Met papa mee naar Fat White Family

Lief dagboek, hèhè, wat een rotweek op school was dat weer zeg! Gelukkig heb ik nu ein-de-luk ff tijd om weer ff gezellig met je bij te kletsen. De vorige week had ik het al over t Upon-the-My-O-My festival in Nijmegen, weet je nog? The Fat White Family uit Engeland zou er ook optreden. Papa ging erheen, ik hoefde alleen maar in zn Seat Marbella te springen om mee te gaan. Leuk joh, lekker naar Nijmegen scheuren, hihi!

Er is niets dat jij niet weten mag van mij, lief dagboek. Welnu, al een paar keer eerder had ik je toevertrouwt dat ik de Fat White Family nogal hoog heb zitten. Mama vind ze maar stom, maar ik vindt ze leuk! Ze zijn een van de weinige hedendaachse bands die je nog met recht ’gevaarluk’ kunt noemen. Terwijl de meeste andere flutbandjes met alle winden meewaaien, je zou ze de kost moeten geven! Het oud-Chinese spreekwoord ‘je moet altijd meebuichen met het riet’ brengen zij dagelijks in de prakteik. Wat zijn de meeste popgroepjes van tegenwoordich toch eigenlijk stomme lafbekken hè?

Och lief dagboek, t afgelopen jaar kwam Fat White Family’s nieuwe plaat ‘Serf’s up’ uit, weet je nog? Ik vond die plaat leuk en gewaagt, want wie durfdt er nou met n sount op de proppen te komen die bol staat van kiebords, mellotrons, streikers, accordeons, shynth drums, saxophonen en fluiten? En pssst, ik zal je nóg een geheimpje vertellen: in feite komt de krachtigste punkrock niet in de vorm van scheurende rockgitaren tot ons, maar in andere gedaantes, vraag maar an Suicide, Popgroup, Cabaret Voltaire, Low, Slint, Lankum, James White, Young Marble Giants, enzovoorts….. De Fat White Famliy schaar ik ook in dat reitje!

In Nijmegen had FWF gekozen voor n stomme nummeropbouw. In het eerste half uur krijgen we hun greatest hits te horen. ‘Touch the Leather’ en ‘I Am Mark E Smith,’ enzo. Op zich kapot leuk, die hoochtepunten! Die werden gevolgd door een uitsnede van ‘Serf’s Up.’ Gemakkeluk maken ze t zichzelf zo niet, want op dat laatste album overheersdt de verzorgde loomheid. Dekadensie dat zich niet uit in rechttoe-rechtaan rocksongs maar juist in verraderlijk slaperig klinkende liedjes. Je kon dus wel zeggen dat naarmate het optreden vorderde t tempo omlaag ging. Stomkoppen zouden kunnen denken dat hun optreden dus ook als een plumpudding in elkaar zakte. Maar dat was juist niet zo, qua intensiteit voelde het alleen maar intenser, ja, ik voelde t in mijn broekje, echt waar!

Toch, als ik heel eerlijk tegen je ben (en dat ben ik altijd, dat weet je!) dan moet mij van het hard dat ook ik even begon te tweifelen. Ik bedoel, in Doornroosje zagen de jongens er wat mij betrfet iets te smetteloos gekleet uit. Geen spatje braaksel op hun frisgewassen kleertjes bijvoorbeelt. En ze hadden overduidelijk geen heroïne geslikt dit keer, en ook geen Marie juana gesnoven. Ik zag wel dat de gitaarist even n fles sterke drank erbij pakte, wiskie ofzo. Maar dat leek meer n theatraal attribuudt in hun sjoo dan dat hij t aktief leegzoop. Misschien zat er wel kouwe thee in die fles! Stom hè dat ik dat ik denk! En dat de zanger woest met blikjes bier liep te smeiten, ach daar vindt ik niet zoveel bezonders aan, dat doet papa ook vaak als hij aangeschoten is en mama in mekaar begint te meppen. Waar ik me t meest zorgen over maakte was die varkenskop die in de grote bastrommel lag. Vroeger hadden ze geheid een échte, stinkende varkenskop gebruikt maar deze was gemaakt van papjee-masjeé ! Wat nep zeg, zó stom!

Lief dagboek, ik schrijf haast elke dag in jou. En je weet dat àls ik in je schrijf ik dat haast altijd doe om eens goed m’n hard te luchten tegen iemand die goed luisterdt en me niet tegenspreekdt. Sterker nog je kan me niet eens tegenspreken! En dus wil ik nog effe in je kwijt dat ik FWF bepaalt nog niet heb afgeschrefen. Ik heb t namelek nog niet ECHT met je over Lias Saoudi, de zanger, gehad. Hij is en blijft toch n leuke jongen met n leuke witte broek aan, en t is een faschinerent viguur. Tijdens het eerste half uur raakte hij meteen al lekker opgefokd. Eén van de vele aanwezige ouwe mannen in het publiek (papa leek wel 21 tussen al die lui!) schreeuwde in mijn oor dat dit te maken had met techniese problemen. Lias’ Mikro foon deed het niet, of je hoorde m nouwelijks. Zoiets is frustrerrent uiteraart, ook omdat Lias soms de longen uit zn leif kreiste! Ook wont Lias zich op over t braaf klappende publiek. Toen hij ze probeerde uit de tent te locken en geërgert ging terugklappen toen vatte het publiek die simpele spot niet. Ze bleven gewoon braaf doorklappen, zó stom! Vervolgens dook hij n paar keer t publiek in en pakte iedereen die hij te grazen kon nemen bij zijn/haar lurfen. Vanaf toen stond de tent wel op zijn kop! Ach, de mensen moesten t denk ik gewoon met zijn allen ff een plekje geven.

M’n broertje pest me en is stom! Iedereen is stom! Ik krijg overal de schuld van! Ik wil nieuwe sneakers voor mijn verjaardag! En een varaan! Hihi, en die teksten van de lui ook! Zo leuk dat het bijna stom is! Daar blijf ik me rot om lachen joh! Welbespraakte ranzigheid is het: ‘My penis was an oblong pebble, my balls two benevolent stones’, of ‘Is this Rome, Babylon or ancient Belfast?’ of ‘I’m pleading for you baby, your fifteen year old tongue.’ Hihi, nou de mijne krijgtie niet!

Nou lief dagboek, ik moet weer gaan hoor. Eerst mijn huiswerk nog afmaken en daarna ga ik weer muziek van Fat White Family opzetten. In bed ga ik dan nog ff zoetjes doorvantaseren over Joseph Goebbels in jarretels die, staand op een omgekeerde emmer, een krolse muilezel van achteren pakt in de kelder van het Anne Frankhuis. Zo masterbabber ik mezelf in slaap…. ach, malle ik! Mama zal wel denken…hihi!

Nou poepie, veel liefs en hopelijk tot morgen weer!… zzzzzz..

je beste vriendin,

‘muurbloempje’ xxxxxx