Over de doden niets dan goeds
Recensie: El Zombie – Life Is Bli$$ LP
“Better move along with your stupid songs”
Voorzover zombies al niet dood kunnen, dan onderstreept de band El Zombie zijn onsterfelijkheid met deze elpee. Een elpee vol rudimentaire slackerpunk en garageblues van de hand en uit het hart van Erwin Church op zang en gitaar en René Saampjes op drums en oerschreeuw. Met zijn tweetjes klinken ze als de muzikale miskraam van The Rolling Stones, The Fall en Charles Bukowski.
“Spoiled kids on a puzzled planet”
Erwin Church bezingt een wereld waarin dromen en ambities langzaam vervagen tot herinneringen en vals sentiment. Het is de wereld van achterbaks opportunisme, fake news en retrovintagedesign. De wereld van Record Store Day en 500 grams endeldarmvormige picture discs, frappelattechino’s en glutenvrije vegetarische biefstuk. Het is de wereld van massacultuur en slaafs consumptiegedrag. Kortom, de wereld van ons allemaal.
“It ain’t no disgrace to be called freak face.”
De in bier en wiet gaar gestoofde liedjes maken gehakt van de ontelbare illusies van het leven in de bubbel. Als muzikale ondersteuning heeft Church genoeg aan een catchy riff waar al het weke vlees vanaf is gescheurd. Het sinistere en tegelijkertijd wonderbaarlijk opbeurende resultaat is een harde, naakte, waarheid.
“Playing heavy metal in heavy metal land”
De staccato snareklappen en stoempende basdrum van René zijn de perfecte ondersteuning voor de kreupele bluesriffs van Church. Daaroverheen mompelt, kreunt en spuugt hij zijn teksten, hier en daar onderstreept met een hartgrondig ‘WOE!’ of een onderkoeld ‘heuhhh…’ Het is niet hard maar wel ruig. Een muzikale massamoord zonder de rommel.
“When I hear the word culture I reach for my gun”
El Zombie klinkt zoals de naam doet vermoeden, in de meest positieve zin van het woord, en de productie van DJ DNA/Arjen de Vreede benadrukt al dat goede nog eens extra. Met zijn spartaanse aanpak en psychedelische noise-accenten legt hij nauwkeurig de vinger op de stinkende en zwerende wond.
“… and have some Prozac”
Tijdens hun optreden in dB’s afgelopen vrijdag hoorde ik een jongedame zeggen dat het ‘wel leuk was, maar niet echt punk, of zo…’
De levende doden klonken nog nooit zo goed. Met Life Is Bli$$ op de draaitafel wordt het einde der tijden een feest. Ik kan niet wachten.
De plaat is o.a. te koop bij platenwinkel Dig It!
Comments
About the Author
Der Wolfshund Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.
Related Posts
Energie met vraagtekens bij Beige Banquet →
Weet Mandy, Indiana de hooggespannen verwachtingen wel waar te maken? →
‘Alternatieve indie’-avond in TiVre is voor 66,6% goed →
