Verkeerd gekleed

Het aller aller allerleukste en beste van het hele festival was wel Digitalism. Krachtig non-stop dansen en hossen tot het eind.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=tNFGKbzVRwI&hd=1]

Althans, dat denk ik. Want ja de vermoeidheid was – evenredig met de leeftijd – toegeslagen, en we zijn voortijdig naar huis gegaan. Digitalism nooit gezien. Je moet er ook maar van houden. Mochten andere recensies anders uitwijzen dan sluit ik me hierbij aan.

Drie Kettingzagers hebben vrijdag de 17^de PukkelPoep, zoals Kettingzager 1 het graag noemt, aangedaan. Het festival waar je enigszins doof voor mag opdraven, zonder dat je echt iets van het geluid mist. Ludwig von had zich hier zeker thuis gevoeld.

Neen zonder gekheid, Kap Bambino hebben we wel gezien. De kleine feeks ging dwars door merg en been. Onmogelijk om stil te blijven staan, onmogelijk om niet met of over de hossende massa te springen. Wat mij tegen hield van een klassiek potje pogo waren de natte ontblote lichamen die hun lichaamsvocht zo lekker op je smeerden in de Castello-tent. (Weer-)God, wat was het warm (!) in de tent, het kwik boven de 40 graden Celsius. Maar aan de andere kant.. kan een pogo zonder zwetende lichamen? Hmmm, neen ik had geen zin in lichaamscontact in de sauna, en hupte op veilige 1 meter afstand zodat ik de ontblote of gele of witte t-shirten terug kon duwen waar nodig, en dacht de hele tijd “free Pussy Riot!”.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=kLSC04thCs4&hd=1]

Was dit nou leuk? Jazeker. Werd het leuker? Nou, de binnenkomer op het festival was het laatste nummer van Jakwob. We kwamen inderdaad een beetje laat aankakken, maar dat mag bij PP. Maar oei wat zagen die jongelui, die uit hun dak gingen bij Jakwob, er schaars gekleed uit. Feesten op hun jeugdige onbezonnen manier. En wij, wij hadden lange broeken aan met 40 graden en een ontbloot bovenlijf maar dan met t-shirt/polo aan. Wij konden ons er niet toe bewegen. Al hadden we dat gewild.

Veel later kwamen we een mogelijk toekomstig 4^de Kettingzager tegen.

Dus hadden we hem uitgenodigd om bij ons te komen staan tijdens the Stone Roses. The Stone Roses speelden hartstochtelijk Engelse meezingnummers voor een Frans/Nederlandstalig publiek, en elk oude spier op hun oude lichaam deed mee. Alleen, voor mij was er toch een vlekje, een stoormomentje. Niets bijzonders hoor, want ze speelden echt goed. Maar als muzieklui mekaar knuffelen na een optreden die ze 1.000+ hebben uitgevoerd, en recentelijk nog, dan denk ik dat: wat, gaan ze stoppen? Is er iets? Dit gedrag graag volgende keer in de kleedkamer, wat mij betreft. Een WTF-momentje.

Het festival? Overzichtelijk, druk en een razend efficiënte bediening. Het festival is ook een beetje lelijk, naar mijn smaak. Niet de tenten, of de vlaggen speciaal voor de slachtoffers, maar de hele opzet is een beetje lelijk. Het deed me denken aan het Parkpop festival zoals ik me dat 5 jaar terug herinner. Wel mooi:

De bezoekers zijn er jong en ze willen wat. Neen, geen drugs of ander vuiligheid, maar een goeie tijd op dansbaar muziek, lekker drinken & eten en veel feesten. En ze krijgen waar voor hun geld.

Wie weet wil iemand nog wat kwijt over Sam Sparro, Apparat Band, Granddaddy…