Rock the Dictator

Er zijn van die mensen die menen alles te kunnen verklaren vanuit de economie, anderen denken dat alles ‘cultuur’ is. En dan heb je nog van die figuren die zeggen dat alles uiteindelijk is terug te voeren op chemische processen in de hersenpan.
Zelf ben ik de mening toegedaan dat iemands muzieksmaak een aardige voorspeller is van zijn of haar gedrag.

Neem nu de zich al maar voortslepende burgeroorlog in Syrië. Een van de meest onderbelichte aspecten van dit tragische conflict is de muzieksmaak van een der hoofdrolspelers; Bashar al Assad, de door 99,8% van de Syriërs gekozen president . Al enige jaren geleden is, dankzij goed werk van de jongens van de inlichtingendiensten, gebleken dat deze kleinbesnorde degeneré uit Damascus een liefhebber is van de decadente darkroom-muziek van Right Said Fred. Ook de geperverteerde depressie-disco van New Order, het mislukte doorstart-project van de achtergrondband van Ian Curtis, doet iets met deze schijnbaar zo koele Alawietische sociopaat. Vooral het nummer Bizarre Love Triangle mag worden beschouwd als een tamelijk onthullende kijk in ’s mans beweegredenen. Lees de volgende strofe:

‘Every time I see you falling
I get down on my knees and pray
I’m waiting for that final moment
You say the words that I can’t say.’

Verdere uitleg lijkt me overbodig.

Maar er is meer. Wist je bijvoorbeeld dat Vladimir Poetin liefhebber is van supergroepen uit de jaren zeventig? Hoewel zijn voorkeur uitgaat naar Jethro Tull en Yes, schijnt ook onze Nedersuperband Focus er bij onze Vladimir in te gaan als Wilders Woord in Henk en Ingrid. Dan denk ik: Bertje Koenders, doe daar je voordeel mee. Onze betrekkingen met het buitenland zijn toch al ernstig geschaad dankzij de gewoonte van Timmermans om buitenlandse staatshoofden lastig te vallen met Bruce Springsteen en Roda JC.

Ook de wetenschap dat Muammar Ghadaffi een fan was van Lionel Richie had vele mensenlevens, waaronder die van de kolonel zelf, kunnen sparen. Lionel Richie schijnt zelfs een keer op Ghadaffis plafond te hebben gedanst, wat nog niet zo eenvoudig is met zo’n bedoeinentent. Zong Richie niet zelf reeds ‘Hello Is it me you are looking for.’ En Saddam had natuurlijk best bakzeil willen halen in ruil voor een optreden van zijn grote held, Julio Iglesias; denk aan Quieremo Mucho en lees de deze tekst dichtbij.
‘Cuando se quiere de veras
como te quiero yo a ti
es imposible mi cielo
tan separados vivir
Cuando se quiere de veras
como te quiero yo a ti.’

Gemiste kansen, noem ik dat. Ik zie een nobele taak weggelegd voor Peter Hook c.s.