The Serenes in de herkansing
In Nederland hoef je je nooit te vervelen. Altijd is er wel ergens een leuk muziekfestival in een of ander dorp. Vooral in de zomermaanden is het raak en kun je vanuit je camping op de Veluwe allerlei leuks zien. Neem nou Leeuwarden. Daar is op festivalterrein De Groene Ster deze zomer het festival Welcome To The Village. St. Paul staat er, Daily Bread staat er, Vox Von Braun staat er, The Pussywarmers staan er en zo nog drie handenvol leuke bandjes voor bij een biertje in de zon. 
De meest opvallende band is een gelegenheidsformatie bestaande uit Anne Soldaat, Jelle Paulusma, Maurits Westerik (GEM) en Jacob de Greeuw (Johan), die een ode brengen aan The Serenes. Met Anne en Jelle is het trouwens meteen ook een soort reünie van Daryll-Ann.
The Serenes kennen we natuurlijk als ‘s lands beste indieband uit de jaren tachtig, hevig beïnvloed door The Chills, The Feelies en het doodsaaie Friese landschap. Na twee platen (Barefoot And Pregnant uit 1990 en Back To Wonder uit 1994) ging de band uit elkaar. Maar als je twee van zulke meesterlijke werkjes hebt afgeleverd mag dat best. Dan ben je gewoon klaar voor de rest van je leven.
Iedereen was het er over eens: Barefoot was de beste plaat van 1990
De ode aan de band komt niet geheel uit de lucht vallen, maar hangt samen met een heruitgave van Barefoot op het Re:-label. Dat label kende ik niet, maar blijkt het “heruitgavelabel” van Excelsior te zijn. De missie van het label is Nederlandse klassiekers opnieuw uit te brengen. Op het label verscheen eerder het legendarische The More I Laugh,The Hornier Due Gets van Hallo Venray en er schijnt een heruitgave van de debuutplaat van The Tapes op stapel te staan. Met dit label komt mijn hoop op een mooie heruitgave en herwaardering van die mooie plaat van The Dutch Rhythm Steel & Show Band dichterbij. En dat is goed nieuws. Verder geloof ik er niks van dat het bij deze ene ode in het verre Friesland blijft. De gelegenheidsformatie staat natuurlijk ook op een bepaald festival op Vlieland en doet in het najaar een kleine clubtour, waarbij ze gewoon De Helling aandoen. Dat geeft ons intussen de gelegenheid om die mooie plaat van The Serenes uitgebreid met frisse oren te beluisteren, om de nummers later dit jaar uit volle borst mee te kunnen zingen.
2 Responses to The Serenes in de herkansing