Overig no image

Published on juli 21st, 2012 | by snoeischaar

3

Vies is lekker: Dirty Beaches

Vandaag wil ik je aandacht voor Dirty Beaches, een act die ik zeer hoog heb zitten. Dirty Beaches  is de artiestennaam van Alex Zhang Hungtai. Hij is een Canadees (Montreal) van Taiwanese afkomst, heeft veel rondgereisd en woont tegenwoordig aan de westcoast. Vanuit een lo-fi filosofie legde hij zich in eerste instantie  een tijdje lang toe op het maken van instrumentale cassettes, van vinyl in kleine oplage en van soundtrackjes voor vage kortfilms. Totdat hij vorig jaar zijn eerste echte album afleverde, Badlands heette dat ding. Het werd hier en daar zeer positief onthaald, plotsklaps wist hij de nodige aandacht op zich gevestigd.

Badlands is het typische product van een one man band. Qua instrumentarium maakt Dirty Beaches gebruik van samples, tape-loops en drummachines, terwijl hij zelf zingt en gitaar speelt. De zang is van een soort zoals je dat tegenwoordig eigenlijk zelden meer hoort: manisch, duister… hij huilt, schreeuwt en zingt. Met veel galm, echo en fuzz-effecten vreet Zhang zich als een Aziatische boktor door de nummers heen.  Qua herkenning van invloeden kun je bij Dirty Beaches je lol op, want probeer het maar eens te duiden allemaal: vooral Alan Vega / Suicide, maar ook Lux Interior / Cramps, Link Wray, Francoise Hardy (hij covert haar zelfs), the Doors, Irwin Church, gospel, surf, noise, Iggy Pop, rockabilly, Elvis…. En dat allemaal zonder dat het ‘retro’ wordt, stel je voor zeg…. Ook laat hij zich volop beïnvloeden door (zegt hij zelf) hiphop, zoals het gebruik van piano-loepjes bij Wu Tang Clan. En in een nummer als White Sand hoor je bijvoorbeeld de hand van DJ Premier van Gangstarr doorklinken, met monotonie als bezwerend wapen.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Q56EnTSuqOU]
Verrassend genoeg zegt Zhang zelf zijn inspiratie ook totaal ergens anders vandaan te halen, namelijk uit de films van Wong Kar-Wai. Je weet wel, van die ultratrage, gestileerde Koreaanse liefdesgeschiedenissen zoals In The Mood For Love, die het met gemak schopten tot arthouse-successen. Zhang zegt zich aangetrokken te voelen tot de vervreemdende, afstandelijke, eenzame en verlaten sfeer in die films, en hij probeert dat naar zijn muziek te vertalen. Nou okay dan…

In ieder geval, Dirty Beaches is een act die ik al heeeeeel lang live wilde zien. Dat kwam er steeds niet van, doch onlangs bij Primavera in het verre Barcelona greep ik eindelijk mijn kans. Helaas pakte dat een beetje teleurstellend uit. Want wel leuk hoor, zo’n zonnig festival aan de Middellandse Zee, maar een act als Dirty Beaches komt daar (in het avondzonnetje) slecht tot zijn recht. Dirty Beaches staat wat mij betreft voor duistere muziek, opgediept uit de donkere spelonken van de geest, liefst geserveerd aan een meute gedrogeerd nachtpubliek. Maar zo half in de branding sloeg het als kut op Dirk. Typisch een gevalletje van wrong time, wrong place dus, dat had de organisatie toch beter moeten inschatten.

Vermeldenswaardig is nog dat in Barcelona ook een tweede gitarist op het podium stond, terwijl er nauwelijks iets van het bekende werk gespeeld werd. In plaats daarvan werd er geëxperimenteerd met twee langs elkaar heen schurende gitaren. Een beetje zoals Sonic Youth dat doet vond ik zelf, maar iemand die er meer vanaf weet vergeleek het liever met Sunn O))). Het optreden begon wat stroef en kaal maar culmineerde gaandeweg in een heavier gedeelte met veel screaming from the guts. Toch, al met al had ik er meer van verwacht, de sonic trip bleef uit.

Naast alle muzikale activiteiten heeft Zhang er ook een handje van om zelf zijn clips te regisseren. Dat is nou net niet het geval hieronder in White Sand (want directed by Tsien Tsien Zhang). In dit nummer laat hij zich van zijn meer romantische kant horen, terwijl de arty beelden hier wat mij betreft in de buurt van het werk van Wong Kar-Wai komen. Leuk onderbroekje trouwens…
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=j7Q_SQnZXbs]

Op 7, 8 of 9 september speelt Dirty Beaches op Into The Great Wide Open.

Comments

comments

Tags:


About the Author



3 Responses to Vies is lekker: Dirty Beaches

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to Top ↑