Leuk boekie uit over tentje Eksit
Niet dat ik van plan was om erheen te gaan hoor, maar vorige week werd er in WORM Rotterdam een boekie ten doop gehouden dat de geschiedenis van Eksit belicht. Zoals bekend was Eksit een beruchte poptent, ze hielden het uit van 1970-1981 daar aan de Eendrachtstraat 87.
Omslag van het boekie
In het boekie is elk hoofdstuk opgehangen aan een oud-medewerker die zijn / haar verhaal mag doen. Wat we krijgen zijn goed te pruimen teksten, met soms net iets teveel Perzische tapijtengelul van een hoop thans in de lappenmand zittende sociale academie-typetjes die de pre-punk-periode achteraf gezien toch veruit het meest “inspirerend” vonden (“In die tijd was de omzet van thee en perensap zeker tien keer zo groot als die van bier”). Kortom dat gezeik slaan wij liever over, hier zijn wij uitsluitend geïnteresseerd in wilde rock n roll natuurlijk… Een special vermelding is er nog voor de vele foto’s, die zijn echt te gek!
Het bijzondere aan het Eksit-verhaal is niet alleen dat zich in het jongerencentrum ( het woord ‘club’ is iets van dik 20 jaar later) een snoepwinkeltje (!) en een schaakclub (!) huisden. Ook niet alleen dat die schaakclub met ‘De Gedekte Dame’ een schitterende naam had. Nee, het meest bijzondere was wellicht de connectie die er bestond met Backstreet, een zeer betrokken en ondernemende platenzaak die zich op een steenworpje afstand van Eksit bevond, aan de Boomgaardstraat.
Eigenaar en grote instigator van Backstreet Peter Graute had een groot internationaal netwerk en was tevens eigenaar van een platenlabel, Backstreet Records. De platenzaak werkte als een magneet op publiek en optredende bands in Eksit, en andersom gebruikte en misbruikte Graute zijn contacten door er optredens in Eksit aan vast te koppelen. Backstreet was in die tijd zelfs distributeur voor Rough Trade.
Peter Graute (links) samen met Link Wray, staand voor Backstreet Records
Zo kon het dus gebeuren dat er een hele keur aan razend interessante artiesten in Eksit optrad, met name uit de punk / new wave-hoek. Ik noem er even een stelletje (achterin het boekie staan ze allemaal opgesomd): Modettes, The Popgroup, Slits, Radio Stars, Dictators, Vibrators, Brinsley Schwarz (5 x in Eksit gespeeld! ), Dr Feelgood (ook 5 x ! ), Sex Pistols, Rubinoos, Sham 69, Stiff Little Fingers, Joan Jett band, 999, Paul Collins Beat, Eddie and the Hot Rods (2x), The Fall, The Boys (3 x !) , Flamin’ Groovies, The Cramps, Lew Lewis Reformer en gaat zo maar door.
The Jam in Eksit (foto’s uit het boekie)
Ook bijzonder was de connectie met het grote buitenfestival in het Zuiderpark, New Pop geheten. (tegenwoordig staat de uitloper daarvan bekend als Metropolis) De rollator-gedreven punksenioren onder ons hoef ik natuurlijk niks te vertellen over de enorme impact en de enorm spannende programmaring rondom dat festival. Men denke dan aan o.a. de NL-(debuut) optredens van The Cure, The Specials, The Only Ones, Boomtown Rats, etc…om nog maar te zwijgen van het optreden van PIL, dat op het laatste moment niet doorging, gadverdakke.
Iets wat ikke nooit geweten heb is dat het New Pop festival gerund werd door de mensen van Eksit, en dat vrijwel alle Eksit-medewerkers New Pop-vrijwilliger waren. Tegelijkertijd dreigde het (gratis toegankelijke) festival – in het laatste jaar dik 150.000 bezoekers – ten onder te gaan aan zijn eigen succes. Na vijf jaar gaf men er dan ook de brui aan. Zou je net zien: eindelijk een fantastisch festival en dat wordt door de betrokkenen zelf de nek omgedraaid uit angst voor ‘te groot, te onbeheersbaar.’
Op pagina 45 staat een mooie New Pop-Ramones quote, die ik je niet wil onthouden:
Theo Hensen kan zich vooral het optreden herinneren van The Ramones, in 1980. “We hadden voor de bands altijd kleedkamers in Ahoy, en daar zeiden ze tegen me: “’Wat heb je nou voor raar bandje.” De bandleden zaten er te snuiven en te zuipen. Dus ben ik zelf naar Ahoy toe gegaan om ze te begeleiden naar het festivalterrein. Toen we het podium opliepen zag Joey dat er een paar politieagenten stonden en ik hoorde hem zeggen “O no, I’m not playing on a fucking stage with fucking police on it.” Ze waren echt al aan het omdraaien om weer weg te lopen. Maar er stond wel 50.000 man publiek op hen te wachten. Ik had geen keus: ik ging naar de agenten en vroeg hen: ‘Heren, wilt u alstublieft weggaan, de band wil niemand op het podium. Het zijn namelijk Amerikanen….’ ‘Oh, maar dat begrijpen we wel,” zeiden ze en ze gingen aan de andere kant het podium af. Dus ik riep meteen: “Joey, they’re gone!’”en ze keerden gelukkig terug om te spelen. Stel je voor dat ze echt niet hadden opgetreden. De tering was uitgebroken.’
Klik nou niet weg, The Ramones komen ook nog!
Na een turbulente eindeperiode met veel dope en vechtpartijen tussen publieksgroepen onderling volgden al ras sluiting en sloop. Eksit kreeg nog een verlate doorloop te verduren met zaal Arena aan de Kruiskade. Dat werd een jammerlijke mislukking, het publiek wist die tent maar moeilijk te vinden terwijl de schulden zich ophoopten. Arena sloot de deuren alweer twee jaar na de opening waardoor het hele Eksit sprookje in 1986 definitief uitgeblazen werd.
Comments
Related Posts
Nabihah Iqbal is van vele markten thuis →
Warhaus is op zijn best als hij gewoon doet →
In extase bij PVA →
