Police & thieves, Joe & Lee, punk & reggae…

‘Police and Thieves…fighting the nation…. with their…guns and ammunition.’ Zelfs de loomste druiloor onder ons brabbelt deze reggae-tune probleemloos meerstemmig mee natuurlijk. Hij/zij kent het vooral van die ziekelijk klassieke debuut-LP van The Clash, uit het magische jaar 1977.

Op een verders vooral opruiende plaat vormt dit nummer ergens halverwege Kant 2 het bekende ‘rustpuntje’ (lees: het door gezapige popjourno’s gewenste moment waarop ze even rustig naar de wc kunnen). De boys van The Clash toonden met ‘Police & Thieves’ hun zwak voor reggae en dit nummer met rebelse tekst paste hen als een viesleren krakersjasje. Welbeschouwd straalt de hele hoes van hun debuut-LP rebellie uit: vanaf de voorzijde kijkt een boevenbende ons krijgshaftig aan terwijl we op de achterzijdefoto kennis maken met een roede rennende bobby’s in vol galop, genomen tijdens een rel in (de destijds zwarte wijk) Notting Hill.

1249

Voor de oorsprong van het nummer ‘Police and Thieves’ moeten we even terug naar (waar anders?) het Jamaica van 1976. De tot dan toe totaal onbekende Junior Murvin kwam daar onnozel als een kind uit de bergen gewandeld en benaderde spontaan de eerste de beste gek die hij tegenkwam met een idee voor een liedje. Toevallig bleek die gek Lee Perry te zijn en deze was meteen enthousiast. Hij deed eerst nog even een olifant na en nog diezelfde middag doken ze de studio in, de befaamde Black Ark Studio, waarbij de meester zelf insprong als mede-componist/producer.

Reggae-klassieker van het zuiverste water, in 1980 alsnog een hit in de UK. We horen Junior het liedje lekker falsetto zingen, daarbij moeten we de grote invloed van Curtis Mayfield op de zwarte muziek in die tijd erbij denken. Verder horen we ondermeer Sly Dunbar op drums en enkele Heptones die de koortjes doen.

Dat een blanke Londense band voor een portie rebellie leentjebuur ging spelen bij black brothers aan de overkant van de grote plas, dat was niks nieuws. Een jaar of 14 ervoor immers hadden we hetzelfde geintje ook al meegemaakt. Toen gingen de Rolling Stones aan de haal met Bo Diddley’s ‘Cops and Robbers.’ Maar ja, dat was 1963 en dat nummer was meer grappig bedoeld. En daar komt nog bij, op deze manier terugkijken is onhandig van mij want was het niet uitgerekend Joe Strummer zelf die nieuwe normen stelde en declameerde ‘No Elvis , Beatles or Rolling Stones in 1977’ ?

Nog geen jaar na Junior Marvin pikte The Clash ‘Police and Thieves’ dus al op. De geschiedschrijving zegt dat hun versie Lee Perry al snel ter ore kwam. Die vond het aanvankelijk maar kloten van de bok, maar schijnt later bijgedraaid te zijn. Ja, hij voelde zich dusdanig vereerd dat hij zelfs een fotootje van The Clash bij hem aan de studiomuur ging plakken, wow!

Nu moet je je bedenken dat het hele independent-gebeuren rond 1977 nog niet goed van de grond was gekomen. The Clash was nog één van die early punkbands die zo stom geweest was om bij een grote platenmij te tekenen, bij CBS (Columbia Broadcasting System) in dit geval. In al hun naïviteit hadden ze zich laten verleiden tot het ondertekenen van het beruchte ‘wurgcontract.’ Dit hield ondermeer in dat ze verplicht waren om maar liefst 10 albums af te leveren. En CBS was zo aardig om dubbel-albums en driedubbelalbums gewoon als 1 album af te rekenen. Dat schoot lekker op dus!

Een andere steen des aanstoots binnen de afschuwelijk slechte relatie tussen The Clash en CBS bestond eruit dat CBS op eigen houtje en zonder enig vooroverleg met de band ‘Remote Control’ als tweede single uitbracht. Dermate woest was The Clash dat ze al hun frustratie hierover creatief omzette en één van hun booste nummers ooit. ‘Complete Control’ heette het, het werd meteen hun derde single – en gewoon probleemloos uitgebracht door CBS.

Toegegeven: met de oren van nu klinkt dit niet echt boos meer (opname nogal dunnetjes ook)
Overigens, qua tekst speelt Mokum ook een rolletje:
They said release ‘Remote Control’
But we didn’t want it on the label
They said, “Fly to Amsterdam”
The people laughed but the press went mad

Nu wilde het toeval dat ten tijde van de opnames voor deze Complete Control (we schrijven juli 1977) er elders in Engeland opnames plaatsvonden van ene Bob Marley. En de producer daarvan was, jawel… Lee Perry. Kaasje voor de Clash dus om hun grote held te benaderen voor wat production-duties. Lee sprak eerst nog even zijn goudvis bestraffend toe en stemde vervolgens toe.

lee perry 97
Joe en Lee, foto uit 1997

Maar ja, heavy dub en heavy punkgitaren gaan verdomd slecht samen… The Clash vond Lee’s geluidsmix bij nader inzien maar kloten van de bok. Dus toen Lee eenmaal zijn hielen had gelicht, toen heeft The Clash het nummer snel naar eigen inzicht afgemixt. Wel kreeg Lee Perry nog steeds alle production-credits want hoe je het ook wendt of keert, zijn naam onder die van jou staat retekoel en onderstreept je straatgeloofwaardigheid.

1248

Wist je overigens dat Junior Murvin een jaar of twee geleden een tamelijk anonieme dood stierf? Lee Perry leeft daarentegen nog immer groots en meeslepend voort en vraag niet hoe! Een maandje geleden was de thans bijna 80-jarige dub-pionier plots in het nieuws vanwege een brand in zijn studio (de tweede al want in 1979 vloog zijn Black Ark Studio in de hens). Lee wordt ook een jaartje ouder en was vergeten een kaarsje uit te blazen… hetgeen weer wel een mooi gezicht geweest moet zijn met die besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Ja, want Lee woont tegenwoordig in een Alpendorp in Zwitserland! In de Duitstalige media weten ze precies hoe het zit:’In 1989 heiratete er Mireille Campbell in einer Krishna-Zeremonie. Das Paar hat zwei Kinder. Sie leben heute in Einsiedeln in der Schweiz. Im Dorf ist er als „verrückter Paradiesvogel“ bekannt, der seine ausgefallene Kleidung gerne mit CDs schmückt.“

lee perryu