Karl Blau heeft een mooi plaatje voor jou
Een artiest die al ruim dertig plaatjes, singles en ep’s heeft uitgebracht heeft geen introductie nodig, zou je denken. Toch heeft Karl Blau de eerste plaat die hij wereldwijd op een “groot” label (Bella Union) uitbrengt Introducing Karl Blau genoemd. Nog eigenaardiger is dat het niet eens een echte introductie is in het geniale werk van ’s werelds meest obscure mega-artiest.
Karl Blau is een vierde generatie oesterboer uit Anacortes, Washington. Tegelijkertijd is hij stiekem een muzikaal multitalent. Dat laatste houdt hij geheim voor iedereen die daar geen aandacht aan wil besteden. Zij die dat wel doen hebben de afgelopen twintig jaar kunnen genieten van zijn onnavolgbare excursies in dub, funk, tropicalia, bossa nova, hiphop en grunge. Karls voornaamste output bestond uit plaatjes die hij eigenhandig stuurde aan iedereen zie zich op zijn Kelp-label abonneerde. Heel af en toe zocht hij een groter publiek op. Dat was altijd in een dienende rol. In zijn samenwerkingen met The Microphones en Mount Eerie, bijvoorbeeld, of als gitarist bij Laura Veirs.
Tucker Martine, de producent van Veirs (en van The Decemberist, Mudhoney, Sufjan Stevens en M. Ward) heeft ervoor gezorgd dat Karl weer eens een heel andere kant van zichzelf laat zien: die van countrycrooner. Op Introducing… staan tien covers van nummers die min of meer Memphis traditionals zijn. Blau maakt ze stuk voor stuk zijn eigen nummers. Daarbij spelen de arrangementen een grote rol, maar het is vooral de stem en de voordracht van Blau die je aan je speakers kluisteren.
Nummertje van Link Wray
Blau en Tucker laten bijvoorbeeld het toch best wel sleets gecoverde To Love Somebody van Barry en Robin Gibb klinken als een geheel fris nummer. Datzelfde geld voor That’s How I Got To Memphis van Tom T. Hall, dat op de setlist van iedere barband in de VS staat. Blau voegt er een Nick-Drakeachtig stemgeluid aan toe, waardoor de som meer is dan de spreekwoordelijke delen. Link Wray’s Fallin’ Rain (een albumtrack van diens onverkoopbare americana-album uit 1971) is Blau helemaal op het lijf geschreven. Een heerlijk trippy uitgesponnen versie ervan verkent alle uithoeken van het nummer.
Aan ieder liedje op de plaat hoor je af dat een groep muzikanten er met veel plezier en aandacht een eigen draai aan gegeven heeft. Karl Blau staat daarbij op de voorgrond, maar Tucker is duidelijk de man met het plan. Hij heeft Blau zelfs nog een nummer van zijn vader, tekstschrijver Layng Martine Jr. laten zingen. Het is hem gegund. Introducing… is een zeer geslaagd album dat een breder publiek verdient dan de luisteraars van 40up Radio.
Nummer van Tuckers vader met plaatjes uit Tuckers fotoalbums en plaatjes van de opnames van Introducing…
Comments
Related Posts
The Kryng – Don’t Dig These Modern Tymes →
Sie joe in hel →
Oogst 2017 →
