Van The Nosebleeds tot FAC 501

We blijven nog even in antieke punksferen rondhangen, en vandaag gaan we nou eens analytisch te werk door de single ‘Ain ‘t bin to no music school’ van The Nosebleeds uit 1977 op de snijtafel te leggen. Deze single is, afgezien van de muziek, vanwege drie sleutelfiguren verdomd interessant: Morrissey, Martin Hannett en Vini Reilly.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=8Jb-RzpubkQ]

1) Eerst de muziek dan: the Nosebleeds, een band uit de buurt van Manchester, met een (hun enige) plaat die destijds weinig stof deed opwaaien. Het is een beetje wat je kan/kon verwachten van een punknummer, niet meer en niet minder, hoewel het gitaarspel van Vini Reilly best wel a-typisch is voor zijn tijd. Op zijn aller-, àllerbest is het nog “de Roll Over Beethoven van de punkgeneratie,” zoals een blaadje toen schreef.

2) De plaat is uitgebracht op Rabid Records, destijds een hot label waar ook andere hot acts uit Manchester op verschenen: Slaughter and the Dogs, John Cooper Clarke, Jilted John. Dat label was mede opgezet door Martin Zero, zoals Martin Hannett zichzelf toen nog noemde. Ook de singles van genoemde bands produceerde hij. Hij had een paar maanden ervoor al in ėėn keer naam gemaakt, door de productie van de zwaar legendarische Spiral Scratch e.p. van the Buzzcocks. (Voor de full story hieromtrent, zie het april-nummer van Uncut). The rest is history (Joy Division/Factory Records/Hacienda).

3) Vini Reilly, een local legend, speelde gitaar bij The Nosebleeds. Kort daarop speelde hij in Durruti Column, de eerste band ooit die iets uitbracht op Factory Records. Later speelde hij met o.a. Anne Clark, en ook op Viva Hate van Morrisey. Kettingzaag Frank onthulde laatst dat hij vroeger veel danste op Anne Clark. Persoonlijk herinner ik me Anne Clark alleen maar van de gay-grachtenkelderdisco de Roze Wolk in Utrecht. Zodra de dj Anne Clark opzette stroomde de dansvloer vol met toute lesbisch Utrecht, ja je waande je warempel in donker Afrika met al dat okselhaar! Kettingzaag Frank hiermee confronterende, reageerde hij kordaat & zelfbewust als altijd: “lesbo’s EN IK dansten daarop!”

4) Sinterklaas, wie kent hem niet? Hetzelfde geldt voor Morrissey.
Hij doet helaas niet mee op ‘Ain’t bin to no music school’, maar een paar maanden nadat het plaatje uitkwam, zong hij wel mee, en wel bij twee optredens. Daar zijn helaas geen opnames van maar wel een recensie uit de NME. Paul Morley schreef “The Nosebleeds re-surface boasting A Front Man With Charisma, always an advantage. Lead singer is now minor local legend Steve Morrisson, who, in his own way, is at least aware that rock’n’roll is about magic, and inspiration.” Dat zal hem goed gedaan hebben! Maar vandaagdedag moet Morrissey natuurlijk weer de excentriekeling uithangen en ontkent hij doodleuk ooit in the Nosebleeds gezeten te hebben. Wel heeft hij toen wat samengespeeld met figuren uit die scene, zegt hij. Nou ja, wat een gelul zeg… Voor straf plaatsen we hieronder een foto van Morrissey omstreeks 1977. Vergis je niet, dit is geen flauwe poging om Dennie Christian naar de kroon te steken, neen het is een serieuze gooi tot het zijn van een lookalike van David Johansen van The New York Dolls!! Maar ja, M. was dan ook voorzitter van de fanklup…. Ook hieronder een unieke, van de TV gefilmde vintage opname van The Nosebleeds, local Manchester TV, met in beeld ook Tony Wilson, je weet wel…

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=iGsU2s7Yj1w]

Hoe vergaat het hen nu?
Dood: Martin Hannett, Tony Wilson (Wilson werd begraven in een doodskist met catalogusnummer FAC 501)
Beroerte gekregen in 2011: Vincent “Vini” Reilly
Springlevend: Morrissey

Met dank aan Kettingzaag Frank voor de aanvullende info.