Video free Thee-orie

De theorie is simpel. De hypothese: hoe meer thee er wordt besteld tijdens een concert hoe ziekelijker het optreden.

Steekproef: Ekko 2012. Je zit aan de bar, het huiskamer-geleuter van een Utrechtse zanger ontvlucht die hij tentoonspreid aan grotendeels familie en vrienden, zonder echt inspanning te maken van zijn fantasie als zijnde singer songwriter. En je ziet aan de bar 4 keer thee – de barvrouw moest op zoek gaan naar plastic witte bekers om aan de vraag te voldoen – worden besteld in 1 uur. Nou.. dan mag je gerust stellen dat dit enig indicatie is van publiek & muziek. Het deed onder voor een gemiddeld basisschool optreden. Onnodig om de spaarzame gespeelde klanken te beschrijven.

Bronvermelding: http://www.aballadeer.com/

MR. A Balladeer & Solo. Onthoud die naam, en wel om te ontwijken bij uw lokale studenten kampvuur. Te herkennen aan de nepbaard en treurkop (mag gezegd worden?).

Mijn mede Ekko bezoeker – hoewel liever een biertje aan de bar dan luisterend naar de bejaardenhumor op podium – vond het concert toch van enige waarde. Welgeteld heeft hij na het beluisteren van 2 nummers, de eerste en de laatste, geconcludeerd dat het toch een leuk duo was. Hij beriep zich overigens vooral op eerder ervaringen. Hierbij moet opgemerkt worden dat hij in een moeilijke fase zit. Een identiteitscrisis, werkcrisis en familiestress enzo. (Ik zal hier maar niet over uitweiden; zoiets mag tentoon gespreid worden via Facebook a 38 euro de pagina). En dan is alle treurnis aan muziek mooi.

(ik voel de noodzaak opkomen een knipoog te maken).

Na de eerste nummer de bar te verkiezen en later nog de sigarettenruimte (er waren slechts 2 rokers in de rookruimte uit de ruim 60 aanwezigen, ook niet gezond) was het gekakel nog te horen via de boxen. Mijn inschatting is dat ze welgeteld 3 nummers hebben gespeeld, en tussendoor enkel hebben geëmmerd over hun studententijd, hoe ze elkaar hadden ontmoet en hoe leuk ze het samen wel niet hadden.

Gelukkig hebben we ons kunnen amuseren met Heimat en kinderverhalen. En eerlijkheid gebied te zeggen dat de meeste theedrinkers meteen ook jeugdige en fantasievolle psychologie studentes leken te zijn, druk bezig met liefelijke introspectie, aantrekkelijk en nog slechts aan de voet van hun naderende aftakelingsproces.

Einde van de avond nam cappuccino overigens de overhand. Maar dat is niet in de steekproef meegenomen.

‘Ben je nou niet iets te negatief over …’. Neen hoor. Het mooiste zou zijn als deze heren, ergo EO-jongeren want dat zijn het, deze bloedeerlijke recensie zouden lezen en het zouden laten toekomstig gejammer tentoon te spreiden. Dan heb ik toch iets bereikt. En nu naar bed.