Varkens, lammeren en zebra’s
Een interview met de heren achter een nieuw Rotterdamse platenlabel
Spazz Records. De naam dook al een tijdje op in mijn tijdlijn op Facebook. Toen werd ik gevraagd de pagina te liken. Sinds een week weet ik wie er achter zitten en het bleken bekenden te zijn. De wereld wordt steeds kleiner alleen hebben we het minder snel in de gaten…
Het is donderdagavond. Ik stap uit op Rotterdam Centraal. Het woon-werkverkeer is grotendeels weggeëbd. De vloed aan mensenlichamen heeft zich teruggetrokken achter de voordeuren waar het warm en gezellig is. Ik heb afgesproken met labelbaas Gary van Ophem, beter bekend als Gary van Niks. We gaan op mijn verzoek authentiek Rotterdams eten. Gary weet een prima plek.
Voor de deur van Surinaams restaurant A-Pien wacht de andere labelbaas – Marcel Haug, beter bekend als Marcel Haug. Buttons van Spazz records sieren zijn spijkerblouse. Beatle boots en een strakke kuif maken het beeld compleet. We kiezen een tafel bij het raam en nadat de bestelling is doorgegeven (2 roti lam en 1 roti varken) ontstaat er wat zich nog het best laat omschrijven als een geanimeerd gesprek.
Het hoofdkantoor van Spazz Records
Om het ijs te breken en omdat een mens ergens moet beginnen vraag ik naar hun favoriete film. Een goeie binnenkomer want toevallig zijn beide heren groot filmliefhebber.
Marcel: “Damnation van Béla Tarr uit 1988. Een deprimerend epos in zwart-wit gefilmd met hele lange shots waarin niks gebeurt. Prachtig. Zo kut. Ik zag die film in ’91 in het RKZ (kraakpand in Groningen). Er was een hittegolf, het was 50 graden in dat zaaltje. Ik had geen geld. Heel erg rock en roll.”
Gary: “Funeral parade of roses van Toshio Matsumoto uit 1969. Die film gaat over de underground gay scene in Tokio in de jaren ’60. Een heftig tijdsdocument.”
Toen was ik door mijn voorbereide vragen heen en volgde het gesprek zijn eigen weg.
The Fall en zanger Mark E. Smith komen voorbij. Alle drie zijn we fan van de man en zijn band. Marcel heeft eens een spoken word performance van ‘m gezien. “Hij las gewoon een uur lang voor uit de krant. Het was surreëel, heel goed. Als toegift zette hij een klein cassetterecordertje voor een microfoon, drukte op play en liep weer weg terwijl er een liedje ofzo klonk.” Uit de mond van MES wordt alles poëzie, zelfs de voetbaluitslagen.
Via MES komt het gesprek op helden. Hebben ze die? Meer filmnamen als Robert Evans, Bruce Campbell en Andy Kaufman klinken.
Gary heeft niet echt helden: “Ik pak gewoon de dingen die ik tof vind.” Gary is een stille genieter. Maar oh wee als hij ergens staat te deejayen. Dan breken mensen de tent af en gaan volledig uit hun dak op zijn muziek. Hij heeft een collectie singles om je vingers bij af te likken en hij bezit dat zeldzame instinct om de juiste plaat op het juiste moment op te zetten.
De naam Billy Childish valt. Ook een gezamenlijke held. Marcel is ooit op winkelexpeditie met hem geweest om oer-Hollandse opoefietsen te kopen voor het gezin Childish. “We hebben nog een kinderfiets nagestuurd omdat die niet meer mee kon in de toerbus.”
Marcel is van ’68 en Gary van ’86. Oude garde en iets minder oude garde. De jonge garde staat te dringen en beide heren maken daar graag plek voor. Zie daar hun label. Zoals de meeste goede ideeën ontstaan tijdens een avondje bier drinken.
’86 en ’68…
Spazz Records. Een klinkende naam met een in het oog springend logo. Hoezo Spazz? Vooral in Engelstalige deel van de wereld heeft die naam een negatieve, om niet te zeggen discriminerende bijklank. In het Verenigd Koninkrijk is het een heel naar scheldwoord voor mensen met een verstandelijke beperking. Maar daar heeft de naam natuurlijk niks mee van doen. Dat soort eendimensionale grappigheid is geen fundament om op te bouwen.
“Spazz komt van de titel van het gelijknamige nummer van The Elastik Band,” legt Gary uit. Het lied doet zijn naam eer aan en is te vinden op CD 2 van de 4-CD boxset Nuggets. Spazz is een totaal debiele 60’s punk monstruositeit in de positieve zin van het woord. Het is intens, hard en volledig over the top en sluit daarmee perfect aan op de filosofie achter het label Spazz Records.
Anti-drugs muziek om drugs bij te nemen…
Net als het logo, waarbij mijn eerste gedachte was: Waarom een fakking zebra? Marcel legt uit: “De zebra is de enige paardensoort die niet door mensen getemd kan worden.” Ge-ni-aal!
“Het idee komt van Bier en Brood. Dat is een Rotterdams collectieve dat hele sicke zwart-wit illustraties maakt. En daar komt nog bij dat als een zebra blij is hij dan heel raar op zijn voorpoten gaat dansen. Dat ziet er best wel spazz uit en dat ontembare dat is wat we ook zoeken in de bands en de muziek die we uitbrengen. Die jonge gasten staan te trappelen en bij concerten gaat het helemaal los. Ongelofelijk.”
Dat het inderdaad helemaal los gaat bewijst Gary door me het volgende filmpje te tonen, gemaakt tijdens de release party van hun eerste single van Pig Frenzy – post-punk surftrash uit Rotterdam. Gezellig…
Marcel komt uit de 80’s/90’s underground scene. Hij had een fanzine en boekte bands. Gary is groot geworden met Stardumb Records, het Rotterdamse poppunk label met als boegbeeld The Apers dat zijn hoogtijdagen kende in de jaren ’00 en heel veel legendarische concerten en festivals organiseerde in o.a. Waterfront en het Poortgebouw. De kleine twintig jaar die Gary en Marcel scheidt zorgt voor een interessante dynamiek. Ze houden elkaar gretig en tussen hun tweeën is er veel kennis en ervaring om te delen. Zo vormen ze samen de belichaming van het feit dat goeie muziek tijdloos en vooral leeftijdloos is.
Gary vertelt verder, over persberichten, contact met de bands, artwork en opnames, deadlines die gehaald moeten worden. Al zijn vrije tijd gaat er inzitten, vertelt hij met een grote grijns en een hartelijke bulderlach.
De platenbusiness is hard werken, ook al ben je maar een klein label dat singles uitbrengt in een oplage van 300 stuks. “Maar we willen het goed doen,” zegt Marcel. “Dus hebben we meteen vijf releases gepland die allemaal dit jaar nog moeten uitkomen. Je kan wel roepen dat je een label hebt maar dan moet je niet één single uitbrengen en achterover gaan leunen. Nu is de tijd om Spazz op de kaart te zetten. Je draagt iets uit.”
Een plan en een achterliggende gedachte. Geen schoolpleinromantiek. Hier spreekt de ervaring. Op het Rotterdamse festival Left Of The Dial op 19 oktober, is er een Spazz Records showcase en er wordt gewerkt aan een regelmatige (1 à 2-maandelijks) label night genaamd Spazz Out. En voor het eind van het jaar moeten er dus vijf releases zijn uitgebracht. Van Rotterdamse post-punk tot electrotrash uit Montréal, Canada en melodieuze garage beat uit Málaga. Echte genregebonden is het niet. Als de bands en de muziek maar die ontembare zebra-achtige kwaliteit hebben. Luister zelf…
https://spazzrecords.bandcamp.com/
Vooralsnog houden ze het bij het uitbrengen van singles, hun beider favoriete formaat. En dan geen hit op de A-kant en een vullertje op de B-kant, maar twee knallers. Daarom doen ze bij Spazz Records ook niet aan B-kantjes. De singles hebben een A-kant en een AA-kant. Kies maar uit…
De roti is op en we babbelen nog even na over kristalontvangers, belastingtechnische trucjes, carrières in de karatesport en ingenieurstitels. Wanneer de rekening komt en betaald is nemen we afscheid van Marcel.
Ik beland me Gary op het terras van Rotown. De eerste die ons hartelijk begroet is de drummer van Pig Frenzy. “We spelen morgen in Roodkapje, kom je ook?” Natuurlijk komt Gary. Al is het maar voor de gezelligheid. Maar op het filmpje van de releaseparty afgaand zal het wel meer dan gezellig worden. Bands op Spazz Records hebben immers een naam hoog te houden.
Hou de website in de gaten voor al het nieuws omtrent Spazz Records en aanverwante happenings en je kan er natuurlijk alle releases scoren.
https://www.spazzrecords.com/
Comments
About the Author
Der Wolfshund Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.
Related Posts
Nabihah Iqbal is van vele markten thuis →
Warhaus is op zijn best als hij gewoon doet →
In extase bij PVA →
