Outsiders / Wally Tax memorial in Paradiso
Het zou een goeie vraag voor een popquiz kunnen zijn: noem een bekend jaren ‘60 popster waarvan de ouders elkaar hebben ontmoet in een nazikamp voor de Arbeitseinsatz? Enige mogelijke antwoord: Wally Tax, zanger van nederbeathelden The Outsiders. Geheid tien punten voor jou! Wally’s moeder kwam uit Rusland en zijn vader was een communist die in het verzet had gezeten. Na de oorlog telden ze hun zegeningen en besloten ze zich in Amsterdam te vestigen. Twee kinderen kwamen er ter wereld, Wally en zijn broer Freddie. Rond 1965 (Wally was toen 17) waren The Outsiders de meest langharige band van Nederland en waarschijnlijk ook van Europa. Waar Kinks, Beatles of Stones het voorzichtigjes lieten groeien daar kwam het bij de Outsiders al zowat tot aan hun kont! Misschien ook vanwege dat meegedragen oorlogsverleden had Wally Tax een nogal melancholieke stem, en tezamen met de 100% onversneden garagesound van zijn band gaf dat een uniek geluid. Arbeidersjongens waren het, The Outsiders, maar de Engelse taal vormde voor hen geen probleem want dat had Wally zich als klein jochie al aangeleerd door met regelmaat Amerikaanse matrozen naar de Walletjes te begeleiden… Niet langer dan een paar jaar zouden The Outsiders het volhouden, maar hun invloed bleek van langere duur. Neem The Lyres. Het gebeurt maar heel zelden dat een Amerikaanse band een lied van een Nederlandse band covert. Maar halverwege de jaren 80 was het deze band uit Boston, die op hun tweede plaat meteen hopla, TWEE nederpopsongs deden, allebei origineel van The Outsiders (‘I Love Her still, I Always will” en “Teach Me To Forget You”). Maar ja, hun tweede plaat ‘Lyres, Lyres’ was dan ook ‘dedicated to Wladimir Tax,’ zoals de hoestekst ons verzekerde. Voor Jeff ‘Monoman’ Connoly, de zanger van de Lyres, was Wally Tax niets minder dan een überheld. Vandaag, bijna op de kop af 19 jaar geleden, op 2 juli 2005 bedoel ik, zouden The Lyres aantreden bij het Primitive festival in Rotterdam. Het geweldige plan was om enkele liedjes samen te doen, dus Jeff Connoly samen met Wally Tax. Maar helaas, helaas, die plannen gingen niet door. Want was er gebeurd? Wally Tax moest zo nodig een paar maanden ervoor overlijden. Het Lyres-optreden in Waterfront ging wel gewoon door, met nu wijlen Outsiders-gitarist Ronnie Splinter als vervanger. Zo werd het toch nog iets moois! Een bezoek aan Wally’s nog verse graf zat er op dat moment niet in vanwege tijdsnood, maar dat zou Jeff weer goedmaken bij volgende bezoeken aan Nederland. Samen met de Nederbietels (met o.a Dandy Dave daarin) bezocht hij Wally’s begraafplaats. En dat niet alleen, meermalen speelde hij vervolgens samen met overgebleven Outsiders, en de Outsiders-hits ‘Touch’ en ‘Sun’s Going Down’ (ook bekend van Mr. Airplane Man) zouden The Lyres niet veel later ook al gaan coveren. Maar eh.. hoe zit het nou met mijzelf, heb ik ooit The Outsiders of Wally Tax live mogen aanschouwen?? Neen, dat genoegen was mij niet gegeven. Voor The Outsiders was ik veels te jong en Tax solo interesseerde me niet zoveel. Wel was ik tweemaal een heel klein beetje in de buurt. Het was in de early nineties dat mijn bloedeigen zus verkering had met de ‘stadsdichter van Amsterdam.’ Menno Wigman. Behalve goed rijmen kon hij ook goed drummen, vandaar dat hij in Human Alert zat. Daarnaast was hij ook gewoon inwoner van Amsterdam. Aardige gast die Menno (hij leeft niet meer, er wordt thans gewerkt aan een biografie), zo nu en dan maakten we een praatje. Een keer ging het over Wally Tax, die zag hij meermalen lopen bij hem in de buurt. ‘Echt als een geslagen hond,’ weet ik nog dat hij zei, met enig ongeloof. Van Menno weet ik ook dat Wally ooit eens was uitgegleden over een appelschilletje en er mede daardoor zo beroerd aan toe was. Kunstschouder enzo, schijnt een pijnlijke zaak te zijn, zeker in combinatie met een heavy drugsverleden. Tjeezus een appelschilletje… kan het lulliger? De tweede keer was op de platenbeurs in de Jaarbeurs, een jaartje of tien geleden. Ik kocht daar het aldaar gepresenteerde boek ‘The Outsiders Beat Legends” en op het inpandige koffieterrasje aldaar ontwaarde ik niemand minder dan (wijlen) Outsiders-gitarist Ronnie Splinter, die gewoon een colaatje aan het drinken was. Hele gewonde, aardige gozer, baseballpetje op, geintjes maken. Of hij het boek wilde tekenen voor mij? Tuurlijk, jongen, geef maar hier, wat is je naam? Nee, dichter dan dat zou ik nooit bij The Outsiders komen. Er is echter een herkansing want morgen, vrijdag 5 juli, gaat Paradiso uitgereid stilstaan bij Wally Tax. Behalve een muzikaal eerbetoon (o.a. The Mocks spelen een setje met Outsiders-nummers) waarbij ook Appie Rammers en Leendert Busch -de enige twee nog in leven zijnde Outsiders- aanwezig zullen zijn, is er een expo met Outsiders-memorablia. Ook wordt er een plaat gepresenteerd met niet eerder uitgebrachte Tax-songs en is het de bedoeling dat –gepresenteerd door Diana Ozon- het startschot gegeven wordt voor inzamelingsactie waarbij met de opbrengsten een Wally-standbeeld bekostigd wordt dat tzt ergens in Oost een plekkie moet krijgen.
