Live

Published on oktober 13th, 2023 | by koenraadpss

0

David Eugene Edwards preekt donder in de Tolhuistuin

Het is hommeles in het Beloofde Land en dus zijn de tijden weer ouderwets oudtestamentisch. Wie enige muzikale duiding van het hele gebeuren wenste kon afgelopen dinsdagavond terecht in de Amsterdamse Tolhuistuin, alwaar David Eugene Edwards optrad.

De voormalige frontman van 16 Horsepower en Woven Hand is tegenwoordig solo maar gelukkig nog niet door God verlaten. En die God van David Eugene is geen vrolijk lachebekje, zo bleek weer eens. Getroebleerd, getormenteerd en gekweld door de Gesel Gods betrad deze zoon van een voorganger van de Kerk van Nazarener uit de diepe binnenlanden van Colorado het podium. Met zijn ouderwetse, zeventiende eeuwse zwarte hoed en sobere donkere kleding leek hij wel een puritein die net met de Mayflower was aangekomen. Ik was even bang dat zijn blik echt kon doden of dat hij donderstralen uit zijn priemende vingers liet flitsen.

Vervolgens trakteerde hij ons op een anderhalf uur durende muzikale  donderpreek vol dreunende hel en verdoemenis, waarin alleen het nooduitgang-lampje nog enige licht in de duisternis bracht. Als rechtgeaarde sombermans kijkt David Eugene weinig terug op zijn oudere zondes en speelt hij vrijwel alleen recent werk: oude successen vieren is ijdelheid. Geen Black Soul Choir, Haw of The Good Hand dus, ook niet in de toegift die mij eerder een aflaat leek.

De boodschap waarmee hij ons naar huis sturen liet aan duidelijkheid weinig te wensen over:  het komt niet goed met deze wereld, alles gaat fout, en dat is onze eigen schuld. In de tussentijd moeten we niet al te vrolijk worden, want er valt niets te lachen, zeker niet in Zijns Aanschijns. Hadden al die ouderlingen, die op hun zware fietsen door nacht en ontij over dijken en door polders ploeterden om ons zondaars op het rechte pad te krijgen dan toch gelijk?

In de trein terug naar huis beluisterde ik het nieuwste meesterwerk van Sufjan Stevens, Javelin. Mocht ik ooit nog in God gaan geloven, dan geef ik toch de voorkeur aan de meer barmhartige en vrolijkere God van Sufjan.

Amen.

 

Comments

comments


About the Author



Comments are closed.

Back to Top ↑