Kraftwerk: echt wel!

Een collega van mij zit een beetje schaapachtig te lachen als ik hem ‘s middags vertel dat ik naar Kraftwerk in het Evoluon ga. ”Zo’n oubollig jaren 60-gebouw, en dan zo’n ouwe band, dat past mooi bij mekaar” zegt hij ietwat spottend. Nu ja, Kraftwerk zelf was zeer gecharmeerd van het Evoluon las ik, en je mag aannemen dat het ADE (Amsterdam Dance Event) – dat ongeveer tegelijkertijd plaatsvindt- ze dolgraag in huis had gehad. Nou mooi niet dus.

Ok, ik dus eerst met de tjoek-tjoek van Rotterdam naar Eindhoven (€ 10,-), en dan met de bus (€ 3,50) naar het Evoluon. Zo mooi rood uitgelicht in het donker ziet het schotelvormige gebouw eruit als een zwoel ruimteschip dat net geland is, precies wat Kraftwerk er zo in aantrok waarschijnlijk. Tezamen met nog een paar honderd man zijn we om 21.15 uur ter plekke, de tekst op het kaartje adviseerde immers vroeg te komen ivm de te verwachten drukte. Zodoende staan we buiten een dik half uur te niksen voor een dichte deur, hooguit om bevestigd te zien dat veruit de meeste bezoekers inderdaad van het mannelijke geslacht zijn. Met de gemiddelde leeftijd valt het wel mee trouwens, er staan ook volop dance-liefhebbers tussen, zo meen ik op te kunnen maken uit de hippe lingo zo links en rechts.

Dan hup, naar binnen en kaartje (€ 56,- + € 4,- extra kosten) tonen. Dan een tweede (!) kaartjescontrole. Je moet nu echt je paspoort laten zien aan een paar lieftallige meiskes achter een tafel. Vriendelijk doen ze een Kraftwerk-polsbandje bij je om en krijg je een 3D-brilletje mee. Dan weer naar buiten om zo de zaal te betreden. Daar eerst in de rij van de garderobe staan (€ 1,50). Daarna in de rij voor muntjes (12 x € 1,75 = € 21,-).

Poe poe, als we de zaal eindelijk betreden is het inmiddels 22.15 uur en blijkt het nog slechts een kwartiertje wachten voordat de band begint. Band? O ja, Kraftwerk speelt vanavond, dat is waar ook! Nu zul je je afvragen: zijn die lui nog een beetje te pruimen? Komt dat zelfbenoemde ‘Gesamtkunstwerk’ nog een beetje uit de verf, joh?

Eerst even de visuals. Nou die mogen er zijn. Zo’n beetje alle platen van Kraftwerk hebben in de loop der jaren een klassieke status verworven, en ook qua hoesontwerpen en belettering is er zodoende een geheel eigen iconografie opgebouwd hè. Kraftwerk maakt daar goed gebruik van en gaat meteen goed spacy van start met beelden uit de stratosfeer. Keigaaf zijn de 3D-ruimteschotels die rakelings langs je kop scheren. En ook wel op een geinige manier opmerkelijk aangezien ze precies hetzelfde uiterlijk hebben als het Evoluon. Op de keper beschouwd een soort 3Droste-effect dus!

Maar toch, wacht even, even relativeren. In de bioscopen draait nu toevallig het schitterende space-epos Gravity. Die film (met George Clooney en Sandra Bollocks) is ook in 3D en speelt zich geheel in de ruimte af. Gravity is werkelijk superieur als het aankomt op de nieuwste 3D-technieken, en ik durf hier te zeggen dat de levende Kraftwerk-decors een beetje schril afsteken tegen die beelden uit Gravity. Daar komt nog bij dat onze Duitse vrienden tijdens de nummers Tour de France en The Model aan komen zetten met van die zwart-witte Ot en Sien-filmpjes uit de oude doos. En daar sta je dan naar te koekeloeren met zo’n 3d brilletje op je kanus….

Tour de France

Maar dan de muziek, door de band aangekondigd als ‘3D-geluid.’ Zelden zo’n fenomenaal goed geluid bij een concert gehoord! Tegen de ronde betonnen wanden van het Evoluon is om de vijf meter een geluidszuil geplaatst. Qua geluidseffecten wordt van de aldus gecreëerde sensurround–sound volop gebruik gemaakt. Het geluid maakt zo bij tijd en wijle duizelingwekkende pirouettes in je hoofd. Verder klinkt Kraftwerk over de hele linie verassend eigentijds. Her en der verschilt het maar weinig van de vertrouwde dance-beats die je zoal op eh…. het ADE hoort. Grappig is dat dus; ze spelen opvallend moderne versies van hun antieke jaren ‘70 nummers terwijl de ultramodern bedoelde visuals het verwende oog lang niet altijd weten te boeien.

Wie niet groot is moet verdomd inventief zijn

Al met al hartstikke fijn om deze lui een keer eh… ervaren te hebben. Mocht ene Petrus mij ooit bij de hemelpoort om mijn muzikale CV vragen, dan heb ik daar toch maar mooi ook Kraftwerk op staan, ha! Ik zal het er dan meteen bij hem inwrijven dat dit geintje me ook nog eens de mooie ‘Gesamtpreis’ van € 96,- heeft gekost. En als hij vraagt waarom ik dan nooit een tweede keer naar Kraftwerk ben geweest zal ik hem eerlijk antwoorden: aber Petrus, das war nur einmalig, ja!

Dan is het 00.30 uur en is het plotsklaps afgelopen. We moeten dan alleen nog zien weg te komen, en wel met de oto van B. Vanwege de drukte bij de eerdere Kraftwerk-show van 19.00 uur, was het hem niet gelukt zijn Toyota-Turbo dichtbij het Evoluon te parkeren. In plaats daarvan had men hem naar een drassig grasveld in de buurt gedirigeerd. Maar als we daar in de auto stappen blijkt het karretje –turbo of niet- hopeloos vast te zitten in de vette modder. Pas na een half uurtje balen vinden we eindelijk een paar potige doch vriendelijke jongemannen bereid om effe te douwen. Hoera, eindelijk vrij! Dan over de autobahn zoevend naar Utreg trug. Om 2.30 uur lig ik in mijn bedje, moe maar voldaan & nog enigszins begaan met het lot van onze Turbo-man die nog doormoet naar Leidsche Rijn-oost om er godbetere om 7u alweer uit te moeten. Ja, je maakt wat mee mensuh!

(Pictures by Frank Hütter, Bram Schneider, Yves Kling-Klang)