Nog wat laatste tips voor Le Guess Who (deel 3)
Jaaaah, morgen barst het los mensen! Wat is er dan leuker dan voorpret?
Hierbij een aantal acts die wat ons betreft nog wel wat aandacht kunnen gebruiken:
26) Eerst even een beetje hip doen: de band WHITNEY mag eigenlijk niet onvermeld blijven. Net als Ultimate Painting is deze band opgebouwd uit een kernduo dat weer afkomstig is uit twee al bekende bands, in dit geval uit Unknown Mortal Orchestra en Smith Westerns. Eerder dit jaar pas debuteerde Whitney op het podium, gevolgd door een ijzersterk debuutalbum ‘Light Upon The Lake,’ geprodjoesd door Jonathan Rado van Foxygen. Nu staan ze aan de vooravond van een doorbraak, dat durf ik hier wel als stelling te poneren. De pure, verstilde indie-folk (inclusief falsetto-zang en trompet!) van deze lui uit Chicago klinkt uiterst fris en fruitig, al zijn vergelijkingen met Big Star wellicht wat te veel eer voor een net beginnende act. Vooralsnog zien we het liever in The Shins /Avi Buffalo-hoek. Punt met dit soort ‘integere’ bands kan zijn dat ze de uitstraling hebben van een zak uitgelopen bintjes. Even afwachten dus… maar in de UK staan ze reeds voor uitverkochte zalen!
De perfecte popsingle!
Whitney – zaterdag – 21.30 – Ekko
27) Ieder mens verdient een tweede kans in het leven en dat geldt zeker ook voor Elias Bender Rønnenfelt. Deze Deen komt nu met zijn nieuwe band MARCHING CHURCH de wereld veroveren. Zijn vorige band, een stel wildebrassen genaamd Ice Age, werd alom de lucht in geschreven maar viel bij LGW 2014 genadeloos door de mand. Hun post-punk drive kon een een ernstig gebrek aan goed songmateriaal niet maskeren. Het nekte de jonge Kopenhagenezen, een doosvol Pandora stond beteuterd te kijken naar een potje rudimentaire rock zonder richtingsgevoel.
Marching Church
Ice Age knalde al snel semi-uiteen en Elias ging solo. Zo in zijn eentje klonk hij aanvankelijk nogal zoekende en doomy. Maar nu is hij écht klaar voor het grote werk. Om te beginnen door met een grote band aan te treden, met een man of zeven. Daarmee brengt hij doorleefde songs, nu eens gedrenkt in veelzijdige muzikaliteit. Op een Engels label (Bella Union, ooit opgezet door twee leden van de Cocteau Twins) kwam vorige week Marching Church’s nieuwe album ‘Telling It Like It Is’ uit. Een volwassen en doorleefd klinkend album is het geworden dat links en rechts opzichtig lonkt naar het nachtleven en de zelfkant. Als een gepassioneerd performer leidt Elias ons rond in dat wereldje, zijn good looks immer gehuld in een waas van nonchalance, sigarettenrook en voorover sliertend haar. Maar niets kan verhullen dat dit jong barst van het talent! Ome Nick Cave mag zenuwachtig worden, zijn opvolger staat reeds te trappelen in de coulissen.
Marching Church – zondag – 18.15 – Pandora
Leuk staaltje programmeerkunst vindt plaats op zaterdagavond in de Kleine Zaal van de Schouwburg. Dan treden achtereenvolgens op LES FILLES DE ILLIGHADAD en THE MANDOLINE SISTERS. Die laatsten zijn de zusjes Sreeusha en Sireesha uit India. In dat verre, warme land schijnen het bekende bekendheden te zijn (valt wel mee aan het aantal YouTube-views te zien) met hun carnatic mandolines. Hm, ‘carnatic’? die term kenden we nog niet. Even opgezocht: ‘It is one of two main subgenres of Indian classical music that evolved from ancient Hindu traditions. Aha! Daaraan voorafgaand staan twee fijnbesnaarde douareg-nichtjes uit een dorpje uit Niger, les Filles de Illighadad dus.
Nou, past dat mooi bij elkaar of niet? Beide duo’s nemen waarschijnlijk begeleidende muzikanten mee. Verder spelen The Mandolin Sisters op zaterdagmiddag nog een paar keer tijdens de mini Who, en zullen Les Filles ook op andere dagen optreden tijdens de maxi Who.
28) Op uitnodiging van Wilco is het duo 75 DOLLAR BILL meegekomen naar LGW. Wie zijn dit? Een slome zit gedurende het hele optreden als een bok op een haverkist en behandelt dat ding als percussie-instrument. De ander staat en bespeelt de elektrieke gitaar en blaast op een stel zelfgemaakte blaasinstrumenten. Zang is geheel afwezig. En wat voor muziek spelen ze? ‘Urban folk trance blues psychedelia,’ yeah! En hoe heet hun laatste LP? ‘Wood/Metal/Plastic/Pattern/Rhythm/Rock,’ yeah! Het maakt nieuwsgierig , maar eh… zou dit echt onderscheidend zijn? En zou meneer Wilco weten dat er ook in Utrecht leuke bandjes rondlopen die ook inventief met ouwe blues aan de haal gaan? (El Zombie, Tunnelbirds)? Natuurlijk, verschillen zijn er altijd… maar toch…we zullen zien.
75 dollar bill
29) Iets hogere verwachtingen hebben we bij de HORSE LORDS, volgens Spotify ‘vergelijkbare artiesten’ met 75 Dollar Bill. Daar zit wel iets in, want ook deze luitjes spelen volledig instrumentaal en zijn ook uit op zekere drone-effecten, al is de blues bij hen hooguit impliciet aanwezig. We kwamen deze band al eerder tegen op een 45je op het Famous Class-label. Ze delen dat kleinood met de fantastische Lower Dens, niet toevallig ook al zo’n leftfield bandje uit Baltimore. Yep, de Horse Lords klinken behoorlijk geschoold in hun dwarsige atonaliteit. Crazy rhythms van een stel conservatoriumpunks, er zijn ergere straffen…
Horse Lords – zaterdag – 01.50 – Ekko
30) Verder nog wat nagekomen mooiigheid:
- DJ set van Cate le Bon & Friends in Ekko, zaterdag meteen na Horse Lords
- 3voor12 sessies zijn nog steeds niet bekend, het schiet voor geen meter op daar!
- De Volkskrant maakt zijn eigen ‘videoportretten,’ van artiesten die zullen optreden. Voor deze editie staan o.a aangekondigd SAVAGES, JULIA HOLTER en WILCO. De kunst is alleen erachter te komen waar en hoe laat dit plaatsvindt.
- Le Mini Who tijdschema is nu ook bekend: klik maar hier. Zeer veel te doen dus, zoals:
- PIP BLOM, de Nederlandse Courtney Barnett in Plato, nou kom maar op! (enigszins beangstigd denken we even terug aan Bloem de Ligny, ‘de Nederlandse Björk’)
- MOHAMA SAZ: in de late jaren 60 en vroege jaren 70 werd er van Turkije tot Afghanistan gewoon volop psychedelische of progressieve pop gemaakt. Krijgen we die sferen eindelijk weer een beetje terug, please?
- Enzovoorts, zoveel jonguh…
Comments
Related Posts
Lekker door rood fietsen in Barcelona →
Obscure shit van Hans van Hemert scoort 42 jaar na dato →
Oef, we hebben het gered! De vierde dag LGW →
