Play the blues, punk!
“Don’t drink and drive” roept zanger/gitaarbouwer Eddie in openingsnummer Liquor store man. Daar had drummerboy Lee wel eens naar mogen luisteren voordat hij besloot om de avond voor de releaseparty met zijn fiets in een sloot te flikkeren. Het optreden was daardoor een beetje mwah maar gelukkig hebben we de plaat nog. Voorzien van wonderschoon artwork en – belangrijker nog – fakking toffe muziek.
Tunnelbirds is een psychedelisch bluesduo dat zo in het voorprogramma van 75 Dollar Bill kan. Bring Me Some Water spacet en sjeest en glijdt en schuurt. En wanneer er niemand kijkt delen ze geile muzikale knipoogjes uit alsof het snoepjes zijn.
De zelfgebouwde gitaarsound is zowel live als ook op de zwarte schijf een genot. Eddie speelt zwoel en soepel en je kan horen dat hij zijn gitaren zelf heeft gebouwd. Hij is één met zijn instrument. Neem eens een kijkje op ewolguitars.com om te zien wat voor moois hij allemaal maakt.
Dat één zijn met… geldt ook voor de uitzonderlijke set-up van drummer/percussionist Lee. Hij heeft zijn instrumentarium haarfijn in de vingers en voeten. Op papier zou je denken dat hij met zijn cajon met traptamboerijn en pedaalbekken geen deuk in een pakje boter slaat maar het tegenovergestelde is waar. Hij maakt er een volvette swingende pot herrie mee. Als Tunnelbirds een huis was dan was Eddie de bakstenen en Lee het cement. De liedjes gaan over drank en harde romantiek en oorlog en vrede en andersoortig kleinstedelijk ongemak. En waar het ene wordt overschat wordt het andere onderschat.
H I T ! ! !
https://tunnelbirds.bandcamp.com/track/romance-is-overrated
Zoals bij alle goeie muzikale tweepitters schuilt ook bij Tunnelbirds de kracht in de beperking. Wat niet wegneemt dat ze gebruik maken van de moderne opneemgemakken. Hier en daar wordt met een een overdub een liedje wat opgeleukt – of beter gezegd: afgeleukt. De psychedelische touch suggereert eerder een comedown dan een high. Het is allemaal even smaakvol en passend. Vrolijke duisernis zullen we maar zeggen en daarmee een huis-tuin-en-keuken-soundtrack voor deze barre tijden.
H I T ! ! !
https://tunnelbirds.bandcamp.com/track/freudian-degrinder
Bring Me Some Water is een puike bluesplaat die je zowel aan het begin als aan het eind van het weekend op kan zetten. Gitaarriffs worden geloopt en overspeeld en lossen weer op in het grote niets waaruit ze zijn ontstaan. Het grooved en het moved als een olifant op balletles. Soepel en lomp, hard en gevoelig, smerig en clean. De elf hits luisteren net zo lekker weg als een fles drank zich laat leegdrinken in het weekend. Een kater hou je aan Bring Me Some Water niet over, wel het verlangen naar meer.
Vinyl is o.a. te koop bij Dig It! Record Store.
Comments
About the Author
Der Wolfshund Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.
Related Posts
Energie met vraagtekens bij Beige Banquet →
Weet Mandy, Indiana de hooggespannen verwachtingen wel waar te maken? →
‘Alternatieve indie’-avond in TiVre is voor 66,6% goed →
