LGW dag 3: Scout, Brad, ZZZ’s en Emma

Vooraf leek de zaterdag mij de minste dag van het festival. Was dit terecht?

Geenszins. Er viel warempel voldoende te genieten. Zo was Tivoli getuige van een oerkreten slakende Scout Niblett. Scout heeft een roos in heur haar en de tekst problemen op haar voorhoofd staan. Daarna was er de workshop stoned kijken en monotoon zingen van niemand minder dan van Brad Hargett uit Brooklyn, ook wel bekend als zanger van de Crystal Stilts. Brad heeft een manier gevonden om al snurkend Gregoriaans te zingen. Knap hoor! ZzZ zou men het geluid van Brad kunnen omschrijven, ware het niet dat dit de naam is van de band die ik daarna in de Acu mocht aanschouwen. Drie Japanse meisjes die woeste muziek maken; Gordon had er wel raad mee geweten. Ik zelf vond het vooral nogal ZzZ dus aanvaardde ik de thuisreis.

Lees de tekst op haar voorhoofd

Was dat alles? Nee, er was ook helemaal aan het begin van de avond nog His Clancyness in Ekko. Er zijn veel redenen te verzinnen om het niet over His Clancyness te hebben. Maar er is één reden om dat wel te doen: de bassiste. Emma heet ze en ik zag haar vooraf al bij de bar staan. Ik dacht toen; goh, wat leuk dat je mee mag van je ouders. Maar ziet, eenmaal op het podium zag ik geen kindvrouwtje meer maar een indie-tijger. Stel je alle stoere en coole rockvrouwen die je kent voor, vermenigvuldig dat met honderd en je komt nog niet eens in de buurt van Emma. Hoe haar haren gordijnden voor haar ogen… Hoe haar perzikachtige, niet getattooeerde armen uit haar verkeerd gewassen t-shirtje staken… Hoe haar lenige vingers over de bassnaren gleden.

Gedurende het concert bedacht ik strategieën om haar te verleiden om solo te gaan. Gewoon dumpen die gast naast je die zich zo aanstellerig His Clancyness noemt en die alleen bij de gratie van jouw goddelijke basspel op het podium mag staan. Ik ga me toegang verschaffen tot de kleedkamer, duw de verbouwereerde clancyness aan de kant en spreek tegen jou de legendarische openingszin (met dank aan Neil Tennant), Baby, you’ve got the looks, I’ve got the brains. Let us make lots of money….’