Platenzaakdag 2012
Vinyl is hip. Je zou het bijna geloven als je enthousiaste stukjes in zaterdagbijlagen van kwaliteitskranten leest. De waarheid is echter anders, zo leert een bezoekje aan de platenwinkel tijdens de jaarlijkse hoogmis voor zelfbenoemde serieuze muziekliefhebbers: Record Store Day.
Hoewel licht nieuwsgierig wilde ik dit festijn eigenlijk ook dit jaar weer gewoon aan me voorbij laten gaan, maar gisteravond kwam mijn buurman (die andere Vinexbewoner met een platenspeler) bij me langs met een lijstje. Hij was verhinderd (moest met kind naar de hockey) en of ik wat plaatjes van zijn lijstje mee wilde nemen. Dat was het duwtje dat ik nodig had. Vanmorgen klom ik dus vroeg op de fiets, trotseerde een fikse aprilbui en kwam een kwartier na opening aan bij een platenwinkel in de Voorstraat.
Wat ik daar aantrof overtrof mijn bangste droom. Die was namelijk dat er een groep mannen al dringend en duwend rond bakken elkaar singels, 10 inches en langspeelplaten uit de handen trokken. Een soort negatief van de Doldwaze Dagen van de Bijenkorf. Dat was dus precies wat ik aantrof. Wat het erger maakte was dat het zonder uitzondering lelijke mannen waren die met een ingestudeerde kennersblik het aanbod keurden.
Nerds, hipsters met moeilijke brillen, dikzakken (extra lastig, want het was al zo druk), morsige vijftigers met een naar luchtje rond zich heen, ze waren vanmorgen allemaal vroeg uit hun stinknest gekomen om mij in de weg te staan. Dit zijn waarschijnlijk voor een groot deel dezelfde mannen die concerten bezoeken, maar dan is het licht tenminste uit. Mijn eerste reflex was om stante pede weer huiswaarts te gaan, maar ja, nu ik er toch was, ging ik ook maar meerommelen in die bakken. Anders had ik die bui ook voor niks over me heen gekregen.
Het aanbod viel niet mee: hier en daar zit er nog wel wat geinigs bij, maar het gros lijkt heel wat omdat het op wit, paars of zilver vinyl is geperst, maar is gewoon restmateriaal dat beter onuitgegeven kan blijven. Desondanks verliet ik de winkel toch met een zo’n kek tasje vol met platenzaakdagoody’s en een bescheiden buit.
Kwa opkomst kan ik concluderen dat Record Store Day zeer geslaagd is als marketinginstrument. Maar geloof al die stukjes in de krant en op de internets niet: de gemiddelde vinyldraaier is niet hipper dan de gemiddelde bezoeker van de postzegelbeurs. Volgend jaar ga ik op platenzaakdag gewoon weer lekker ‘s ochtends boodschappen doen bij de Jumbo.
Comments
Related Posts
Zorgvuldig onze welvaart in stand houden op de Record Store Day en platenbeurs →
Hanni El Khatib maakt wereldmuziek →
J Mascis hoeft zich niet meer te bewijzen →
5 Responses to Platenzaakdag 2012