Thurston Moore zo goed als lid van onze koninklijke familie
Deze week las ik all over mijn facebooktijdlijn dat Thurston Moore begin november drie nieuwe singles gaat uitbrengen, met drie keer hetzelfde nummer op de b-kant. Geen heel wereldschokkend nieuws natuurlijk, behalve misschien als je een verstokte fan van Sonic Youth bent. Maar wie zich verdiept in de details ervan komt brisant royaltynieuws op het spoor. Over hoe een aangetrouwde Oranjetelg het einde van Sonic Youth teweegbracht.
Eerst maar even die singles van Thurston. Het gaat om de nummers Pollination, Spring Swells en Three Graces. Alle drie liveopnamen die Thurston met zijn The Thurston Moore Group de afgelopen jaren her en der in de wereld heeft opgenomen. De drie nummers verschijnen op drie verschillende singles, die elk op de b-kant Leave Me Alone hebben staan. Dat is dan weer een cover van het nummer van New Order met dezelfde titel. Thurston heeft die cover in 2017 opgenomen toen hij een zgn. residency had (of hield, hoe zeg je dat) in The Islington Mill te Salford. Thurston nam het nummer op met wat lokale muzikanten. Naar eigen zeggen durfde hij dat op die plek wel aan, omdat immers zowel Peter Hook als Bernard Sumner geboren Salfordenaren zijn. Wij geven hem geen ongelijk. Zelfs zonder oren aan je hoofd hoor je dat Thurston’s versie bijna beter klinkt dan het origineel.
Thurston doet New Order
De drie singles van Thurston verschijnen begin november in de Daydream Library Series label van uitgeverij Ecstatic Peace Library. Vorig jaar was Sistahs van Big Joanie (we schreven er eerder over) de eerste uitgave van dat label, dat eigenlijk een Brooklynse uitgeverij is. Een van de bazen van die uitgeverij is Eva Prinz. Nooit van gehoord zul je nu misschien denken. In dat geval ben je waarschijnlijk geen lezer van Story, Beau Monde, of Kim Gordon’s biografie Girl In A Band.
Eva Prinz is namelijk niemand minder (en niemand meer trouwens) dan de dame die het dertigjarige huwelijk van Kim en Thurston in 2010 ruw verstoorde en daarmee heel Sonic Youth richting afgrond stuurde. Dat ging zo: tijdens een tour van Sonic Youth dat jaar stond Kim op een ochtend op om yogaoefeningen te doen en checkte en passant eventjes de berichten op de telefoon van Thurston. Toen kwam haar een amoureuze berichtenwisseling onder ogen, waaruit zij opmaakte dat Thurston flink buiten de pot aan het piesen was. Thurston beloofde aanvankelijk beterschap en er een einde aan te maken (“het betekent niks schatje” en “ik heb haar maar een keer ontmoet” waren niet van de lucht), maar zoals wel vaker in dit soort situaties ging het vervolgens van kwaad tot erger. Kim merkte dat Thurston ondanks andere beloften zijn gerief bij “die ander” bleef zoeken. Als trap na ontdekte ze ook nog eens weinig verhullende (“porno-like”) foto’s en dito fimpjes op Thurston’s laptop, waarin steevast dezelfde echtbreekster de vrouwelijke hoofdrol voor haar rekening nam. Daarmee waren zowel het hek van de dam als de spreekwoordelijke kous af en wees Kim Thurston de deur van hun hipsterappartement in Brooklyn.
Hoewel er in onze ogen sprake is van nogal dertien-in-dozijn midlifcrisisgedrag van Thurston, verzucht Kim in haar boek dat zij noch vrienden en bekenden van het koppel er iets van begrepen. Thurston had immers (naar haar zeggen) “always a good nose for the user, the groupie, the nutcase or the hanger-on, [but] had let himself get pulled under by her.” Om te vervolgen met “I did feel some compassion for Thurston … but that’s a lot different to forgiveness.” Auw! Hoe het vervolgens verder ging met Sonic Youth weten we allemaal.
Hoewel Kim, professional die ze is, in haar boek geen namen noemt en de dame in kwestie alleen aanduidt als “the woman”, weten wij inmiddels dat die groupie, nutcase of hanger-on gewoon Eva Prinz is. Of eigenlijk Eva Prinz-Valdes, want zo heet ze voluit. Eva was en is een uitgeefster van kunstboeken en komt uit hetzelfde Brooklyn als waar Kim en Thurston woonden. Tegenwoordig is ze dus een van de twee eigenaren en curatoren van uitgeverij Ecstatic Peace Library dat die nieuwe singles van Thurston uitgeeft. Wie de andere eigenaar en curator is kun je vast wel raden. Hint: het is niet Kim Gordon.
“Maar hoe zit het dan met die Oranjes?” hoor ik je denken. Nou dat zit zo: Eva Prinz-Valdes is sinds 2009 de wettige echtgenote van Bernardo Guillermo, zoon van de onlangs overleden prinses Christina (aka prinses Marijke). Daarmee is ze dus zo ongeveer de nicht van onze koning. Overigens was Eva daarvóór al eens getrouwd met Andrew Prinz, zanger en oprichter van de band Mahogany, waaraan ze een deel van haar achternaam overhield. Een snelle rekensom leert ons dat Eva dus al lang en breed getrouwd was met Bernardo toen ze haar “porn-like” filmpjes met Thurston opnam. Een andere rekensom leert dat Eva een jaar na het begin van haar zgn. affaire met Thurston bevallen is van haar zoon Julián. Die zoon kreeg ze met Bernardo, maar je begrijpt dat menigeen een andere vader vermoedt.
Goed, hier beginnen we ons nogal op het plakkerige werkterrein van de wat lichtere journalistiek te begeven. In dat genre is een oordeel vanuit wat “fatsoenlijk” of “normaal” is nooit ver weg. Dat oordeel ontspruit vaak ook nog eens uit iets te vrije (en vaak nogal beperkte) speculaties over wat er in een mensenbrein kan omgaan. Wij zijn daar voorzichtig mee en houden ons graag aan de naakte feiten. Wij constateren daarom slechts dat het er alle schijn van heeft dat Eva en Thurston samen dingen doen die ze leuk vinden. Tegelijkertijd stellen wij vast dat het huwelijk tussen Bernardo en Eva niet ontbonden is. De enige logische conclusie die wij hieraan kunnen verbinden is dat ons koninklijk huis toch maar eventjes direct betrokken is bij flink wat retegoede muziek. En dat plaatst al dat gezeur over een miljoentje belastinggeld meer of minder voor de Oranjes wat ons betreft in een heel ander daglicht.
Comments
Related Posts
Last Night At Club Vinex, Vol. 9 →
Nederlanders deden goede zaken op het Factory-label →
Indietracks festival: de Britse jeugd doet van zich spreken →
