings 1998- 2016’ uit, een terugkijkplaat van het fenomeen, vanzelfsprekend uitgebracht op zijn eigen Third Man Records. Een gerieflijk in het gehoor liggende plaat is het, niet alléén geschikt voor salondraaitafels van gesettelde types die toch nog enigszins hip voor de dag willen komen. Maar liefst 26 nummer staan erop. De plaat markeert de complete periode tussen de opgang van The White Stripes tot en met nu, of beter gezegd: de periode tussen Jack-als-Detroit-punkblues-alternativo tot Jack-als-Nashville-recordbizz-hotshot.

Zo ‘acoustic’ zijn de nummers overigens niet, soms horen we een complete rockband spelen. Maar na een beginstoot van al dan niet opgekalefaterd oud en overbekend White Strypes- en Ranconteursspul, volgen er een paar leuke verrassingen. Enkele (mij onbekende) B-kantjes, een paar ‘previously unreleased tracks’ en een liedje dat in een ‘bluegrass’ jasje is gestoken. Net als het laatste schilderij van V. Van Gogh wordt het laatste nummer van deze plaat uitgeluid met het gekras van zwarte kraaien. Afijn, als ik in een platenwinkel zou werken zou ik zo verheugd mogelijk opmerken: in zijn genre best wel okay, de moeite van aanschaf zeker waard deze plaat!

Vandaag graag even je aandacht voor het vijftiende nummer op deze plaat, het liedje ‘Love is the Truth’ Alleen al vanwege de lengte is het een opmerkelijk ding, want met zijn slechts 1 minuut en 39 seconden is het het kortste nummer. Er blijkt een goede reden voor die beperkte tijdsduur: dit nummer werd namelijk ooit speciaal en taylor-made opgenomen voor een Coca Cola TV-commercial! Kijkt /luistert:

Een betere, hogere resolutie versie van deze clip staat hier: https://vimeo.com/44392538

Ter begeleiding van deze nieuwe plaat heeft Jack een speciale website in het leven geroepen (check hier), en daarop gaat hij dieper in op de achtergrond van elk der nummers. Zo ook dus van ‘Love is the Truth.’ We vinden uit dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat we deze commercial kunnen kennen aangezien het slechts éénmaal daadwerkelijk op TV vertoond is! Ook vertelt Jack wat zijn drijfveer was bij deze toch wel opmerkelijke move (of zo je wilt: voor deze knieval voor de commercie): hij zag het als een buitenkansje om een keer samen te kunnen werken met Japanse pop-artieste/filmmaakster NAGI NODA

Nou heerlijk zo’n moderne, mondiale samenwerking, in elk geval een stuk minder naargeestig dan dat Galgenwaard-gebeuren. En het moet gezegd worden, deze Japanse dame is scherp en innovatief bezig! Wederom een goed voorbeeld van hoe commercie en creativiteit mooi samen kunnen gaan. Want zeg nou zelf, de beelden zijn poëtisch, dynamisch en aantrekkelijk tegelijkertijd. ‘Reverse stop-motion’ schijnt deze techniek te heten. Nieuwsgierig geworden besluit ik eens verder online te struinen, op zoek naar ander werk van haar. Het volgende kwam ik tegen:

Dit is iets ouder werk van haar met precies diezelfde techniek, zo te zien. “Sentimental Journey’ heet dit liedje van de Japanse zangeres YUKI. Wow, deze clip is onthaastender opgezet en gaat lekker diep. Ik vermoed dat Nagi Noda zich met deze clip in de kijker heeft gespeeld bij Jack, of ze nou wilde of niet… Wellicht ‘ontdekte’ hij haar bij Saatchi & Saatchi in Londen (fantaseer ik er persoonlijk bij).

Toch ben ik er voor de nabije toekomst vrij zeker van dat we niet veel meer zullen horen van deze Nagi Noda. Waarom ik dat zo zeker weet? Nou, omdat ze overleden is! In 2008 bezweek ze op 34-jarige leeftijd aan de gevolgen van een auto-ongeluk dat haar al een jaar eerder getroffen had.