Sie joe in hel
Combo Koedijk is terug met hun tweede langspeler, getiteld Door de regio. Samengevat: het is meer van hetzelfde, maar dan anders. En dat is goed.
Het Combo in actie, niet al te lang geleden in dB’s
We komen er graag, om te funshoppen, kapsalons te verorberen en ons laatste greintje zelfrespect op te geven tijdens ontgroeningsrituelen. Dan ik heb het natuurlijk over de grote stad. U weet wel: daar waar de boeren schoenen dragen.
Het Combo Koedijk uit Noord-Nederland heeft ook een enigszins stadse achtergrond, maar om Meppel nou een echte stad te noemen is net zoiets als Apeldoorn bestempelen als zijnde een metropool. In Meppel eet je een broodje shoarma gewoon met mayonaise.
De veertien liedjes zijn weer opgenomen bij Studio Teepdek door drumpiraat en bandenplakker Arjan Spies. Vette sound gegarandeerd dus.
De plaat in kwestie, samen met de eerste: Donderjagen – nu uit op cassette, op Teepdek Records
De inspiratiebronnen zijn weinig veranderd: piratenpolka’s en sixties beat en punk.
De gemiddelde boer met schoenen die niet verder kijkt dan zijn baard lang is, zal Door de regio wederom weglachen; in de grote stad hebben ze tenslotte wel belangrijkere dingen aan het hoofd. Bijvoorbeeld het beantwoorden van de vraag wat nou de diepere betekenis van dat gaatje in het midden van een langspeelplaat is.
Maar de één zijn glutenvrije boomschorsburger is de ander zijn patatje oorlog. Niet alle vragen, geneugten en moeilijkheden des levens komen voorbij, maar een aantal toch zeker. Zo tik ik tijdens het luisteren af:
- Liefde en je kut voelen.
- Liefde en je goed voelen.
- Liefde en een lekker potje rocken.
- Liefde en snackbarvoedsel.
- Liefde en Yoko Ono.
- Liefde en de glimlach van een hond.
- Liefde en de schoonheid van het platteland.
Een zeer gevarieerde plaat dus. En waar woorden tekort schieten daar takelt Combo Koedijk doodgewoon een fijne instrumental uit het ruim van hun piratenschip.
Geen gezeik, Combo Koedijk
De plaat staat bol van de jingles en de gastoptredens zijn niet van de lucht. Er is zowaar een heuse blazerssectie ingevlogen om één en ander op te leuken.
Ik las ergens een stukje waarin de schrijver het over ‘die moeilijke tweede plaat’ had. Moeilijk? Er is helemaal niks moeilijks aan. De kwestie is eerder dat in de huidige tijd van hypes, journalistieke platitudes en oppervlakkige overdaad, eenvoud niet meer als mogelijkheid wordt herkend.
Sie joe in hel, of anders in de regio.