Karl Blau houdt ook van jou

Al enige maanden heb ik het vage voornemen om hier eens het spotlicht op het fenomeen Karl Blau te zetten. Tot vandaag kwam het er steeds gewoon maar niet van. Kizmet, karma en voorbestemming zorgen er echter voor dat ik er nu echt niet meer omheen kan. Zit ik me namelijk lekker rustig voor te bereiden op een roerig festivalweekje volgende week, lees ik in de bio van het bandje Hospitality (dat volgende week in Barcelona menig potje gaat breken), dat zij ook al ontdekt zijn door die brave Karl. Tijd voor wat meer aandacht voor het muzikale genie uit het koude Noord-Westen van de Verenigde Staten van de USA van Amerika.

Kan geen Toppoparchief tegen op

Karl Blau kwam in mijn leven toen ik hem enige jaren geleden in het voorprogramma van Laura Veirs zag optreden. Later bleek hij ook nog eens haar gitarist te zijn, maar als voorprogramma maakte hij grote indruk. Hij gebruikte namelijk zgn. tapeloops. Je weet wel: een klein motiefje spelen, of wat handgeklap, dat opnemen met een klein doosje en daarna afspelen. Je kunt dan in je eentje net zoveel herrie maken als een hele band. Dat trucje is tegenwoordig redelijk afgezaagd, maar bij Karl zag ik het voor het eerst.

Deze band dankt zijn hele carrière aan Karl. Zangeres Amber Papini klinkt dan ook precies als Laura Veirs.

Tijdens zijn set als voorprogramma maakte Karl reclame voor zijn Kelp Monthly. Daar kan je je op abonneren en dan stuurt Karl je af en toe een plaatje met nieuw eigen werk. Dat was nog voor de tijd dat muziekdelen razendsnel ging met Soundcloud en Bandcamp en watalniet (en dan heb ik het gewoon over 2004 hoor, oudje). Intussen bestaat dat Kelp Monthly nog steeds, maar intussen heet het Kelp Lunacy, Advanced Plagiarism Society (KLAPS). En op de bijbehorende site vind je naast het abonnement ook periodiek gratis een nieuw liedje van Karl. Daarbij beperkt Karl zich niet tot één enkel genre, maar slaat hij je net zo makkelijk om je oren met grunge als met dub, folk of experimentele jazz of bossanova.

Vooruit, nog eentje

Verder werkt Karl dus veel met andere muzikanten samen. Met Laura Veirs, met wie hij eind vorig jaar nog Bitterzoet aandeed, maar ook met de legendarische lo-fi band The Microphones en Mount Eerie (stiekem gewoon dezelfde band) en de Seatle pre-grunge band Earth. Even een leuk feitje tussendoor: Dylan Carlson, de oprichter en zanger van Earth kocht voor Kurt C. het geweer dat hem uiteindelijk de das omdeed. Maar dat heeft natuurlijk niks met Karl te maken. Dat Karl een alom gerespecteerde geweldige vent is, bewijst het feit dat er minimaal twee bands een nummer aan hem gewijd zijn. Karl Blau van The Microphones en een nummer met (verrassend genoeg) dezelfde titel van de helaas alweer totaal vergeten Britse sensatie The Video Nasties .