Kid Congo Powers is de Clarence Seedorf van de popmuziek
KID CONGO POWERS is de Clarence Seedorf van de popmuziek. Waar Seedorf als enige mens op aarde de Champions League won met drie verschillende clubs (Ajax, AC Milan, Real Madrid) daar speelde Kid Congo Powers als enige mens op aarde bij de Grote Drie van de jaren ‘80: de Gun Club, de Cramps en Nick Cave & The Bad Seeds. Met zo’n enorme staat van dienst ben je per definitie een legende, en trek je zelfs vier decennia na dato nog als een magneet het volk naar je toe. Zoals afgelopen maandagvond wel weer bleek in Toekomstmuziek, het zoveelste Paradiso-filiaal te Amsterdam.
Effe bij stilstaan: waar de voormannen van de twee eerstgenoemde bands, Jeffrey Lee Pierce en Lux Interior, allang een tuintje op hun buik hebben, daar staat de voorman van The Bad Seeds morgen en overmorgen voor een ongetwijfeld stampvolle Ziggo Dome. En de gitarist, de man die alle drie de voormannen ooit zo gedienstig diende, hij moet het nu doen met een lastig te vinden achterafzaaltje, gelegen op een bedrijventerrein aan de boorden van ‘t IJ. Tja zo gaan die dingen. Het leven is een pijp kaneel, ieder zuigt eraan en krijgt zijn deel.
Net als Jeffrey Lee Pierce is Kid Congo Powers (echte naam: Brian Tristan) van chicano-komaf, door de ad’ren van beiden stroomt Mexicaans bloed. In het Californië van halverwege de jaren 70 vonden ze elkaar in een gedeelde voorliefde voor de punk en new wave geluiden zoals die in eerste instantie vanuit New York tot hen kwamen. Niet te geloven maar waar: beiden waren amper een jaar of 18 toen Jeffrey Lee Pierce voorzitter werd van de lokale Blondie-fanclub en Kid Congo Powers voorzitter werd van de lokale Ramones-fanclub!
Vroege Cali-bands als The Zeros en The Plugz Lieten zien dat je ook als chicano-kid je geloofwaardige plek in die punkscene kon veroveren. Op instigatie van / gefinancierd door Tito Larriva van The Plugz, van geboorte ook al Mexicaans, kon The Gun Club in 1981 hun debuutplaat opnemen. Maar vlak voordat de opnamen hun aanvang namen was Kid Congo Powers ‘m al gesmeerd. Hij was naar New York afgereisd om daar tot The Cramps toe te treden.
In The Cramps hield hij het een jaar of drie uit, daarna terug naar de Gun Club, daarna door naar The Bad Seeds (ofwel: naar een andere junkiesband), om vervolgens voor een derde en laatste keer in The Gun Club te belanden. In de tussentijd maakte hij ook nog deel uit van Fur Bible en de begeleidingsband van The Legendary Stardust Cowboy. Voor wie nou verdomme nog niet onder de indruk is volgt hier een opsomming in chronologische volgorde van de platen waar Kid Congo Powers gedurende de jaren ‘80 bij betrokken was: Cramps -Psychedelic Jungle (‘81); Cramps – Smell of Female (‘83); Gun Club – The Las Vegas Story (‘84); Fur Bible – EP (‘85); Gun Club – Mother Juno (‘87); Nick Cave &The Bad Seeds – Tender Prey (‘88); Nick Cave and the Bad Seeds – The Good Son (‘90); Gun Club – Pastoral Hide and Seek (‘90); Gun Club – Divinity EP (‘91).
Met zo’n geweldige CV zie je een stoere stergitarist voor je, ook omdat hij er destijds met zijn slungelige voorkomen, wilde haardos en PVC-broek al uitzag als een ultracool undergroundfiguur. Maar in Toekomstmuziek blijkt eerder het tegendeel. Als voorman van zijn band The Pink Monkey Birds wordt al snel duidelijk welk een bescheiden mens en beperkt musicus KCP eigenlijk is. Het eenvingersysteem heeft hij aardig onder de knie, en als hij dan slide-gitaar speelt dan klinkt het nog ergens naar ook. Voor de rest speelt hij eigenlijk weinig substantieels en laat hij het leeuwendeel van het gitaarwerk over aan de tweede gitarist. Zelf lijkt hij zich liever tot zingen en performen te beperken. Kun je het gitaarspelen verleren eigenlijk?
Met de Pink Monkey Birds, zijn ‘garage rock groove band,’ trekt hij nu de wereld rond. Hoe zou deze man de eindjes aan elkaar knopen, vraag je je onwillekeurig af. Spraakmakende liedjes heeft hij nooit geschreven, dus de royalties zullen niet binnenstromen… Sommige nummers hebben wel wat, precies zoals Clarence Seedorf in het veteranenelftal van Ajax ook nog wel eens een mooie actie laat zien. Met slangachtige armbewegingen, een paar Spaanstalige teksten en door af en toe gas terug te nemen probeert Kid een bezwerende, swampy sfeer op te bouwen. Goed bedacht maar uiteindelijke maakt het weinig indruk en komt de muziek losse flodderig over, ook vanwege zijn vlakke zang. Door zijn set met maar liefst vijf covers van zijn eerdere bands te larderen (‘She’s Like Heroin To Me’ en ‘Sex Beat’ van de Gun Club, ‘Goo Goo Muck,’ ‘You Got Good Taste’ en ‘Primitive’ van de Cramps ) oogst de band aardig wat bijval maar tegelijkertijd verlagen zij zichzelf daarmee tot een wat goedkope coverband, vind ik.
Na afloop wordt de merch-tabel (altijd een goeie indicator) bijna overlopen door een horde platen-, T-shirts- en handtekeningenjagers. Zo zie je maar weer, kennelijk lul ik ook maar wat uit mijn nek!
Overigens, wist je:
– dat de bandnaam Pink Monkey Birds afkomstig is van een songtekst van David Bowie? In het Ziggy Stardustnummer ‘Moonage Daydream’ zingt Bowie: ‘Keep your mouth shut, you’re squawking like a pink monkey bird.’ Niet zo vergezocht als het lijkt want in zijn puberjaren was Kid fan van glamrock en Bowie en hing hij zelfs rond in de English Disco van Rodney Bingenheimer.
– dat Bowie met die tekst dubbelzinnig bezig was? Ja, want een ‘monkey bird’ is slang voor ‘the receiving partner in male-on-male anal sex!’ Grappig dat Kid Congo Powers dit als bandnaam ging gebruiken, hij maakt dan ook geen geheim van zijn gay-zijn.
– dat er in 2022 een biografie van Kid Congo Powers verscheen? ‘Some New Kind of Kick’ heet het, uiteraard vernoemd naar het gelijknamige nummer van de Cramps. In Toekomstmuziek ligt het te koop, maar na afloop van het optreden blijkt het gvd al uitverkocht. Heb ik weer…
– dat Kid Congo zowat al zijn platen uitbrengt op In The Red Records? Ze gelóven ze in hem, dat kan niet anders.
– The Bags zijn een obscuur gebleven LA-punkband die destijds slechts één singletje uitbrachten. Het bijzondere aan The Bags is dat drie leden later tot de Gun Club zouden toetreden: Rob Ritter, Terry Graham en Patricia Morrison. Met de laatste twee speelde Kid Congo samen op The Las Vegas Story. In Toekomstmuziek kondigt hij het nummer ‘Wicked World‘ aan dat Alice Bag speciaal voor hem schreef. Dat maakt dus samen vier Bags met een Gun Club-connectie!
– dat Kid Congo Powers van de week in London zijn voormalige Gun Club-bandgenote/bassiste Romi Mori tegen het lijf liep? Check:
– Over Romi gesproken. De debuutplaat van The Smiths uit 1984 kent iedereen wel. Op de binnenhoes ervan staat een fotootje afgedrukt van Morrissey, gemaakt door een jonge Romi, uit de tijd dat zij in Londen woonde en fangirl van The Smiths was. Bijzonder! Check:
Comments
Related Posts
Is er nog wat te doen dit weekend? →
Kan jouw poesje de hond doen? →
