So Bright So Strong
Mijn kennismaking met Nitzer Ebb was direct legendarisch. Als voorprogramma van Depeche Mode in Brussel trokken ze een net iets te rechtsgeorienteerd publiek. Vorst Nationaal stond al na een paar nummers in vlammen en doordat een haarloze een gasgranaat gooide ontstond er flink wat ruimte op de dansvloer. Nadat de rook was opgetrokken en de tranen waren verdwenen, deed het energieke duo er nog een schepje bovenop. Het was duidelijk deze boze jongens me niet onberoerd konden laten. De energie is gebleven en hun optredens zijn een prettig fysiek feestje.
De eerste nummers uit 1983 klinken nog erg DAF-esque. Het ritme dicteert, hypnotiseert en is veelal zeer minimalistisch. Iets waar vooral Bon Harris voor zorgt. Doug McCarthy zingt met passie of schreeuwt met overgave en soms beide. De eerste vier singles brengen ze nog zelf uit, maar kunnen daarna tekenen bij het Mute-label. Een label dat sowieso altijd mijn aandacht trekt. Met ‘That Total Age’ trekken ze de aandacht van de house clubs in Amerika. Dat doet zeker ‘Join in the Chant’ dat ook van grote invloed is op de dance scene in Europa en vooral op de opkomende New Beat in België. Op een militaire beat wordt de wereld in 4 woorden per zin doorgenomen.
Vanaf dit moment wordt ook het visuele aspect van de band belangrijker. Om een sterk merk te creëren doen ze een leentje buur bij de Russische arbeiderskunst en het totalitair militairisme (misschien daarom ook de verwarring bij de Brusselse skinheads). Het oog wil ook wat en ziet er allemaal prachtig uit. Kort geknipt en kort gebroekt was er zelfs het idee om een bredere kunstbeweging op zetten van Europese electronische bands en kunstenaars. De meest voor de handliggende gegadigden, zoals Front 242, hadden daar echter niet veel goesting in. Hun uitdagende en provocerende image gaven ze verder vorm en noemde zichzelf Nitzer Ebb Produkt (NEP).
Bij het uitkomen van ’Belief’ stap ik in en dat is dus mijn ijkpunt. Op deze plaat staan geen mindere nummers. Wat in het begin nog te soft voor me is, blijkt live een ervaring. Dit komt door de hypnotiserende en bezwerende performance van Doug. Na de ‘Belief’ tour en uitgebreide tour met Depeche Mode, komt het idee om andere invloeden toe te laten. Er wordt geëxperimenteerd met blues, jazz en, ja hoor, zelfs rock. Even slikken, maar vooral ‘Lightning Man’ en ‘Fun to be Had’ zijn terugkerende greatest hits.
In 1995 doen Doug en Bon er 3 jaar over om een opvolger te produceren. Dat blijkt net iets te lang en de spanning tussen de jeugdvrienden loopt op. Tijdens de tour, waarbij ze met ECHTE instrumenten optreden, barst de bom. Er wordt zelfs ruzie gemaakt van wie de apparatuur is. Doug wordt vervolgens tuinman en Bon produceert dingetjes bij o.a. The Smashing Pumpkins. Na diverse leuke en oninteressante sideprojects, komen ze na 10 jaar weer eens bij elkaar voor een reunië. Dat bevalt en er komt zelfs een nieuwe plaat ‘Industrial Complex’. Weliswaar ver wijderd van de minimalistische Electronic Body Music van weleer.
Ik blijf het spijtig vinden dat ze nooit een groter publiek hebben gevonden. Hiermee blijft NEP zelfs na bijna 30 jaar een onbekende, maar sprankelende parel. Dus.. Join in the Chant!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=epyGSLi_vfQ&w=480&h=360]
[gigya src=”http://grooveshark.com/widget.swf” type=”application/x-shockwave-flash” width=”250″ height=”250″ flashvars=”hostname=cowbell.grooveshark.com&playlistID=69815480&bbg=000000&bth=000000&pfg=000000&lfg=000000&bt=FFFFFF&pbg=FFFFFF&pfgh=FFFFFF&si=FFFFFF&lbg=FFFFFF&lfgh=FFFFFF&sb=FFFFFF&bfg=666666&pbgh=666666&lbgh=666666&sbh=666666&p=0 http://grooveshark.com/playlist/Nitzer+Ebb/69815480″ allowScriptAccess=”always” wmode=”window”]
Comments
Related Posts
die sendung mit… der wolfshund # 43 →
Zweedse Punk: ja het kan! →
die sendung mit… der wolfshund # 24 →
6 Responses to So Bright So Strong