Jachtige rondleiding door het Muziekpaleis
In het kader van de ‘Culturele Zondag’ hebben zich hordes burgers voor de ingang van het nieuwe Muziekpaleis geposteerd, allen trappelend van ongeduld om maar iets op te snuiven van al dat opwindends dat zich daarboven aan het Vredenburg aan het ontpoppen is. Het stadsbestuur zal handenwrijvend kennis hebben genomen van al die belangstelling, de ambitie is immers om internationale muziekstad te worden, whatever the fuck that may be…
Maar liefst 2000 man hebben zich aangemeld, logistiek wordt dat een flinke klus. Elke 10 minuten start er dan ook een rondleiding, in rotten van 30 man worden we door het paleis gejast. In elk van de vijf zalen staat een explicateur het vooral kort te houden want kijk, door de vele glazen wanden zien we steeds de volgende groep alweer achter ons aan komen sukkelen.
Maar hoe was het? Om maar eens met een niksig detail te beginnen: op de zwarte banden van de roltrappen staan in het wit geprinte namen van allerlei artiesten die ooit in Utrecht optraden en inmiddels zijn overleden. Johnny Ramone, The Guru…. Hulde aan de idioot die dit bedacht heeft!
Ook geinig: in allerlei hoeken van het gebouw kun je je vergapen aan het uitzicht. Niet alleen over Utrecht maar – bij extreem goed weer- ook over vele andere steden die nu mooi het nakijken hebben…
Helemaal bovenin (men neme twee roltrappen plus een lift) bevindt zich de jazz-zaal. Een vierkantig geval met een houten vloer + podium + randbalkon. Ja, hier zien we onszelf wel sjanzen, bier tanken en kloterige jazzbands negeren, zeker ook omdat het hout nog zo lekker ruikt!
Bovenin is ook een ‘kamermuziekzaal’, een stijl oplopend zaaltje met vaste stoelen. Eigenlijk een soort mini-Carré. Met dit zaaltje hebben we niet zoveel, beetje truttig, is meer iets voor kleine luisterconcerten en poëzienachten. Typetjes als Maaike Ouboter en Igmaar Hijnze gaan hier ongetwijfeld goed boteren.
De grote ovaalvormige popzaal (met podium aan de lange zijde) moet het nieuwe Tivoli worden. Nou, dat wordt wennen dan… Hier is echt een architect uitbundig aan het masturbabberen geslagen. ‘Jo Coenen,‘ volgens de man op het podium. Ah, de man van het NAI in Rotterdam dus, ook al zo’n bruisend centrum, ahum. Toch zijn we gematigd enthousiast. Prachtige zaal maar dat is ook meteen het probleem… wat mij betreft te poenerig, te fancy en te paleizerig. De Prins van Monaco is hier beter op zijn plek dan de Black Lips, als je begrijpt wat ik bedoel. Ook zien we hier en daar praktische problemen opdoemen, maar daar wordt al over nagedacht zegt de meneer.
Naast de popzaal ligt een donkerpaarskleurige zaal à la De Helling. Deze multifunctionele ruimte moet vooral als crossover- en discoruimte dienst gaan doen, voor als het concert in de grote zaal is afgelopen. Gewoon een kwestie van wat deuren openzetten dan loopt het vanzelf in elkaar over. Dat zien we wel voor ons, de duim gaat omhoog, goeie zaal!
Aan het slot van de rondleiding dalen we af naar de bekende Grote Zaal, nu gerenoveerd. Na al dat nieuwbouwgeweld voelt dit toch een beetje aan als thuiskomen. Lekker vertrouwd hier! En dan te bedenken dat juist deze zaal 30 jaar terug nog als kapitalistisch nieuwbouwgedrocht alom vervloekt werd!
Even recapituleren. Als aanwinsten kunnen we dus noteren: Cloud Nine (oftewel de jazz-zaal, voor 300 man), Hertz (kamermuziekzaal, 500), Ronda (popzaal, 2000), Pandora (cross-overzaal 550), Grote Zaal (= oude zaal, 1700). Wie die briljante zaalnamen uitgedokterd heeft is ons onbekend, waarschijnlijk dezelfde gozer als van die roltrappen…
Comments
Related Posts
Energie met vraagtekens bij Beige Banquet →
Weet Mandy, Indiana de hooggespannen verwachtingen wel waar te maken? →
‘Alternatieve indie’-avond in TiVre is voor 66,6% goed →
4 Responses to Jachtige rondleiding door het Muziekpaleis