Hemelen

Boom Masker Schedel Kerk. Dat is de visuele rode draad in de nieuwe clip Heaven van Depeche Mode. Samen met kompaan Anton Corbijn gebruiken ze wel vaker platte ééndimensionale beelden om de religieuze gloed van hun muziek te verbeelden. Het beeld komt hierdoor goed overeen met de (begrensde) woordkeuze van tekstschrijver Martin L Gore. Wij spelen hier thuis regelmatig Gore-bingo. Doel is om vier woorden per tekst te noemen uit het rijtje Trust, Higher, Soul, Control, Truth, (our) Love, Slave, Sacred, Holy, Breathe. Ook de tekst van Heaven is weer een feest van herkenning.

Maar het visuele deel had ik dit keer wel nodig om wat meer in het reine te komen met Heaven. Ok, Depeche is dapper om met dit down-tempo nummer de charts te gaan bestormen. Al zal het ze ook met hun 50ste single niet lukken om hun verdiende eerste nummer 1 notering in een Nederlandse, Engelse of Amerikaanse hitlijst te krijgen. Ze zullen een albumband blijven. Maar het visuele deel dus. Het korte muziekfilmpje ruikt weer volledig naar onze Nederlandse trots, Anton (broer van Adolf?)Corbijn. Prachtige, stijlvolle beelden die de tekst bijna naadloos volgen. Met een versnappering op werd ik zo toch nog in het liedje getrokken, na afhankelijk een eerste afwijzing.

Het is dus, cliché cliché, een groeiplaatje. Drie jaar geleden greep Wrong me direct bij het strotje, maar daarop volgde het wat tegenvallende ‘Playing The Angel’. Hopelijk is dit keer andersom. Het begin van Heaven is op het simpele af, maar de stemming is gelijk gezet. Als Dave Gahan begint te zingen is duidelijk met wie je te maken krijgt. De stem van Dave wordt met jaren krachtiger en door de samenzang met Martin Gore lijkt hij een groter stembereik te krijgen. Werkt voor mij na jaren nog steeds.

Op 1:36 wordt ook eindelijk producer Ben Hillier wakker en gooit er hét DM-geluid in. (Dit moet de producer doen, omdat synthersizer-millionairs eigenlijk niet zo van die studio-tijgers zijn). Dit is de sound uit analoge synthesizer die ik echt alleen ken van Basildon-lads. Dat geluid wordt aan het einde van Heaven steeds omvattender en waardoor Heaven steeds beter te pruimen is .

Conclusie. Ben nog niet helemaal om want het had ook anders kunnen klinken. Zoals deze onbekende remixer laat horen.

Op de bijgeleverde remixen laten Blawan en Matthew Dear hun visie op Heaven horen. Laat DM daar nog wat van meenemen naar Delta Machine, de plaat die in maart gaat uitkomen. Hopelijk valt daarop voor deze Devotee meer te smullen.
[spotify id=”spotify:user:themode:playlist:60VVMGtxIrgayM55mzMZa6″ width=”300″ height=”380″ /]