Klassieker

Published on oktober 15th, 2015 | by Der Wolfshund

1

The one rebel they can’t break

Als dertienjarig jochie op de Veluwe, midden jaren ’80, was de elpee The Number Of The Beast van Iron Maiden niet minder dan een muzikale aardverschuiving. En je wist waar je stond met zo’n plaat op je pick-up: pal tegenover de gristenhonden en hun dubbelspraak, moralistische manipulatie en volksmennerij.
Er staat een nummer op die plaat getiteld The Prisoner, dat als intro een stukje dialoog heeft dat als volgt gaat:

  • We want information… Information… Information…
  • Who are you?
  • The new number two.
  • Who is number one?
  • You are number six.
  • I am not a number, I am a free man!

Ik zal jullie het lied besparen. Of nee, toch niet…

Jaren later tikte ik deze single van The Times op de kop en wat hoor ik daar in het middenstukje?

Dus ik die naam checken… Patrick McGoohan was een Engelse acteur die in het begin van de jaren ’60 een geheimagent speelde in de serie Dangerman.

De serie werd na een jaar gecanceld wegens tegenvallende resultaten en gedoe achter de schermen, maar drie jaar later probeerde men het nog een keer en toen werd het een succes. McGoohan werd de bestbetaalde tv-acteur van Engeland, maar ondanks de centjes was na drie jaar de lol eraf voor McGoohan. Toen hij aangaf te willen stoppen vroeg de producent van Dangerman of hij niet ‘iets’ voor hem wilde doen. Dat wilde Patrick wel en het toeval wilde dat hij een idee had. Dat idee was The Prisoner.
Na een korte beschrijving van het idee, waar de producent geen snars van begreep, werd er een handshake deal gemaakt en daaruit is een van de coolste tv-series van de jaren ’60 voorgekomen.

The Prisoner gaat over een geheimagent die ontslag neemt. Thuisgekomen wordt hij met gas verdoofd en ontvoerd naar The Village, een stadje dat aan zee ligt en aan de andere kant is omringd door bergen. The Village is een open gevangenis, waar de bewoners/gevangenen vrij rondlopen. Dit zijn voormalig staatsgevaarlijke individuen die, na te zijn gehersenspoeld, daar in onwetendheid de rest van hun leven slijten. Ze dragen identieke kleding en The Village is voorzien van allerlei vormen van oppervlakkig vermaak en andere plezierigheden. Iedereen is dolgelukkig en heeft geen idee wat hem is overkomen en aangedaan. The Village wordt bewaakt door Rovers, grote witte ballonen die een mens kunnen opslokken.

The Prisoner/Number Six, zijn naam krijgen we niet te weten, komt er al snel achter in wat voor Orwelliaanse nachtmerrie hij terecht is gekomen en hij verzet zich uit alle macht tegen de kwade machten die daar de dienst uitmaken, verpersoonlijkt door Number Two. Iedere aflevering beslaat een ontsnappingspoging van The Prisoner/Number Six, terwijl de kwade breinen in The Village hem proberen te breken, met o.a. drugsexperimenten en droommanipulaties, om op die manier de geheime informatie, die de reden is van zijn ontslagname, uit zijn hoofd te peuteren.

The Prisoner is zo sixties als de neten, met coole kleding en design en ‘speciale effecten’ van een vertederende zwakzinnigheid.

De serie is opgenomen in het dorpje Portmeirion, een verzameling surrealistische bouwwerken, ontworpen en gebouwd door ene Sir Clough William-Ellis.

Portmeirion_Banner2_top

En kijk eens wie er ook een clipje hebben opgenomen:

De thematiek is beangstigend en toepasselijk voor die tijd, waarin de gevestigde orde bedreigd wordt en hardhandig orde op zaken stelt, maar evenzogoed de tijd van toen ver vooruit: Het individu dat ondergeschikt moet worden gemaakt aan de meute; massaconsumptie en –vermaak als opium voor het volk; identiteitsdiefstal/24 uurs observatie/privacyschending en sociale indoctrinatie.

De eerste aflevering:

Patrick McGoohan was naast hoofdrolspeler in The Prisoner ook bij de serie betrokken als schrijver, executive producer en regisseur. Als je door de kitsch heen kan kijken, blijft er een indringend verhaal over dat inmiddels, treurig genoeg, is ingehaald door de dagelijkse werkelijkheid. En wij als mensjes hobbelen er struikelend achteraan. Of zoals Patrick McGoohan in dit gedreven interview zegt: “I think we’re going too fast. I think we should pull back and consolidate the things we’ve discovered.”

Comments

comments

Tags: , , , ,


About the Author

Der Wolfshund - a.k.a. Barry Hofstede - is an independent writer. His work includes: theatre plays, short stories and song lyrics. He's also a columnist and story teller. Besides that, he's an avid record collector, part time rock star and deejay.



One Response to The one rebel they can’t break

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back to Top ↑