Popidioten en Buzzcocks

Wat is het toch extreem treurig dat onze prachtige Nederlandse taal na dik 50 jaar popmuziek nog steeds maar zelden gebruikt wordt om een goed nummer kracht bij te zetten. De Nederhoppers doen hun best maar oh, oh, oh, hoor toch hoe allerlei bijdehante typetjes als (ik noem maar wat) Anne Soldaat, Moss, Blaudzun hun talenten vergooien door zich dom te verschuilen achter een code-taal. Zodoende blijven we alsmaar verstoken van nummers die ons écht recht in het hart weten te raken, en moeten we het blijvend doen met veel vaag en ongeleid brabbel-engels (hallo Tim Knol!). In feite een grof schandaal als je het mij vraagt!

Ja, liedjes in je moerstaal kunnen je flink raken. Sterker nog: het liedje hoeft niet eens goed te zijn, een enkel woord kan al wonderen verrichten. In dat verband moet ik meteen denken aan Drs. P die ooit het woord POPIDIOTEN introduceerde. Wacht, ik zoek het liedje er even bij:

Van Dale maakt geen melding van het woord ”POPIDIOTEN,” maar tjonge, wat een briljante vondst van de doctorandus. Het woord zoemt dan ook al jaren rond in mijn brein, het popt op steeds wanneer er POPIDIOTEN in de krant staan, op TV komen of weet ik veel wat. Ik heb het dan over van mallotig aangeklede aanstellers, met dwaze podium-acts en onnozele snotneuzerij. Ze halen popmuziek’s goede naam door het slijk! Bij mij gaat zoiets steevast gepaard met een heftig gevoel van plaatsvervangende schaamte, want ik zie dingen die ik niet wil zien, mijn geliefde liefhebberij wordt onderuit gehaald. Wacht, ik zoek er even een geschikte foto bij:

Typisch voorbeeld van een stel POPIDIOTEN

Nee, dan John Maher, de ex-drummer van the Buzzcocks, het ultieme voorbeeld van iemand die GEEN POPIDIOOT is!

Moet je je voorstellen: je bent 21 jaar, je hebt al drie succesvolle albums volgespeeld en een tiental klassieke singles gedropt. Dan hoor je wat ploffen in de gang: de postbode heeft net een brief door de deur gedouwd. Wat blijkt? Het is een brief van een advocaat. Half slaperig trek je de enveloppe open. Wat blijkt? De zanger van je bandje heeft besloten ermee te kappen en de groep op te heffen. Dat laat hij je bij deze officieel weten. Dag carrière, toedeloe!!

Normaal gesproken slaan dit soort onheilstijdingen in als een bom. Opgeblazen ego’s van quasi-kindersterren bezwijken dan bijkans. Dan gaan ze aan de heroine of aan de zelfmoord. Was het niet Wilde Oscar die zei: “To have fame and youth at once is too much for a mortal?” Zo niet bij John Maher. Hij ging heel gewoon wat heel anders doen, zie:

Op de een of andere manier vind ik dit een bijzonder intrigerend interviewtje. Terwijl zijn maatjes van vroeger nog steeds de wereld rondpunken met een golden oldies-show, heeft hij de showbizz al lang en breed gedag gezegd. Ergens op een industrieterreintje vlakbij Manchester heeft hij een nieuwe passie gevonden. Heerlijk nuchter deze man, zo nuchter dat zelfs relativeren overbodig is. Geweldig toch, popmuziek maken is helemaal niet bedoeld om eeuwig in te blijven rondhangen.

Manchester 1978, met tweede van links John Maher

Ik heb die John Maher altijd nog een beetje gevolgd. Na het uiteen gaan van de Zoemlullen in 1981 (hij drumde al in 1976 als 16-jarige al mee op de fucking legendarische Spiral Scratch ep) trommelde hij nog wat na bij Pauline Murray’s Invisible Girls, Wah! en Flag of Convenience (vergeet die namen), alvorens hij de drumstokjes definitief aan de bekende wilgen hing. Daarna dus die beetle-business. Nog weer veel later zou hij Manchester definitief gedag zeggen en met garage en al verhuizen naar Schotland, naar the Outer Hebrides, nog noordelijker, nog anoniemer…. Met zijn raceteam JMR (John Maher Racing) heeft hij nu blijkbaar toch weer succes in handen, maar tegelijkertijd ook één van de saaiste websites ooit…in het kader van dit stukje voel ik me verplicht daar toch even netjes naar te linken .

Vanwege bovenstaande was ik behoorlijk teleurgesteld dat John Maher een paar maanden geleden toestemde om toch een paar (eenmalige) reünie-optredens met de Buzzcocks te doen. Onder andere in de Apollo Hall In Manchester in mei j.l. Wacht, je mot zelf maar eens kijken naar hoe dat uitpakte:

Aanstaande zondag spelen de Buzzcocks op Incubate in Tilburg in hun vertrouwde vernieuwde samenstelling, John Maher drumt dan dus niet meer mee. Mooi, dat zijn dan al twee goede redenen om niet te gaan kijken! Tenzij ik de verleiding niet kan weerstaan..

By the way, ook Reigning Sound speelt op zondag, die zijn hier op Kettingzaag laatst al eerder aan bod geweest.